พีรมนลงจากลิฟต์แล้วเดินไปรอธนัทที่ลานจอดรถ เมื่อเธอไปถึงก็พบว่ารถของเขามาจอดรออยู่แล้วและธนัทก็เป็นฝ่ายเดินลงมาเปิดประตู ผายมือเชิญให้เธอเข้าไปนั่งด้านในกับเขา ไม่สนใจที่จะหลบสายตาของคนที่มองมา
จากนั้นรถก็มุ่งหน้าไปยังสำนักงานเขต เพื่อที่จะจดทะเบียนสมรสกันอย่างถูกต้อง
ในขณะที่นั่งรถไปด้วยกันเขาก็เลื่อนม่านกลางรถมาบังระหว่างตำแหน่งคนขับกับที่นั่งด้านหลังเอาไว้ ไม่ให้กพลเห็นว่าเขากับพีรมนจะทำอะไร หญิงสาวเห็นอย่างนั้นก็รู้ทัน รีบขยับออกห่างพร้อมกับใช้มือดันอกเขาเอาไว้แล้วส่ายหน้าเบา ๆ ใช้สายตาห้ามปรามโดยไม่ได้ส่งเสียง
ธนัทเห็นว่าเธอไม่เต็มใจจึงขยับไปนั่งที่ฝั่งของตัวเอง ยืดตัวตรงแล้วมองเธอด้วยความเสียดายที่ไม่ได้สัมผัสริมฝีปากนุ่มนั้น
“ที่ฉันจดทะเบียนสมรสกับคุณ ก็เพราะว่าอาร์ตคงไม่หยุดแค่นี้แน่ ข่าวลือที่กำลังแพร่ไปทั่วก็คิดว่าน่าจะมาจากฝีมือของเขานั่นแหละ เขาคงตั้งใจจะเล่นงาน ทำลายชื่อเสียงของคุณ แต่เพราะฉันเป็นหุ้นส่วนของเขาเลยไม่ได้ชี้เป้ามาโดยตรงเพราะกลัวมีผลต่อบริษัท แต่ไม่นานฉันคิดว่าคงมีคนรู้ ฉันไม่อยากให้คุณพ่อคุณแม่ไม่สบายใจ รวมถึงอยากรักษาชื่อเสียงของคุณและตัวฉันเองด้วย”
“ผมนึกว่าคุณใจอ่อนหลงรักผมแล้วเสียอีก” เขาพูดเสียงเบา แล้วจ้องมองเธอด้วยแววตาที่อ้อนวอนแฝงไว้ด้วยความปรารถนา
หญิงสาวสบตาคู่นั้น รู้สึกหวั่นไหวแปลก ๆ เธอมีสัมพันธ์ทางกายกับเขาไปแล้วความรู้สึกมันก็เริ่มโอนเอียงไปหา และยังคงถวิลหาสัมผัสนั้น ยอมรับว่าลีลารักของเขาช่างยอดเยี่ยม แต่ไม่ได้แสดงออกไป
ส่วนในด้านความรู้สึกเธอก็ยังไม่มั่นใจในความรู้สึกของตนเอง แต่ในเมื่อเธอตกเป็นของเขาแล้วการตัดสินใจจดทะเบียนสมรสจึงไม่ใช่เรื่องยาก อีกทั้งฐานะเขาก็ร่ำรวยล้นฟ้า อำนาจในมือก็สามารถปกป้องเธอและครอบครัวได้
จริง ๆ หากเธอไม่เสียดายธุรกิจเธอคงจะถอนทุนแล้วขายหุ้นไปในราคาถูก ยอมขาดทุนเพื่อตัดปัญหา แต่เพราะธุรกิจนี้เธอกับบิดาร่วมสร้างมันมากับมือหากจะเป็นฝ่ายถอนทุนไปแล้วไปสร้างฐานลูกค้าใหม่ก็คงไม่ใช่เรื่องง่ายนัก
แต่ตอนนี้เธอมีธนัทอยู่เคียงข้าง การมีเขามาคอยซัปพอร์ตทั้งเรื่องธุรกิจและเรื่องความปลอดภัย ทุกอย่างเป็นประโยชน์ของเธอทั้งนั้น ฝ่ายเสียเปรียบก็มีแต่ธนัทเพียงฝ่ายเดียว
“ยังไงซะเราก็จะต้องเป็นสามีภรรยากันแล้ว เรื่องของความรู้สึกมันก็คงจะค่อยเป็นไปด้วยตัวของมันเอง คุณอย่าพึ่งเร่งรัดอะไรฉันเลยนะคะ เพราะฉันก็ยังตอบตัวเองไม่ได้ ทุกอย่างในตอนนี้ฉันยอมรับว่าฉันทำลงไปก็เพื่อปกป้องตัวเองและครอบครัวส่วนหนึ่ง ส่วนเรื่องของเราก็เป็นอีกส่วนหนึ่ง หวังว่าคุณธนัทคงจะเข้าใจนะคะ” เธอบอกเขาตามตรงไม่อยากปิดบังในสิ่งที่เธอกำลังตั้งใจจะทำ
“ครับ จดทะเบียนสมรสเสร็จเราจะประกาศสถานะเพื่อสยบข่าวลือเลยใช่ไหม” เขาถามพร้อมทั้งวางมือไปจับที่มือของหญิงสาว แต่เธอส่ายศีรษะ
“ยังก่อนค่ะ สถานการณ์ในตอนนี้ยังถือว่าเพิ่งเริ่มต้น หากเราเฉลยสถานะตอนนี้ก็ไม่สนุกสิคะ ฉันคิดว่าเขาน่าจะมีแผนการทำที่มากกว่านี้ เชื่อฉันสิคะคนอย่างเขาร้ายได้มากกว่านี้อีก” เธออธิบายให้เขาเข้าใจคร่าว ๆ มีสิ่งหนึ่งที่อยากขอความช่วยเหลือจากเขาแต่กลับนึกไม่ออกว่าจะขออะไร
“โอเคครับ ผมตามใจคุณ” ในตอนนี้เธอพูดอะไรธนัทก็เชื่อถือไปหมด กพลที่รับหน้าที่ขับรถอยู่ได้ยินก็ส่ายศีรษะเล็กน้อยแล้วพ่นลมหายใจออกมาเบา ๆ ตอนนี้เจ้านายของเขากลายเป็นคนคลั่งรักว่าที่ภรรยาอย่างสมบูรณ์แล้ว
เมื่อไปถึงสำนักงานเขต ทั้งสองก็ว่าจ้างพยานอีกคนให้มาช่วยเซ็นเป็นพยานให้ รวมกับกพลพยานก็ครบสองคนพอดี ในขณะที่รอเรียกคิวธนัทก็ยิ้มกว้างไม่หุบพลอยทำให้พีรมนยิ้มตามเขาไปด้วย
เมื่อปลายปากกาจรดลงไปในใบคำร้องขอจดทะเบียนสมรส สถานะของทั้งคู่ก็ไม่ใช่คนโสดอีกต่อไป
พีรมนลังเลเรื่องการเปลี่ยนคำนำหน้าและนามสกุล แต่เพื่อเป็นการให้เกียรติของสามีเธอจึงต้องเปลี่ยนนามสกุลตามเขา ทำให้ตอนนี้ธนัทดีใจและยิ้มจนแก้มแทบจะฉีกออกมา
พีรมนถ่ายรูปบัตรประชาชนใหม่ในวันนั้น เปลี่ยนเป็น ‘นางพีรมน ศิรินทร์เลิศ ลี’ มองดูชื่อนามสกุลและคำนำหน้าของตัวเองแล้วก็ยืนนิ่งอยู่ชั่วครู่ด้วยความตื่นเต้น
เมื่อสิบนาทีที่แล้วเธอยังเป็นนางสาวอยู่เลย เมื่อหนึ่งเดือนที่แล้วเธอยังกำลังเตรียมงานแต่งงานกับผู้ชายอีกคนอยู่ แต่วันนี้เธอกลายเป็นภรรยาของนักธุรกิจชื่อดังเจ้าของโรงแรมสุดหรูและเจ้าของอาคารที่เธอเช่าทำสำนักงานอยู่ ไม่รู้ว่าหญิงสามารถมาถึงจุดนี้ได้อย่างไร
“เสร็จแล้ว เที่ยงนี้เราไปฉลองกันเลยไหมครับ”
“ไม่ดีกว่าค่ะ ฉันยังมีงานที่ต้องทำอยู่” เธอตอบปฏิเสธ มองดูใบหน้าที่ลดยิ้มนั้นลงไม่รู้ว่าเธอมีดีอะไรผู้ชายคนนี้ถึงยังตามไม่หยุด จนมาจบด้วยการจดทะเบียนสมรสแบบนี้
“เอาไว้ตอนเย็นนะคะ วันนี้ฉันมีงานด่วนจริง ๆ” เธอบอกเขาเสียงเบา เอียงอายเล็กน้อย
“ได้ครับ” ได้ยินอย่างนั้นเขาก็รีบตอบตกลงแล้วฉีกยิ้มกว้าง หากเป็นอาหารเย็นแล้วก็จะไปต่อกันแบบส่วนตัวก็คงไม่ยากอะไร
แววตากรุ้มกริ่มที่กำลังคิดเลยเถิดไปไกลของประธานหนุ่มวัยสามสิบห้าทำให้พีรมนส่ายหัวเล็กน้อย ก่อนที่จะกระซิบพูดดับความหวังของเขา
“แค่กินมื้อเย็นกันเท่านั้นค่ะ อย่าพึ่งคิดไปไกลสิคะ”
“โธ่ แบบนี้เมื่อไหร่ผมจะได้นอนกอดเมียล่ะ” เขาพูดอ้อน ไม่สนกพลว่าจะได้ยินหรือไม่
“เอาไว้ให้เรื่องทุกอย่างมันจบลงจริง ๆ ให้ฉันพาคุณไปเจอครอบครัวอย่างเป็นทางการ ตอนนั้นคุณต้องการอะไรฉันก็จะยอมคุณทุกอย่างเลย” เมื่อเจอคำพูดนั้นไปหัวใจของประธานหนุ่มลูกเสี้ยวก็อ่อนระทวย พยักหน้าเชื่อฟังเธอโดยไม่ขัดใจ
กพลผู้มองเห็นเหตุการณ์ทุกอย่างพ่นหายใจออกมาเบา ๆ เหมือนเดิม พร้อมกับกลอกตาบนเล็กน้อยด้วยความรู้สึกเลี่ยน วันนี้ทั้งวันเขาจะต้องรู้สึกแบบนี้ไปอีกสักกี่ครั้ง เจ้านายของเขาจะคลั่งรักและเชื่อฟังภรรยามากเกินไปแล้ว
************************
ข่าวลือเรื่องที่ธนัทคบชู้กับภรรยาของคนอื่นรู้ไปจนถึงหูของมาริสา หญิงสาววัยสามสิบสองที่เป็น เจ้าของบริษัททัวร์ชื่อดัง เธอเป็นลูกค้ารายใหญ่ของโรงแรมเขาที่มักจะนำลูกค้าเข้าไปพักที่โรงแรมของเขาอยู่บ่อย ๆ และมักจะใช้ข้ออ้างในการเป็นลูกค้ารายใหญ่นี้ในการที่จะใกล้ชิดกับเขาอยู่เสมอ
เมื่อได้ยินว่าตอนนี้ธนัทกำลังประสบปัญหาจนทำให้ธุรกิจได้รับผลกระทบ เนื่องจากชื่อเสียงของเขาที่กำลังทำผิดศีลธรรม เธอก็ใช้โอกาสนี้ที่จะพลิกวิกฤติให้เป็นโอกาสในทันที
มาริสาไปหาเขาที่บริษัทเพื่อที่จะคุยเรื่องงานบังหน้า แต่ครั้งนี้ธนัทก็ยังไม่ยอมให้เธอได้เข้าพบ เนื่องจากเมื่อหลายสัปดาห์ที่แล้วเธอได้สร้างเรื่องปวดหัวให้กับเขาโดยการวางยาปลุกเร้าความใคร่ แต่ทุกอย่างผิดแผน
หลังจากนั้นก็ไม่ยอมให้เธอได้เข้าพบกับเขา ไม่สนว่าเธอจะยกเลิกห้องพักของเขาหรือไม่ แต่เธอก็ไม่เคยทำอย่างนั้น แม้จะอยากประชดโดยการยกเลิกการจองห้องพัก แต่พอลูกทัวร์ต่างก็พอใจในโรงแรมแห่งนี้ เธอจึงไม่ได้ยกเลิก และมีความหวังที่จะยังได้ใกล้ชิดเขาอยู่
ครั้งนี้มาริสาไม่ยอมกลับออกไปเธอยืนยันเสียงแข็งว่าจะอยู่รอพบเขาให้ได้ แต่ธนัทก็ไม่อยากเจอเธอ ยิ่งตอนนี้ที่เขาเพิ่งจะอยู่ในสถานะสมรสกับพีรมน เขาจะไม่มีวันเกี่ยวข้องกับผู้หญิงคนไหนให้เธอจะต้องคิดมาก แม้ว่าตอนนี้หญิงสาวยังไม่ได้รู้สึกต่อเขาก็ตามที
เมื่อแผนการที่จะเสนอตัวเข้าไปช่วยเหลือเขานั้นไม่เป็นไปตามที่คิด มาริสา จึงตัดสินใจที่จะดำเนินการด้วยตนเองโดยไม่ปรึกษาเขา ปล่อยข่าวลือเรื่องของเธอและธนัทออกไปเพื่อกลบข่าวลือเกี่ยวกับนักธุรกิจชายชู้ที่กำลังเป็นที่พูดถึงอยู่ในตอนนี้ หวังว่าจะช่วยให้เขาหลุดพ้นจากเรื่องเสียหายนั้นแล้วเห็นความดีของเธอที่ช่วยเหลือเขาบ้าง
************************