“หยุดได้แล้วเวียนหัว” ข้าวขวัญมองสามพี่น้องอย่างสลับไปมา ด้วยการกระทำของเธอทำให้คนตัวโอบเอวเธอเอาไว้อดที่จะเอ่ยออกมาไม่ได้
ใบหน้าของหญิงสาวยังคงมีสีหน้าที่เรียกว่าทั้งซีดลงทั้งไม่เข้าใจสิ่งที่สามพี่น้องนี้ต้องการ แต่เธอก็ไม่คิดที่จะเอ่ยอะไรออกมานอกจากการนิ่งเงียบไป
“หิวยัง” ไตรภพเดินเข้ามาหาคนตัวเล็กที่นั่งอยู่ที่ตักของพี่ชายเขา มือหาเอื้อมมาจับที่ศีรษะของคนตัวเล็กอย่างเอ็นดู พร้อมกับการที่เขาได้ลูปมันไปมา
“ค่ะ”
“ปล่อยได้แล้ว จะได้ไปกินข้าว” ไตรภพจับมือของพี่ชายที่โอบเอวของหญิงสาว เขาได้ทำการดึงมือของพี่ชายออกก่อนจะจับให้คนตัวเล็กลงมาจากตักของเตชินท์
ไตรภพพาข้าวขวัญเดินมาที่ห้องอาหารโดยที่พี่ชายของเขาและผู้เป็นน้องชายของตัวเองอย่างติณภพไดเดินตามทั้งสองเขามาภายในห้องอาหาร อย่างไม่มีใครคิดที่จะเอ่ยอะไรออกมา
ตลอดการทานอาหารของข้าวขวัญ สามพี่น้องจะค่อยทำการตักอาหารให้เธออย่างไม่ขาด จนหญิงสาวได้อิ่มเตชินท์กับติณภพก็ต้องออกไปข้างนอกเพราะงานที่เข้ามาด่วนทำให้ไตรภพต้องรับหน้าที่ดูแลคนตัวเล็กแทนสองพี่น้องนั้น
“ทำไมทำหนาแบบนั้น” ไตรภพที่ยังคงจับจ้องมองที่หน้าจอของไอแพดได้เอ่ยออกมาอย่างสงสัยกับท่าทางที่เรียกว่าแปลกไปของคนตัวเล็กที่ตอนนี้ได้จับจ้องมองมาที่เขาอย่างไม่ละสายตา
“เปล่าค่ะ ขวัญแค่อยากขึ้นไปข้างบนแล้ว”
“อืมม์ อยากขึ้นก็ขึ้น” ร่างหนาได้ทำการขยับตัวเองก่อนที่จะเดินเข้ามาหาคนตัวเล็กที่นั่งอยู่ที่เดิมอย่างไม่ได้ขยับตัวเองไปไหน
“ลุกซิ” ข้าวขวัญที่เอาแต่จับจ้องมองใบหน้าของไตภพม่ยอมลุกขึ้นจากโซฟา จนชายหนุ่มต้องเอ่ยออกมาทำให้หญิงสาวขยับตัวเองลุกจากโซฟาตามคำสั่งของร่างหนา
ไตรภพที่เห็นการกระทำของคนตัวเล็ก เขานั้นก็ไม่เอ่ยอะไรออกมาอีกเพียงแต่เดินนำข้าวขวัญพาเธอกลับมายังชั้นบน
ไตรภพที่ได้มาหยุดยืนรอคนตัวเล็กที่ห้องนอนของเธอเพื่อที่ให้หญิงสาวได้เดินเข้าไปภายในห้ออย่างที่ควรจะเป็น แต่เธอกลับไม่ยอมเดินเข้าไปอย่างที่ควรจะเป็น
“เป็นอะไรอีก”
“เรื่องที่คุณติณท์พูดไม่จริงใช่ไหมคะ” ข้าวขวัญที่มีคำถามภายในใจตัวเองมาตลอด ก็เอ่ยถามออกมาอย่างไม่มีทางเลือก
“แล้วถ้าบอกว่าจริง จะเชื่อไหม” ไตรภพขยับตัวเองเข้ามาหาคนตัวเล็กทันทีที่เขาได้เอ่ยออกมา มือของร่างหนาได้เอื้อมออกไปโอบที่เอวคอดของหญิงสาวเอาไว้ใบหน้าของไตรภพมองที่ใบหน้าของร่างบางที่ตอนนี้ก้มไม่ยอมมองมาที่ตัวเอง
“แสดงว่าไม่เชื่อ”
“คะ…อืมม์” คนตัวเล็กที่เสียเหลี่ยมให้บไตรภพเธอก็ได้เงยใบหน้าขึ้นมามองคนตัวโต แต่กลับถูกอีกคนได้ประกบจูบลงที่ริมฝีปากของเธอ ไตรภพไม่เพียงแต่จูบเท่านั้นแต่มือที่โอบที่เอวยังคงสัมผัสตามเนื้อตัวของหญิงสาว
“เมื่อวานก็จูบวันนี้ยังจะมาจูบอีก” คนตัวเล็กเอ่ยออกมาอย่างไม่พอใจในการกระทำของคนตัวโตที่ทำตัวเองเมื่อครู่ ด้วยน้ำเสียงที่แสดงออกมาให้เห็นถึงความงอแงอย่างชัดเจน
“แล้วจะให้ทำอย่างอื่นหรือไง” ใบหน้าเรียวสวยทำการส่ายไปมาทันทีเมื่อได้ยินคำถามของไตรภพที่เอ่ยออกมา
“ไปเสียท่าให้กลับเฮียเตยังไงเนี่ย” ไตรภพยังคงขำพี่ชายของตัวเองที่เดินมาบอกว่าพวกเขาว่าข้าวขวัญเสียรู้ตัวเองไปแล้ว
“เขาปล้ำขวัญนิ” ส้นเสียงของคนตัวเล็กที่เอ่ยออกตอบออกมาอย่างไม่เต็มเสีย ทำให้ไรภพไม่รีรอที่จะอุ้มหญิงสาวเดินเข้าไปภายในห้องนอนของคนตัวเล็กทันที
“งั้นเฮียคงต้องใช้วิธีเดียวกันแล้วแหละ” ไตรภพที่อุ้มหญิงสาวเข้ามาภายในห้องนอนของเธอเป็นที่เรียบร้อยแล้วเขานั้นก็ได้พาคนตัวเล็กมาที่โซฟารับรองภายนห้องทันที
“เด็กน้อยนะเด็กน้อย” ไตรภพขยับตัวเองให้ใบหน้าของตัวเองเข้าไปใกล้ใบหน้าของคนตัวเล็กก่อนที่เขานั้นจะจูบลงที่ริมฝีปากบางชมพูอีกครั้ง
“คุณไตรจะไม่ทำแบบคุณเตใช่ไหม”
“ไม่ปล้ำหรอหนา”
“ไม่ ขวัญหมายถึง….” ข้าวขวัญไม่กล้าที่จะเอ่ยออกมาทำให้หญิงสาวก้มใบหน้าลงในคำสุดท้ายของประโยคโดยที่ไม่ยอมพูดต่อ
“เอานะหรอ…ที่แรกจะรอติณท์แต่เด็กมันยั่ว” ไตรภพเริ่มทำการสัมผัสลงที่เอวคอด ก่อที่เขาจะได้ทำการล้วงมือขอตัวเองเข้าไปภายในเสื้อยืดสีขาวที่คนตัวเล็กใส่ การกระทำที่ต่างจาเตชินท์อย่างสิ้นเชิง มันทำให้คนตัวเล็กนั้นรู้สึกต่างไปจากที่เธอเคยรูสึกกับเตชินท์ ด้วยความรู้สึกที่ไม่ได้เกิดขึ้นเพราะความกลัวทำให้ข้าวขวัญรู้สึกผ่อนคล้ายไปตามสัมผัสที่ได้จากไตรถภพไม่น้อย
เพียงไม่นานเท่านั้นเสื้อยืดที่หญิงสาวได้สวมใส่ก่อนหน้านี้ได้ถูกถอดออกไปจากตัวของเธอ อย่าที่เธอนั้นยังไม่ทันได้ตั้งตัวเลยก็ว่าได้
ไตรภพยกยิ้มออกมาอย่างชอบใจก่อนที่เขาจะได้เชยชมสิ่งที่ตัวเองเฝ้ารอคอยมาอย่างเต็มดวงตาทั้งสอง
ใบหน้าของร่างหนาได้กดลงไปจูบที่ทรวงอกของหญิงสาวก่อนที่เขาจะได้ทำการขยับตัวเองอีกครังเพื่อทำการถอดกางเกงของข้าวขวัญ
“ทำหน้าเข้า”
“ก็…ชั่งมันเถอะ” ข้าวขวัญเอ่ยออกมาก่อนที่เธอจะให้ความรววมมือกับคนตัวโต เพราะยังไงเธอก็หนีเรื่องนี้ไม่พ้นต่อให้พยายามขัดมันก็จะเหมือนตอนที่เธอขัดใจเตชินท์
“แสดงว่าโอเครถ้าเฮียจะทำว่างั้น” ไตรภพที่ทำเหมือนจะเอ่ยถามคนตัวเล็กแต่เปล่าเลยเขานั้นไม่ได้ต้องการความคิดเห็นของเธอตั้งแต่แรกแต่เขานั้นต้กการที่จะลงมือทำเลยเสียมากกว่า
“แล้วขวัญเลือกได้หรอคะถ้าจะไม่ให้ทำ”
“ไม่…” ไตรภพยิ้มให้กับคนตัวเล็ก ก่อนที่เขาจะได้ลงมือในการถอดกางเกงของคนตัวเล็กออก ได้ที่การกระทำของเขาคนตัวเล็กไม่ได้ขัดอย่าที่ควรจะเป็นตั้งแต่แรก
ไตรภพได้ทำการขยับตัวเองเพื่อที่จจถคุกเข่าลงตรงหน้าหญิงสาว พร้อมกับการที่เขานั้นได้ดึงตัวของข้าวขวัญเพื่อที่จะให้ตัวเองได้อยู่ระว่างขาของหญิงสาว ชายหนุ่มไม่รีรอที่จะขยับใบหน้าเข้าไปหาร่องสวาทของหญิงสาว การกระทำของไตรภพทำให้คนตัวเล็กเริ่มหายใจไม่ทั่วท้อง
มือหน้าเริ่มทำการจับลงที่เอวคอดของหญิงสาวก่อนที่จะขยับใบหน้าเข้าไปหาร่องสวาทของเธอมากกว่าเดิน
ปลายลิ้ยร้อนได้ทำการลระเริงลงที่ร่องสาวทอของหญิงสาวทันที ทำให้คนตัวเล็กที่ได้สัมผัสความแปลกใหม่อดที่จะรู้สึกหายใจไม่เป็นจังหวะเลยก็ว่าได้
ลิ้นร้อนของไตรภพได้ทำการระเริงลงที่ร่องสวาทของคนตัวเล็กอย่างจังหวะที่เรียกว่าไม่ช้าไม่เร็วจนเกินไป
“อืมม์ ซีสด์ เสียวจังคะ” ข้าวขวัญเริ่มมีเสียงเล็กส่งออกมาแต่เพียงไม่มากเท่านั้น
นิ้วเรียวของไตรภพได้เริ่มมีการเขี้ยเล่นที่ร่องสวาทอของหญิงสาวก่อนที่เขานั้นจะทำการส่งมันเข้าไปภายในรูรักของหญิงสาวทันที ทำให้ความรู้สึกและอารมณ์ของข้าวขวัญเพิ่มเป็นเท่าตัว
“อุยยย ซีดส์ เสียวแบบนี้นเสียวไปแล้ว”