Nagising siya syempre na may cast ang kanyang balikat at syempre di mawawala ang amoy ng gamot, which she hated most. Mabuti nga at nasa private room siya at hindi sa ward. Tiyak kasi na malulungkot siya oras na makita niya ang ibang pasyente na maraming kaanak na bisita o bantay. Siya kasi wala dahil wala naman ang kanyang pamilya dito.
Dahil wala namang alam ang kanyang pamilya sa uri ng trabaho na meron siya, tiyak kasing magwawala ang kanyang ina oras na malaman nito ang uri ng trabaho na meron siya. Di alam ng mga ito kung saan galing ng pinapadala niya na pampagamot sa kanyang ama na may kidney failure.
Ayaw din niyang malaman ng kanyang mga kaanak ang kanyang bagong tuklas na mundo. Mundo kung saan pakiramdam niya ay buhay na buhay ang dugo niya. Iba ang pakiramdam niya sa tuwing
