ติ๊ด... อคินกดวางสาย
กรองจิตถึงกับเดือดร้อนใจ นางคิดผิดหรือคิดถูกที่ไปขอร้องให้อารัณทำแบบนี้ กรองจิตได้แต่ถอนหายใจ แต่เมื่อคิดได้ว่า เมื่อคืนไม่รู้ว่า อารัณเจออะไรจากอคินบ้าง ก็รีบเดินไปยังห้องนอนของอคิน แล้วเปิดประตูเข้าไป นางมองหาอารัณแต่ก็ไม่เห็น จึงตัดสินใจเดินเข้าไปในห้องนอน
“หวาน”
“ค่ะ” อารัณที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะเครื่องแป้งหันมามองกรองจิต ดวงตาที่หม่นเศร้า และซีดจางของอารัณทำให้คุณกรองจิตตกใจมาก นางปรี่เข้าไปหา
“เอ่อ... หวานเป็นอย่างไรบ้าง”
เจ้าสาวคืนแรก ใบหน้าคงจะยิ้มแย้มมากกว่านี้สิ ที่ได้อยู่ร่วมเตียงกับชายอันเป็นที่รัก
“คุณคินไปทำงานนะคะ” น้ำเสียงสั่น
“ใช่ คินบอกกับน้าแล้ว แต่ว่า หนูทำไมหน้าซีดจัง” ตรงเข้าไปแตะที่หน้าผาก
“โอ้... ตัวร้อนจี๋เลย ไม่สบายเหรอ เอ๊ะ!” ทำหน้าสงสัย ก่อนจะเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มแบบมีเลศนัย
จากที่อารัณเศร้า พอนึกถึงสิ่งที่คุณกรองจิตหมายความถึง คือเรื่อ
