ชายชู้คนนั้นคือท่านประธาน

ตอนที่ 8 สถานะที่ซับซ้อน

ภายในลิฟต์ที่กำลังเลื่อนลงสู่ชั้นหนึ่ง ภายในลิฟต์คือคนทั้งสามคนที่กำลังอยู่ในสถานการณ์ที่เรียกได้ว่าน่าอึดอัดไม่น้อย

สำหรับพีรมน คนหนึ่งก็อดีตเจ้าบ่าวที่เธอเพิ่งบอกเลิกไปที่พยายามจะขอคืนดีเพราะผลประโยชน์ อีกคนก็ชายแปลกหน้าที่เธอเผลอไผลไปมีสัมพันธ์ด้วย และเขากำลังพยายามเข้ามามีส่วนร่วมในชีวิตของเธอ ไม่รู้ว่าทำไมเธอต้องมาอยู่ในสถานการณ์นี้

“นี่คุณธนัทค่ะ ลูกค้าที่จะมาสั่งผลิตอาหารแปรรูปกับบริษัทเรา... คุณธนัทคะ นี่คุณอติรุจ ผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อ” เธอแนะนำให้ผู้ชายทั้งสองรู้จักกัน

“สวัสดีครับ” อติรุจยื่นมือจะไปสัมผัสเพื่อทักทาย แต่ธนัทไม่สนใจจะทำความรู้จัก

ชื่ออติรุจคือชื่อของอดีตเจ้าบ่าวของพีรมน เขาจำได้ดี และไม่คิดอยากจะผูกสัมพันธ์ด้วย

“คุณพลอยชอบอาหารสไตล์ไหนครับ ร้านอาหารที่ผมรู้จักมีทั้งร้านอาหารไทย อิตาเลียน ญี่ปุ่น จีน แบบนานาชาติก็มีหากคุณเลือกไม่ได้” เขาหันไปถามเธอเสียงนุ่ม ให้ความสนใจกับเธออย่างเปิดเผย

“ภรรยาผมชอบอาหารไทยครับ” อติรุจตอบพร้อมทั้งบอกสถานะของเขาและเธอไป

“ขอโทษนะครับ ที่ผมได้ยินมาเหมือนว่าคุณพลอยยกเลิกงานแต่งงานไปแล้ว ด้วยสาเหตุอะไรคุณก็น่าจะรู้ดี จะเรียกเธอว่าภรรยาคงไม่ถูกต้องนัก” ธนัทตั้งใจเปิดศึกออกมาอย่างไม่เกรงกลัว แววตาที่ต้องมองอติรุจทำให้เจ้าตัวรู้สึกเย็นวาบแปลก ๆ

“ขอโทษนะคะ กรุณาให้เกียรติฉันด้วย ทั้งสองคนเลย” พีรมนพูดออกมาอย่างเหลืออด นี่เธอกำลังเจอกับอะไรอยู่กันแน่

เมื่อประตูลิฟต์เปิดออกธนัทก็เบี่ยงตัวกันไม่ให้อติรุจออกไปก่อน เขาให้พีรมนเดินออกไปแล้วเดินตามเธอไปที่ลานจอดรถ อติรุจได้แต่มองตามด้วยความเจ็บใจ หากมีคนรอเสียบแบบนี้ เขาคงต้องใช้วิธีลัดเพื่อเอาเจ้าสาวตัวเองกลับมาเสียแล้ว

ที่ร้านอาหารจีนสไตล์ฮ่องกง ธนัทเลือกห้องวีไอพีที่มีความเป็นส่วนตัว เพราะไม่ชอบเวลาที่ตนเองถูกจับจ้องจากคนรู้จักที่มาใช้บริการที่ร้าน เมนูที่เขาเลือกขึ้นโต๊ะล้วนแต่เป็นเมนูขึ้นชื่อของทางร้าน และเมนูราคาแพงเพื่อที่จะเอาใจเธอ

“ปกติแล้วผมจะเป็นฝ่ายถูกเอาใจเสียมากกว่า คุณพลอยเป็นคนแรกที่ผมอยากเอาใจ” เขาคีบอาหารเอาใจเธอพร้อมกับบอกว่าไม่เคยทำแบบนี้กับใคร

“เราคุยกันเรื่องที่เกี่ยวกับงานเถอะค่ะ ฉันพูดตามตรงนะคะว่าฉันรู้สึกอึดอัด” พีรมนบอกเขาด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง หากเป็นสถานการณ์ทั่วไปเธอคงจะกลัวอิทธิพลของเขา แต่ว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้มันทำให้เธอรู้สึกรำคาญเสียมากกว่า

“แต่ผมชอบคุณนะ คืนนั้นทำผมลืมไม่ลงจริง ๆ” น้ำเสียงนั้นพูดเสียงพร่าต่ำ แววตาเชื่อมหวานตั้งใจจะสะกดเธอให้หลงเสน่ห์ของเขา

“ถ้าคุณธนัทพูดนอกเรื่องอีก ฉันว่าเราคงไม่ต้องเซ็นสัญญากันแล้วมั้งคะ เพราะเหมือนว่าคุณเองก็ไม่ได้ต้องการสินค้าจากเราเสียเท่าไร เหมือนตั้งใจจะมาก่อกวนฉันมากกว่า” เธอบอกตามความรู้สึก และมั่นใจว่าไม่ได้คิดเองเออเอง

“ผมยอมรับว่าผมทำแบบนี้เพื่อเข้าใกล้คุณ”

“เพื่ออะไรคะ ในเมื่อฉันก็บอกไปแล้วว่าไม่ต้องการเจอหน้าคุณอีก แต่คุณกลับใช้เรื่องธุรกิจเข้าหาฉัน ฉันไม่ใช่ผู้หญิงประเภทที่จะอยากสุขสบายเพราะเป็นของเล่นคนรวยหรอกนะคะ ฉันสามารถหาเงินเองได้ด้วยความสามารถของตัวเอง” เธอบอกเขาในขณะที่จ้องมองด้วยสายตาที่เอาจริงเอาจัง

“เราไม่พูดถึงเรื่องนี้กันดีกว่า ผมยังอยากเซ็นสัญญากับคุณ” เขาพูดแล้วคีบอาหารตรงหน้ากินด้วยท่าทางสบาย ๆ พีรมนไม่เข้าใจเลยว่าตัวเองไปโดนปุ่มอะไรของเขาเข้าถึงทำให้เขาสนใจเธอแบบนี้

หญิงสาวจึงกินอาหารตรงหน้าอย่างเงียบ ๆ แม้จะอารมณ์เสียจนนึกว่าตัวเองจะกินอะไรไม่ลง แต่อาหารที่นี่รสชาติถูกปากมากจนเธอกินได้เพลินเลยทีเดียว

“อร่อยมากใช่ไหม ร้านนี้เป็นสูตรจากร้านต้นตำรับที่ฮ่องกงเลยนะ” เขาบอกเธอขณะที่หมุนโต๊ะเพื่อเลื่อนจานโปรดของเขาไปอยู่ตรงหน้าเธอ

“จานนี้คือเปาะเปี๊ยะกุ้ง ด้านนั้นคือเนื้อกุ้งสับ แผ่นเปาะเปี๊ยะร้านนี้ก็รีดแป้งเอง แป้งบางกรอบไส้แน่น น้ำจิ้มก็เป็นสูตรเด็ดของร้าน คุณลองชิมดูสิ” เขาแนะนำเมนูโปรดของตัวเองให้เธอ

“ค่ะ อร่อยดี” หญิงสาวบอกรสชาติหลังจากชิมไปหนึ่งคำ ต้องยอมรับว่ารสนิยมเรื่องอาหารของเขาดีมากเลยทีเดียว

“ฉันอิ่มแล้วค่ะ คุณธนัทอิ่มหรือยังคะ เราจะได้เซ็นสัญญากัน” เธอถามเขาแล้วเตรียมเอกสารที่วางข้างโต๊ะมาถือไว้

“ครับ ผมเซ็นเลย” เขารับแฟ้มเอกสารสัญญานั้นมา ไม่ได้อ่านรายละเอียดใด ๆ แล้วลงนามเซ็นสัญญาซื้อสินค้าจากเธอด้วยความวางใจ

“ไม่อ่านก่อนเหรอคะ เผื่อว่าเลขศูนย์เกินมาหนึ่งตัวคุณจะไม่ขาดทุนเหรอ” เธอถามเขาพร้อมกับเลิกคิ้วสูงกับความกล้านั้น นี่มันเรื่องธุรกิจไม่ใช่เรื่องที่จะมาเซ็นกระดาษเล่น ๆ เขาจะไม่อ่านสักบรรทัดเลย แบบนี้ก็ได้หรือ

“ผมเชื่อใจคุณ และเชื่อมั่นว่าบริษัทของคุณจะไม่เอาเปรียบลูกค้า จริง ๆ โรงงานของคุณผมเองก็พอได้ยินมาว่าคุณภาพดี มีชื่อเสียงเรื่องคุณภาพและการส่งงานที่ตรงต่อเวลา พอพ่อคุณแยกตัวจากหุ้นส่วนเก่าออกมาทำเองกับหุ้นส่วนใหม่ ผมก็คิดว่าโรงงานย่อมเชื่อถือได้”

พีรมนพยักหน้าฟัง ที่แท้ธนัทก็ศึกษาทุกอย่างมาดีแล้ว เธอน่าจะรู้ตั้งแต่แรกว่าคนอย่างเขาคงไม่ทำอะไรถ้ายังไม่ศึกษาข้อมูล เหมือนครั้งก่อนที่สืบเรื่องของเธอจนรู้ไปเสียทุกอย่าง

“โอเคค่ะ งั้น ยินดีที่ได้ร่วมงานนะคะ ถ้ามีอะไรคืบหน้าฉันจะส่งข้อมูลรายงานเป็นระยะ” เธอบอกเขาด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูดีขึ้น

จะว่าไปแล้วเขาก็ไม่ได้แย่นัก แม้จะรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย แต่แลกกับลูกค้ารายใหญ่และรายได้หลักแสนก็ถือว่าคุ้ม แล้วเธอปิดดีลนี้เองก็เป็นการสร้างผลงานให้ตัวเองด้วย

“คุณพลอยครับ”

“คะ”

“ผมชอบคุณจริง ๆ นะครับ ให้โอกาสผมได้ทำความรู้จักคุณได้หรือเปล่า” จู่ ๆ เขาก็พูดเรื่องนี้ขึ้นมา แววตาจ้องมองเธอแฝงไปด้วยความจริงจัง

“อย่าเลยค่ะ ฉันกับ..เขา เรื่องก็ยังคาราคาซังกันอยู่ อีกอย่างฉันเพิ่งผ่านเรื่องราวที่เลวร้ายมา ยังไม่อยากเริ่มต้นใหม่กับใคร ไม่ว่าฐานะที่จริงจังหรือว่าแค่ควงกันเล่น ๆ” พีรมนพูดตามตรง

“ถ้าผมไม่ละความพยายามล่ะ” เขาเองก็พูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจังไม่ต่างกัน

“อย่าเสียเวลากับฉันเลยค่ะ สถานะของฉันตอนนี้มันซับซ้อนกว่าที่คุณคิด ถึงฉันจะพยายามชัดเจนแล้ว แต่ว่าคนรอบตัวฉันก็พยายามสมานรอยร้าวที่เกิดขึ้นไม่หยุด คุณธนัทอย่าเสียเวลากับคนอย่างฉันเลยนะคะ ระดับคุณมีผู้หญิงที่อยากให้คุณเป็นเจ้าของเธออยู่มากมาย ข้ามฉันไปคนหนึ่งเถอะค่ะ” เธอยังคงปฏิเสธเขา แต่คราวนี้ทุกอย่างเป็นไปด้วยเหตุผล

ธนัทไม่ตอบ เขามองเธอด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น จะให้ล้มเลิกความตั้งใจตอนนี้ได้อย่างไรล่ะ ก็พีรมนเอาหัวใจเขาไปครอบจนแทบไม่เหลือแล้ว

************************