Kinakabahan siya sa pagiging tahimik nito ngayon.
"Alam mo bang na markahan na
kita?" Sabi nito bigla.
"At paano mo naman ako namarkahan? Anong klaseng marka ba yun? Baliw kana talaga." Inis kung singhal dito.
"Alam mo naman siguro na di sakin tatalab yang pasungit sungit mo Julliana. The moment you open your legs for me, I already mark that as mine. At wag mo sabihin sa akin na pinilit kita noon." Sabi nito na puno ng pagnanasa na nakatingin sa aking ibabang bahagi ng katawan.
Napalunok ako sa ginawi nitong iyon lalo at alam niya sa sarili niyang totoo ang sinabi nito, na hindi siya nito pinilit noon ng muntik na niyang maisuko ang di dapat isuko. She is lost under his arms na tila ba ay ito ang nagmamay ari ng kanyang katawan.
In short nilamon din ng kalandian ang kanyang katawan
