Maliksi akong lumapit para daluhan ito. Dahil Alam kong nahihirapan itong huminga. Mayamaya biglang bumukas ang pinto ng silid. Nakita ko agad si Leo. Dali-daling lumapit sa aking ama.
Nakita kong may inilagay ito sa bibig ni papa. Hindi ko alam kung ano iyon. Hanggang sa dahan-dahan rin nitong pinaupo ang aking ama para makapag relax.
Hindi nagtagal ay nakita kong unti-unti nang bumalik sa normal na paghinga si Papa. Maliksi akong lumapit dito sabay yakap dito.
"Tinakot mo ako papa," maluha-luhang sabi ko rito.
"Sshhs! Ayos lang ako anak. Kaya huwag kang mag-alala sa akin," anas nito sa akin.
"Huwag mag-alala? Diyos ko naman papa! Sinong hindi mag-aalala sa iyo? Tapos hirap na hirap ka pang huminga!" maktol ko sa aking mahal na ama.
Alam kong umiimon ng gamot si Papa. Pero hindi k
