THE WIFE'S MISERY

MORNING ESCAPADE

Habang pababa si Carole ay nahirapan siyang humawak sa bato sa gilid ng path dahil madulas , bunga ng ulan kagabi . Nadismaya siya ng mapansin niya na lalong kumipot ang daan pababa at maraming mga sanga ng kahoy ang ang nakaharang sa kaniyang daanan . unti-unti nakaramdam siya ng panic ng sa wari niya ay hindi siya nakarating sa baybayin . Ng tingnan Niya ito sa may bintana ng kaniyang kuwarto , MAlapit lang at ang daling makababa sa beach . Nanginginig siya sa haplos ng hangin sa kaniyang katawan , nagsisisi siya sa manipis niyang t-shirt na suot . Tumingala siya , gusto niyang umakyat pabalik sa itaas , ngunit mas mahirap ang bumalik kaysa magpatuloy sa pagbaba. Sumigaw siya ng tulong ngunit walang nakarinig sa kaniya . Nag panic siya ng ma realize niya na na stock up siya sa gitna ng narrow cliff. Nang tumingin siya sa ilalim ng dagat saka Niya napagtanto na lubhang napakataas pala ng cliff . What the hell she was thinking?

Wala man lang siyang nakitang tao sa ilalim ng karagatan upang makatulong sana sa kaniya. Dahil sa kaba , ay nanatili siyang nakaupo sa madulas na bato . Naaalala niya ang sabi ng kaniyang parents sa mga sitwasyon kagaya nito . Take three deep breaths, someone was sure to come , she told herself firmly . Hindi dapat matakot to the extent na mawala ka na sa concentration . Tiyak may... darating maaga pa naman .

Ngunit sa kaniyang pag-iisip wala siyang ibang makita kundi ang mukha ni Gabriel . His sardonic face , at ang kaniyang pang-iinsulto , Lalo na pag mahuli siya sa sitwasyon kagaya ngayon .Hindi niya ma i-imagine ang sasabihin nito !

At hindi nga nagtagal , nakarinig siya ng takbo ng kabayo sa may buhangin . Tumayo siya at muntik ng mawalan ng balanse ng makita Niya si Gabriel Salvatore na nakasakay sa kabayo . Sumigaw siya at kumaway upang mahuli nito ang kaniyang atensyon.

Pinatigil ni Gabriel Salvatore ang kaniyang big bay horse habang tinaas niya ang kaniyang ulo at nakita Niya si Carole sa itaas . Matagal siyang tinitigan ni Gabriel , bago nito pinatakbo ang kabayo at pinatigil mismo sa ibaba ni Carole .

"What the devil are you doing up there ?" Sumigaw siya ng malakas . "Akala ko ba sekretarya ang na hire ko at hindi taga circus!?" Ang kaniyang tinig ay puno ng disapproval.

Uminit ang mukha at katawan ni Carole dahil sa kaniyang sinabi , alam ni Carole na nagmukha siyang katawa-tawa at stupid , pero ang Kailangan Niya ay simpatiya nito at hindi pang-uuyam . Masyadong insensitive naman ang lalaking ito kung hindi niya nahalata na nag papanic na siya . Kailangan ba maging sarcastic?

"I'm sorry ," Sabi ni Carole . "I only tried to use the path ."

"Hindi mo ba nakikita ang sign na hindi na ginamit ang path na iyan? Or realize how high this cliffs are ?" Sabi niya sa pikon na tinig . "That path hadn't used for years , even a blind could see that!"

"Hindi ko alam..." kinagat ni Carole ang kaniyang labi para hindi na siya makapagsalita . Bakit si Gabriel pa ang dumating? Pwede namang ibang tao , bakit siya pa ? Wala siyang magawa kundi ang titigan si Gabriel sa ibaba.

" If you twist around and lower yourself carefully over the edge I can reach you ." Hindi nakaligtas Kay Carole ang tono ng kaniyang pananalita. Pero wala siya sa posisyon para makipag -argue , kasalanan naman Niya . Para matapos na ang kaniyang ordeal sinunod Niya ang payo ni Gabriel.

For one awful moment , habang inihakbang niya ang kaniyang paa pumikit siya dahil parang titigil ang kaniyang hininga sa Kaba . At ng hindi na niya mapigil ang pagkadulas ng kaniyang kamay sa bato ay tuluyan na siyang nahulog . Gabriel caught her in a steel-like grip and swung her on to the front of his horse .

Carole shuddered , hindi Niya makontrol ang panginginig ng kaniyang katawan sa bigla niyang pagkahulog .Bunga ng takot ay sumiksik siya sa dibdib ni Gabriel .Nasaktan si Carole sa higpit ng pagkahawak nang mga kamay ni Gabriel sa kaniya , maging ang kabayo ay nagulat at bahagyang tumalon dahil sa impact ng kaniyang katawan . Bagama't nagpatuloy ito sa pagtakbo . Nandilat ang kaniyang mga mata .

"Please put me down , Mr Salvatore." she cried. Pero lumipas pa ang ilang minuto bago pinatigil ni Gabriel ang kabayo . Pero instead of releasing her , he tightened his hold as he pointed an accessable path towards the beach .

"kung dumiretso ka sa banda roon, madali mo sanang narating ang dagat at hindi ka na nahirapan pa ."

Inilayo Niya ang kaniyang ulo sa kaniya.

"Paano ko ba iyan malalaman? kararating ko lang kahapon." Isang maling rason ang kaniyang sinabi , hindi na siya nagtataka sa sagot ni Gabriel. " All the more reason why you should have asked someone!"

Masakit man aminin pero tama si Gabriel . Hindi siya makapag-isip ng tama dahil masyadong MAlapit ang kaniyang katawan sa katawan ni Gabriel. Naririnig Niya ang t***k ng kaniyang puso against her shoulders, at nadarama Niya ang matigas niyang katawan sa suot niyang manipis na t-shirt. Sa palagay Niya ay hindi nagmamadali si Gabriel na siya ay pakawalan.

He continued his lecture, "Tandaan mo na ang parteng ito ng karagatan ay delikado .The cliffs are extremely high in places and often loose . When I first came here as a boy the path you found did go down to the shore, pero matagal na panahon na iyon. Ang sinumang gumamit pa sa path na iyan ay napapahamak ."

"So hindi lang pala ako ang una ?"

" And not the last, I suppose. People never cease to amaze me ." Nagsalubong ang kaniyang kilay .

Dahil sa kaniyang pananahimik ay napansin ni Gabriel Salvatore na nagsisisi siya . " Hindi ka naman nasugatan?" Mariin siyang tinitigan ni Gabriel mula ulo hanggang paa. Biglang nanigas ang kaniyang katawan ng ma realize Niya ang kaniyang disheveled look , lalo na ang gusot niyang buhok . Nang masiguro Niya na wala siyang galos ay nagpatuloy siya sa pagsalita .

"Na realize mo ba na magsisimula ka na sa Iyong trabaho , in less than an hour?"

"Hindi ako makapagsimula hanggat hindi mo ako binaba ." Sagot Ni Carole. Hindi siya pinansin ni Gabriel sa halip ay hinayaan Niya na magpatuloy sa pagtakbo ang kabayo , up the steep . As she jerked back against him , she could feel his breath warm on her cheek, at ang kaniyang kamay ay nanatiling nakahawak sa kaniyang maliit na beywang .

Nang makarating sila sa tuktok ng cliffs ay nakita Niya na malayo pala ang kastilyo . " Makikita mo na ang iyong dadaanan , kaya sa susunod mag-,iingat ka na , bantayan mo rin ang tides dahil baka sa susunod wala ako para iligtas ka ." Dumampi ang mga dAliri ni Gabriel sa likod ng kaniyang leeg , ng hinawi nito ang kaniyang buhok na nakaharang sa kaniyang mukha dahil sa ihip ng hangin . The contact sent a million prickles racing down her spine .

"Hindi na kailangan ." She retorted . " Hindi na ako aalis sa kastilyo ." Naisip Niya na parang ungrateful siya sa kaniyang boss . Nairita lang naman siya dahil parang hindi matapos tapos ang kaniyang sarcastic tone. He chose to ignore her outburst. Bigla nitong pinatigil ang pagtakbo ng kabayo Kay nasaktan ang kaniyang braso ng daganan ng kaniyang kamay .

"Ano bang uri ng mga tao ang employer mo noon ? " Tanong nito sa kaniya habang ibinaba siya sa kabayo . " Dahil nagtataka lang ako ."

"My parents ." Masakit pa rin para sa kaniya ang magsalita tungkol sa kaniyang mga magulang. Kung hindi na discuss ni James Encarnacion sa kaniya ang tungkol sa aksidente , ay hindi na dapat niyang ipaalam ang pangyayari sa kaniyang employer.

"Were they wise to turn you loose?, I wonder.."

Her eyes darkened . Carole stared at him , meeting his mocking gaze . Relax na nakaupo sa kontrolado niyang kabayo , Did he expect to control women the same way ? Hindi Niya sinagot ang kaniyang tanong . May palagay siya na gusto na nitong umalis siya sa Lochgoil . Hindi Niya maalis sa kaniyang isipan na kahit doon sa pier pa lang ay parang wala na itong tiwala sa kaniyang kayang gawin bilang sekretarya.

Bumuntong-hininga siya, "I can only ask you to give me another chance . Hindi mo naman ako pwedeng pauwiin dahil lang sa insidente ngayon ."

"So na realize mo na hindi magandang simula ang insidenteng ito ." He smirk. "Titingngnan natin kung saan papunta ang ating trabaho , mahirap na makakita pa ng iba kung ngayon pa ako maghahanap ng kapalit mo . Besides, umaasa ako sa iyo sa pagbabantay sa aking kapatid." Tinitigan siya ni Gabriel ." Right now , kumain ka muna , para maging fit ka mamaya sa trabaho ."

Agad na tumalikod si Carole at dumiretso na sa kaniyang silid . Naghilamos siya at nagkapalit ng damit . Masakit pa rin ang kaniyang tagiliran dahil sa napakahigpit na paghawak ni Gabriel Salvatore sa kaniyang beywang . She winced from pain and humiliation, habang isinuot Niya ang kaniyang navy blue dress . Sinuklay ang kaniyang tangled hair .

Sa dining room , uminom siya ng Isang tasa ng kape at kumain ng Isang piraso ng toast bread bago tinanong kay Kathleen ang direction ng library. Straight along the hall , miss . It's the last door on the right."

"Sa tuwing bumisita si Miss Jane dito , ay nasasarapan siya sa pagkain tuwing breakfast , sabi Niya masarap sa appetite ang ihip ng hangin ." Bagama't nakangiti si Kathleen ay halatang hindi Niya nagustuhan ang hindi pagkain ni Carole ng almusal . Ngumiti din si Carole sa kaniya , pero hindi siya nagpaliwanag sa nangyari sa kaniyang little adventure , gusto niyang kalimutan ang nangyari ngayong umaga .

Marahan siyang kumatok sa library , pagpasok Niya sa loob ay nakaupo na si Gabriel Salvatore . Bahagya itong tumigil sa kaniyang ginagawa at tinitigan siya . Sa palagay ba Niya , nakasuot pa rin ako sa aking faded blue jeans ? Sa isip ni Carole . Mabuti na lang at nakabihis siya at naglagay ng konting make up sa kaniyang mukha .

Nagbigay siya ng instructions sa kaniyang mga gagawin . Straight to business . Nagalak si Carole at hindi na Niya na brought out ang topic sa beach . Tinuro nito ang small desk malapit sa may bintana . " I've had it specifically brought it here for you . Wala na tayong space dahil dito . " Tambak na mga papeles sa lahat ng sulok ng library , maging sa loob ng drawer . Well, binabalaan na siya kahapon pa lang .

Umupo na siya sa kaniyang desk at nagsimula sa paggawa , sana lang ma ka open up siya kaagad sa dami ng aayusin . Ang daming alikabok at dumi . Ano kaya ang iisipin ng kaniyang mga magulang kapag makita ang ganitong uri ng lugar ? "Dinala ko iyan mula sa Capital, sabi ni uncle hindi Niya ginagamit iyan , pero sa palagay ko kailangan natin iyan ." Sabi ni Gabriel ng makita Niya na kinuha ni Carole ang cover ng typewriter.

Ngumiti si Carole sa kaniya . To begin with , I would like to dictate a few urgent letters which you can type while I'm out after lunch . "

Inihanda ni carole ang kaniyang pad .

"Gusto ko lang maintindihan mo Miss Perez na may farm din ako na inaasikaso , kaya may pagkakataon na mag Isa ka lang sa gawain dito sa library. Siguro naman nasabi sa iyo ni James Encarnacion ?"

"Sinabi nga Niya na busy ka ."

"Pero kapag nandito na si Jane , pwede mo namang iwan ang study at makipaglaro ka kay Jane , explore the island together. Jane knows it very well and will enjoy showing you around. "

Her chin tilted with annoyance. Ano ba ang akala Niya sa akin ? Ten years old ? Bakit kailangan na idikta nito ang kaniyang mga gagawin ? Kokontrolin din ba siya ni Gabriel , gaya ng pagkontrol Niya Kay Jane ? " Okay lang , makapag-isip naman kami ng dapat naming gawin .." She said quietly.

"In the meantime ang oras mo ngayon ay erratic ."Sinulyapan ni Gabriel ang kaniyang mga labi . Marahil dahil sa kaniyang sinabi. " Minsan nagtatrabaho ako sa gabi , pagkatapos ng dinner. I hope okay lang sa iyo ?"

Hindi nagustuhan ni Carole ang pag issue niya ng order sa pamamagitan ng tanong . Alam Niya na she couldn't object. In fairness , masyado nga siyang busy sa dami ng kaniyang enterprises . Kunsabagay , ito ang tamang pagkakataon na matanong Niya si Gabriel ukol sa concern nina Aling Marga sa Lochgoil.

"Do you intend to farm Lochgoil yourself?"

"I might be ." Tumingin ito sa kaniya na para bang nahulaan nito ang kanyang itatanong. " Pero , wala pa akong balak na palitan ang aking trabaho. I'm quite a good engineer. "