บทที่ 31 สามัคคีคือพลัง

1796 Words

เมื่อทานอาหารกันเสร็จก็แยกย้ายไปเรียนคาบบ่าย " วี่ฉันว่าสองคนนั้นมันยังไง ๆ กันว่ะดูดิที่ร้านกระซิบกระซาบกันตลอดเวลา เหมือนเป็นแฟนกันงั้นแหละ " " ฉันก็สังเกตุแหละ แกจำตอนนั้นได้ป่ะที่ดินมันล้วงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าจีนอ่ะมันบอกน้องคนนั้นว่าโทรศัพท์อยู่ที่เมียงั้นก็แสดงว่ามันเป็นผัวเมียกันดิ " " อืมว่ะฉันก็สงสัยอยู่ปล่อยไปก่อนมันอยากบอกมันก็พูดเองแหละแกดูสิมันไปนั่งติดกันขนาดนั้นมันชัดมากแหละ " " เออช่างมันสองคนเหอะฟังอาจารย์ไม่รู้เรื่องแล้ว " " ฮ่า ฮ่า ได้ๆ " แล้วทั้งสองก็จบบทสนทนาแต่เพียงเท่านี้ทางด้านคนที่ถูกพูดถึง " โอ้ย นายจะมานั่งติดฉันทำไมขนาดนี้ดิน เพื่อนมองกันหมดแล้ว " " ก็กูอยากนั่งไกล้เมียอ่ะ " " คำก็เมียสองคำก็เมีย อะไรของนายเนี่ย " " ก็เมียจริงๆ ไหมน้ำกูเกือบหมดตัวถ้าจำไม่ได้ คืนนี้กูจัดให้หนักๆเลย " " พอเลยกูเริ่มคิดถึงน้ำเงี้ยวผู้แสนอ่อนหวานแล้วอ่ะดินดูดิบเถื่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD