ระหว่างสัปดาห์ที่เขาไม่มาที่แล็บเลยก็มีคนถามถึงอยู่
“ทะเลาะกันเหรอลัล” พี่คนที่หนึ่ง
“เปล่าค่ะ” ยิ้มแห้ง
“พักนี้หมอแซมไม่ว่างเหรอลัล แล็บไม่มีอาหารตาเลย” คนที่สอง
“ไม่รู้เหมือนกันค่ะ แฮ่”
“อ้าว คบกันนี่ เขาไม่บอกอะไรเหรอ” คนที่สาม
“ไม่ได้คบกันค่ะ”
“ไม่จริงอะ พี่เห็นนะว่าเขาจีบเราน่ะ” คนที่สี่
“ถึงขนาดทำขนมมาเอาใจ พาไปกินข้าว ไม่ใช่แล้วมั้ง”
“เอ่อ อันนี้ลัลก็ไม่รู้ค่ะ” ยิ้มเจื่อนๆ ก่อนจะขอตัวไปทำงาน
“แกกก สรุปแล้วทะเลาะกันเหรอ กับพี่หมอ” ยายแก้ม เฮ้อ
“เปล่า แค่เขาบอกว่าจะไม่มาอาทิตย์หนึ่ง”
ตัดปัญหาด้วยการเล่าเรื่องวันนั้นให้เพื่อนฟัง
“อืมม แก้มว่า เขาอาจจะกำลังทบทวนตัวเอง”
“แต่เค้าว่าไม่นะ คนคนนั้นเป็นแบบนี้อยู่แล้ว หลอกให้ความหวังแล้วจากไป”
แก้มหรี่ตายิ้มๆ
“คิดถึงพี่หมอละซี่ บางที่เขาอาจจะติดงานก็ได้”
ฉันส่ายหน้า
“ปกติถึงติดงานก็จะส่งข้อความมา แต่ไม่ได้ข้อความมาอา
