LUMAMIG pa lalo ang buo kong katawan. Hindi ako nakagalaw habang kitang-kita ko talaga ang presens’ya ng makulit na Ryujin sa puno! Para s’yang tuko na naka-yakap sa malaking sanga! Ramdam na ramdam k o ang pananayuan ng mga balahibo ko sa mukha.
Ang lamig ng mga kamay ko pero para akong pagpapawisan ng pilit! He is so hard-headed! Hindi ko maipaliwanag kung gaano katigas ang ulo ng isang ‘to!
Napapatanong na lang ako sa isip kung kanina pa ba s’ya riyan o kakaakyat n’ya lang na hindi namin namalayan!
Kung hindi pa ako napa-titig sa lemon tea, hindi ko s’ya makikita. Para s’yang masamang elementong nakatira sa punong kahoy dahil kung maka-tingin, para n’ya nang susugurin si Briggs! Ipagdasal ko na lang na sana, wala s’yang dalang kung anong kawali!
Hindi ko talaga mahulaan ang mga t
