“คุณป่าน ผมจะย้ำอีกครั้ง เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสองชั่วโมงก่อนเป็นเพียงฉากสมมติ เราไม่ได้แต่งงานกันจริงๆ ทุกอย่างเป็นแค่เรื่องโกหก คุณเข้าใจมั้ย” เขาบอกย้ำทีละประโยคด้วยน้ำเสียงหนักแน่น สายตาคมจ้องนิ่งที่ใบหน้าของเธอ
ทว่าคนในชุดเจ้าสาวกลับเงยหน้าขึ้นสบตาชายหนุ่ม น้ำตาของเธอคลอหน่วยเตรียมจะล้นออกมา พูดด้วยน้ำเสียงขมขื่นกลั้วสะอื้น
“ฉันโดนเทในงานแต่ง โดยเจ้าบ่าวไม่เหลียวแลหรืออนาทรว่าฉันจะเสียชื่อเสียง แต่เป็นความโชคดีเล็กๆ ของฉัน ที่ได้เจอคุณ และคุณยอมช่วย แต่ตอนนี้คุณกำลังแช่งให้ฉันเจอกับความโชคร้ายในชีวิตคู่ ฉันคงไม่มีความโชคดีอีกตลอดชีวิต ชีวิตคู่ของฉันคงไม่มีจริง”
ทวิชถอนหายใจออกมา ส่ายศีรษะเมื่อคิดว่ากรรมเก่าของเขาคงยังไม่หมด เขาต้องยอมเพราะทนเห็นน้ำตาผู้หญิงไม่ได้อย่างนั้นใช่มั้ย
ร่างสูงแข็งแกร่งไปทุกสัดส่วนยอมเดินกลับเข้ามา นั่นทำให้ป่านฝันมีรอยยิ้มขึ้นมาได้บ้าง แต่แล้วรอยยิ้มก็
