EP14: ท่านประธานขา... อย่าใจร้ายนักเลย
แสงไฟรถที่สาดส่องเข้ามากระทบกับสายตาทำให้คนที่กำลังหงุดหงิดงุ่นง่านอย่างตรัยคุณต้องรีบกระโจนแอบหลังต้นไม้ หน้าห้องเช่าท้ายซอยของมุกตาภาด้วยความเร็ว
สายตาคมกริบที่อัดแน่นไปด้วยความขุ่นเคืองจ้องมองเขม็งไปที่รถยนต์คันนั้น แสงไฟจากหลอดไฟนีออนจากเสาไฟทำให้เขาพอจะเดาออกว่ารถคันนี้เป็นของใคร
มือใหญ่กำแน่น กรามแกร่งขบกันจนเนื้อข้างแก้มกระตุกสั่นไหว
“อ๋อ ที่กลับบ้านดึกดื่น ก็เพราะไปเที่ยวกับไอ้กันมาสินะ”
เขาไม่ควรโกรธ ไม่ควรโมโหแบบนี้ แต่กลับห้ามปรามความรู้สึกของตัวเองไม่ได้ ตอนนี้ทุกส่วนในร่างกายกำลังจะปริระเบิดเพราะความเดือดดาลทั้งหมดแล้ว
“ดูสิ ยังจะร่ำลากันอีก มีผัวแล้วยังไม่เลิกระริกระรี้ แพศยา”
ตรัยคุณเค้นเสียงแผ่วเบาต่อว่า และก็ไม่อาจจะตอบตัวเอง
