พีรมนลงจากลิฟต์แล้วเดินไปรอธนัทที่ลานจอดรถ เมื่อเธอไปถึงก็พบว่ารถของเขามาจอดรออยู่แล้วและธนัทก็เป็นฝ่ายเดินลงมาเปิดประตู ผายมือเชิญให้เธอเข้าไปนั่งด้านในกับเขา ไม่สนใจที่จะหลบสายตาของคนที่มองมา
จากนั้นรถก็มุ่งหน้าไปยังสำนักงานเขต เพื่อที่จะจดทะเบียนสมรสกันอย่างถูกต้อง
ในขณะที่นั่งรถไปด้วยกันเขาก็เลื่อนม่านกลางรถมาบังระหว่างตำแหน่งคนขับกับที่นั่งด้านหลังเอาไว้ ไม่ให้กพลเห็นว่าเขากับพีรมนจะทำอะไร หญิงสาวเห็นอย่างนั้นก็รู้ทัน รีบขยับออกห่างพร้อมกับใช้มือดันอกเขาเอาไว้แล้วส่ายหน้าเบา ๆ ใช้สายตาห้ามปรามโดยไม่ได้ส่งเสียง
ธนัทเห็นว่าเธอไม่เต็มใจจึงขยับไปนั่งที่ฝั่งของตัวเอง ยืดตัวตรงแล้วมองเธอด้วยความเสียดายที่ไม่ได้สัมผัสริมฝีปากนุ่มนั้น
“ที่ฉันจดทะเบียนสมรสกับคุณ ก็เพราะว่าอาร์ตคงไม่หยุดแค่นี้แน่ ข่าวลือที่กำลังแพร่ไปทั่วก็คิดว่าน่าจะมาจากฝีมือของเขานั่นแหละ เขาคงตั้งใจจะเล่นงาน ทำลายชื่อเ
