พันธะ
1661 Words
หลังจากทานอาหารเย็นและพูดคุยกันเสร็จแล้ว ฮุ่ยจือได้พาดนุสรณ์หรือคุณชายหมิงเซียนมายังห้องเก็บสมบัติภายในเรือนพัก
" อยู่ตรงนี้ขอรับคุณชาย.." ฮุ่ยจือเปิดหีบใบหนึ่งซึ่งภายในมีคำภีร์อัญเชิญอยู่สี่เล่ม ได้แก่คำภีร์อันเชิญระดับทองแดง คำภีร์อัญเชิญระดับเงิน คำภีร์อัญเชิญทอง และคำภีร์อัญเชิญระดับเพชร
ดนุสรณ์มองคำภีร์อันเชิญทั้งสี่เล่มด้วยความตื่นเต้น เพราะคำภีร์อันเชิญเหล่านี้เปรียบเสมือนศาสตราวุธของผู้ใช้เวทย์ตามที่ฮุ่ยจือได้บอกเอาไว้
" คำภีร์อันเชิญถูกจัดเตรียมเอาไว้ถึงสี่เล่มเลยหรือ.." ดนุสรณ์พูดออกมา
" ขอรับ คำภีร์อันเชิญทั้งสี่เล่มถูกจัดเตรียมเอาไว้ให้คุณชาย.." ฮุ่ยจือยกยิ้มเล็กน้อย
" เอ่อ..ว่าแต่ต้องทำเช่นไรหรือจึงจักได้ครอบครองคำภีร์อันเชิญ..." ดนุสรณ์ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก
" คุณชายเพียงแค่ผลักดันพลังเวทย์ออกมา แล้วส่งลงไปที่คำภีร์อันเชิญขอรับ หากมีการตอบรับวงเวทย์อักขระด้านหน้าปกคำภีร์อัญเชิญจักเปล่งแสงออกมา..." ฮุ่ยจืออธิบายให้กับคุณชายหมิงเซียนฟัง
" อ่อ..เช่นนั้นข้าเริ่มเลยนะ.." ดนุสรณ์กางฝ่ามือเหนือคำภีร์อัญเชิญระดับทองแดงเพื่อพลักดันพลังเวทย์ของตนเองลงไป
" ขอรับคุณชาย "
ดนุสรณ์หลับตาลงตั้งสมาธิแล้วเพ่งจิตสมาธิไปยังจุดกำเนิดพลังตรงบริเวณปลายสุดของกระดูกสันหลัง หรือตำแหน่งของจักระลำดับที่1 มูลธารจักระ ดนุสรณ์มองเห็นดอกบัวสีแดงสี่กลีบที่มีแสงรัศมีสีแดงห่อหุ้ม จากนั้นเขาได้บังคับให้แสงรัศมีสีแดงไหลเวียนไปตามเส้นปราณแล้วพลักดันออกมาที่ฝ่ามือ
!! วูบบบบบบบบบบบบ !!
พลังเวทย์ที่มีแสงรัศมีสีแดงได้ถูกปลดปล่อยออกมาจากฝ่ามือของดนุสรณ์หรือคุณชายหมิงเซียน เมื่อพลังเวทย์สัมผัสกับคำภีร์อันเชิญระดับทองแดงก็ไม่ปรากฏสิ่งใดขึ้น คำภีร์อันเชิญไม่ตอบรับพลังเวทย์ของเขา
" เฮ้อ!..มิสำเร็จ..." ดนุสรณ์ถอนหายใจออกมาเบาๆ
" อย่าเพิ่งท้อขอรับคุณชาย ข้าว่าคำภีร์ทองแดงมิคู่ควรกับคุณชายหรอกขอรับ..." ฮุ่ยจือพูดให้กำลังใจ
" ประเดี๋ยวข้าจักลองดูใหม่.." ดนุสรณ์กางฝ่ามือเหนือคำภีร์อัญเชิญระดับเงิน เขาเองก็ไม่คิดย่อท้อแต่อย่างใด
!! วูบบบบบบบบบบบบ !!
พลังเวทย์ที่มีแสงรัศมีสีแดงถูกผลักดันลงไปที่คำภีร์อันเชิญระดับเงิน แต่ผลก็เป็นเช่นเดิม ไม่มีการตอบรับจากคำภีร์อันเชิญแต่อย่างใด ดนุสรณ์หรือคุณชายหมิงเซียนเริ่มมีเหงื่อเม็ดเล็กๆไหลซึมออกมาตามไรผม เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เขารีดแค้นพลังเวทย์ออกมาใช้
" พักก่อนดีหรือไม่ขอรับคุณชาย.." ฮุ่ยจือรู้สึกเป็นห่วงอย่างมาก
" ข้ามิเป็นไร ให้ข้าทำต่อเถิด.." ดนุสรณ์ยกยิ้มเล็กน้อย เขาจะย่อท้อเพียงแค่นี้ไม่ได้
" ขอรับ " ฮุ่ยจือได้แต่พยักหน้า
ดนุสรณ์ได้ทำแบบเดิมอีกครั้ง เขากางฝ่ามือเหนือคำภีร์อันเชิญระดับทองก่อนจะส่งพลังเวทย์ลงไป แต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีการตอบรับจากคำภีร์อันเชิญแต่อย่างใด
' เฮ้อ!..ไม่สำเร็จอย่างนั้นเหรอ เหลือคำภีร์อันเชิญระดับเพชรเท่านั้นสินะ..' ดนุสรณ์คิดในใจก่อนจะกางฝ่ามือเหนือคำภีร์อันเชิญระดับเพชรซึ่งเป็นคำภีร์อันเชิญระดับสูงสุด
!! วูบบบบบบบบบบ !!
แสงรัศมีสีแดงที่เกิดจากพลังเวทย์ของดนุสรณ์หรือคุณชายหมิงเซียนถูกปลดปล่อยออกมาจากฝ่ามือลงไปอาบไล้คำภีร์อันเชิญที่เป็นคำภีร์อันเชิญระดับเพชร แต่คำภีร์อันเชิญกลับไม่ตอบสนองพลังเวทย์ของดนุสรณ์เลย
" หืม..มิมีคำภีร์อันเชิญเล่มใดตอบรับข้าเลย..." ดนุสรณ์พูดออกมาในขณะที่ใบหน้าเริ่มซีดเซียวเพราะเขาสูญเสียพลังเวทย์ไปมาก
" น่าแปลกนักขอรับ ปกติแล้วผู้ที่มีพลังเวทย์ไม่ว่าจักอยู่ในระดับใดก็จักได้รับการตอบรับจากคำภีร์อันเชิญ อย่างน้อยก็ได้รับการตอบรับจากคำภีร์ทองแดง..." ฮุ่ยจือแปลกใจเป็นอย่างมากกับเรื่องนี้
" ข้าคงไร้พรสวรรค์กระมัง.." ดนุสรณ์ยกยิ้มเล็กน้อย
" มิเป็นเช่นนั้นหรอกขอรับ คุณชายเปี่ยมล้นด้วยพรสวรรค์ มิเช่นนั้นจักสามารถค้นหาพลังเวทย์ได้เช่นไรขอรับ..." ฮุ่ยจือพูดออกมาอย่างจริงจัง เพราะเขาไม่อยากให้คุณชายของเขาสิ้นหวัง
ดนุสรณ์ถอนหายใจออกมาเบาๆก่อนจะกางฝ่ามือเหนือคำภีร์อันเชิญที่เป็นคำภีร์อันเชิญระดับเพชรอีกครั้ง ดนุสรณ์หลับตาลงอย่างช้าๆเพื่อตั้งจิตสมาธิให้คงมั่น
' ผมไม่รู้หรอกนะว่าเพราะเหตุใดถึงได้มาอยู่ที่โลกใบนี้ หากแม้ว่าทุกอย่างถูกกำหนดโดยโชคชะตา ได้โปรดตอบรับผมด้วย ' ดนุสรณ์ตั้งจิตมั่นก่อนจะพลักดันพลังเวทย์จากจุดกำเนิดพลังของจักระลำดับที่1ให้ไหลเวียนออกมาจากฝ่ามือ
!! วูบบบบบบบบบบบ !!
แสงรัศมีสีแดงที่เกิดจากพลังเวทย์ของดนุสรณ์หรือคุณชายหมิงเซียนได้ห่อหุ้มอาบไล้คำภีร์อันเชิญระดับเพชรอีกครั้งด้วยความตั้งมั่นและเเน่วแน่แห่งปณิธาน
!! วูบบบบบบบบบบบบบบ !!
วงเวทย์อักขระหน้าปกคำภีร์อัญเชิญระดับเพชรตอบสนองกับพลังเวทย์ของดนุสรณ์ ก่อนที่วงเวทย์จะเปล่งประกายเป็นแสงรัศมีสีแดง
" โอ้!...สำเร็จแล้วขอรับคุณชาย.." ฮุ่ยจือยกยิ้มอย่างดีใจ เพราะบัดนี้คำภีร์อัญเชิญระดับสูงสุดตอบรับคุณชายของเขาแล้ว
ดนุสรณ์ลืมตาขึ้นมาอย่างช้าๆ ถึงแม้ว่าร่างกายจะอ่อนกำลังมากเต็มที แต่เขาก็ยินดีเป็นอย่างมากที่สามารถทำให้คำภีร์อันเชิญตอบรับเขาได้
" ต้องทำเช่นไรต่อ.." ดนุสรณ์ถามออกมา
" หยดโลหิตของคุณชายลงไปบนวงเวทย์อักขระขอรับ เพื่อเป็นการสร้างพันธะระหว่างคุณชายกับคำภีร์อันเชิญ.." ฮุ่ยจือพูดออกมาด้วยความตื่นเต้นดีใจ เพราะนับแต่บัดนี้เป็นต้นไปคุณชายหมิงเซียนของเขาหาใช่สวะไร้ค่าของตระกูลหมิงอีกต่อไป แต่เป็นผู้ที่มีพรสวรรค์ที่ได้ครอบครองคำภีร์อันเชิญระดับสูงอย่างคำภีร์อัญเชิญระดับเพชร
" อื้ม " ดนุสรณ์พยักหน้าเข้าใจก่อนจะคว้าปิ่นปักผมที่อยู่บนศรีษะทิ่มลงบนนิ้วของเขาพร้อมกับหยดโลหิตลงไปบนวงเวทย์อักขระที่ยังคงเปล่งแสงรัศมีสีแดงอยู่
!! วูบบบบบบบบบบบ !!
เมื่อหนึ่งหยดโลหิตตกกระทบลงวงเวทย์อักขระ ภายในห้วงจิตของดนุสรณ์ได้ปรากฎรูปภาพของคำภีร์อันเชิญระดับเพชรขึ้น และคำภีร์อันเชิญที่วางอยู่ด้านหน้าของเขาก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย
" หืม..คำภีร์อันเชิญหายไปที่ใด.." ดนุสรณ์ตกใจเป็นอย่างมากกับสิ่งที่เกิดขึ้น
" หาได้หายไปที่ใดไม่ขอรับ คำภีร์อันเชิญเมื่อถูกสร้างพันธะแล้วจะประสานเป็นหนึ่งเดียวกับผู้เป็นนาย และจักสถิตอยู่ภายในห้วงจิตของผู้เป็นนายขอรับ หากคุณชายต้องการเรียกใช้เพียงแค่ตั้งจิตให้มั่นแล้วเรียกออกมาขอรับ..." ฮุ่ยจืออธิบายออกมา
" อ่อ..เช่นนั้นเองหรือ..." ดนุสรณ์พยักหน้าเข้าใจก่อนจะตั้งจิตให้มั่นแล้วเรียกคำภีร์อันเชิญของเขาออกมา
!! วูบบบบบบบบบบบบ !!
คำภีร์อันเชิญระดับเพชรเล่มใหญ่ได้ปรากฎขึ้นเบื้องหน้าของเขา โดยที่ลอยเด่นอยู่เหนืออากาศ
" คุณชายลองเปิดคำภีร์อัญเชิญดูสิขอรับ.." ฮุ่ยจือยกยิ้มออกมา
" อะ..อื้ม.." ดนุสรณ์พนักหน้าก่อนจะยกมือขึ้นเปิดคำภีร์อันเชิญระดับเพชรของเขา
!! พรึบบบ !!
คำภีร์อันเชิญระดับเพชรถูกเปิดออก ซึ่งภายในคำภีร์อันเชิญนั้นเป็นหน้ากระดาษสีขาวขุ่นที่ว่างเปล่าไม่มีอักขระหรือสิ่งใดเลย
" เป็นเพียงกระดาษเปล่าหรอกหรือ.." ดนุสรณ์พูดออกมา
" ขอรับคุณชาย เป็นเพียงกระดาษที่ว่างเปล่าเท่านั้น แต่เมื่อใดที่นายท่านพบเจอบทเวทย์ที่ต้องการหรืออสูรรับใช้ที่ต้องการก็สามารถสร้างพันธะได้ และเมื่อนั้นจะปรากฎบทเวทย์และวงเวทย์ขึ้นบนหน้ากระดาษทันทีขอรับ หากเป็นอสูรรับใช้จักปรากฎเป็นรูปอสูรตนนั้นและวงเวทย์พันธะขึ้นมาบนหน้ากระดาษขอรับ..." ฮุ่ยจืออธิบายออกมา
" อ่อ..หน้ากระดาษใช้สำหรับเก็บบทเวทย์และอสูรรับใช้ที่เราต้องการสินะ เป็นการสะสมดีๆนี่เอง.." ดนุสรณ์พยักหน้าอย่างเข้าใจ
" เป็นเช่นนั้นขอรับคุณชาย แต่ข้าว่าตอนนี้คุณชายไปพักผ่อนก่อนเถิดขอรับ.." ฮุ่ยจือเห็นว่าใบหน้าของคุณชายหมิงเซียนซีดลงเรื่อยๆ
" อื้ม " ดนุสรณ์พยักหน้าเล็กน้อย เพราะเขาเองก็รู้สึกว่าจะยืนต่อไม่ไหวแล้วเนื่องจากฝืนใช้พลังเวทย์ที่มีอยู่น้อยนิดออกมา
ดนุสรณ์ในร่างของคุณชายหมิงเซียนสามารถสร้างพันธะและครอบครองคำภีร์อันเชิญระดับเพชรได้สำเร็จ และนี่เป็นเพียงหนึ่งก้าวของการเริ่มต้นชีวิตใหม่ในโลกที่เต็มไปด้วยเรื่องอัศจรรย์พันลึก ที่อยู่เหนือเกินกว่าจินตนาการ ทั้งเวทมนตร์ พลังปราณ วรยุทธ หรือแม้แต่สัตว์อสูร ปีศาจ และอสูรกาย ทุกเรื่องราวที่ดนุสรณ์ได้รับรู้นั้นราวกับหลุดมาจากโลกของนิยายจีนโบราณแนวแฟนตาซีกันเลยทีเดียว.......
- Writer
