หน้าห้องทำงานของรองประธานบริษัท เลขานุการหน้าหวานกำลังก้มหน้าก้มตาเช็กตารางงานของเจ้านายหนุ่ม ที่เธอต้องทำทุกวันก่อนถึงเวลางาน
“สวัสดีครับคุณพราวลดา”
เสียงทักจากทางด้านหน้าโต๊ะทำงาน ทำให้พราวลดาละสายตาจากตารางงานตรงหน้าขึ้นมามองเพื่อนเขย ที่เธอเพิ่งเจอเป็นครั้งที่สอง
“สวัสดีค่ะคุณทวิช มาหาป่านเหรอคะ แต่ว่าป่านทำงานอยู่อีกชั้นนี่คะ แต่เอ... ป่านลาพักร้อนไม่ใช่เหรอ”
พราวลดาถามเองตอบเองเสร็จสรรพ เพราะเธอแปลกใจที่เห็นสามีหมาดๆ ของเพื่อนมาเดินในบริษัท
เธอยังไม่มีเวลาได้คุยกับเพื่อนสาวถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นในวันวาน เพราะเป็นเพื่อนกับป่านฝันมานานทำให้เธอไม่เชื่อว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานเป็นเรื่องจริง แต่ก็ต้องยอมรับการตัดสินใจของป่านฝันไปก่อน ไว้วันไหนสบโอกาสเหมาะค่อยไปเค้นถามความจริงอีกที
ชายหนุ่มส่งยิ้มให้เลขานุการของพี่ชาย “เปล่าหรอกครับ ผมมาพบท่านรองฯ ฝากคุณพราวลดาช่วยแจ้งท่านด้ว
