EP12: ท่านประธานขา... อย่าใจร้ายนักเลย
เวลาผ่านไปเนิ่นนานเท่าไหร่ไม่รู้ หล่อนมารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่ตรัยคุณขยับตัวห่างออกไปจากกายสาว เขานั่งบนเตียง ห้อยขาลงไปที่พื้นห้อง และปรายตามองอีตัวข้างถนนเช่นหล่อน
ความเสียวมากมายจางหายไปในพริบตา เหลือทิ้งไว้เพียงแค่ความอับอายขายหน้าอย่างยากที่จะรับมือ
หล่อนยอม... ให้ตรัยคุณล่วงล้ำอีกแล้ว และก็ด้วยความเต็มใจไม่ต่างจากเมื่อคืน
น้ำตาไหลรินอาบแก้ม ขณะค่อยๆ ขยับตัวลุกขึ้นนั่ง มือเล็กสั่นเทาดึงผ้าห่มมาคลุมกายเปลือยเปล่าเอาไว้
“แต่งตัวให้เรียบร้อย เราจะกลับไปทำงานกัน”
เขาก้าวลงไปจากเตียง ในสภาพเปลือยเปล่าล้อนจ้อน ผิวกายของเขาเรียบตึง และอุดมไปด้วยมัดกล้ามลอนงาม
เรือนร่างของตรัยคุณไม่ต่างไปจากเทพบุตรกรีก สมบูรณ์แบบไร้ที่ติ และก็ยากที่จะละสายตามองไปทางอื่นได้เลย
“ยังจะนั่งบื้ออยู่อีก บอกให้รีบแต่งตัวไงล่ะ”
เขาหันมามอง เมื่อไม่ได้ยินเสียงขยับตัว
