ดนุสรณ์หรือคุณชายหมิงเซียนได้ลงจากรถม้าพร้อมกับฮุ่ยจือ และพบว่าพ่อบ้านใหญ่ของจวนตระกูลมี่ได้มารอต้อนรับพร้อมกับบ่าวไพร่อีกสองคน
" คาราวะคุณชายหมิงเซียน.." พ่อบ้านใหญ่ของจวนตระกูลมี่โค้งตัวลงคำนับพร้อมกับบ่าวไพร่อีกสองคนที่ติดตามมา
" อ่อ..ตามสบายเถิด.." ดนุสรณ์พูดออกมาและรู้สึกประม่าเล็กน้อยที่คนมีอายุมาโค้งคำนับแบบนี้
" คาราะท่านอี้เหริน วันนี้คุณชายหมิงเซียนจักขอเข้าพบท่านมี่จวน มิทราบว่าท่านมี่จวนอยู่หรือไม่ขอรับ..." ฮุ่ยจือยกมือขึ้นประสานพร้อมกับโค้งคำนับพ่อบ้านใหญ่
" อ่อ..นายท่านมี่จวนติดธุระอยู่ เช่นนั้นเชิญคุณชายไปนั่งที่ห้องนั่งเล่นก่อนดีหรือไม่ขอรับ..." พ่อบ้านใหญ่ยกยิ้มเล็กน้อย
" เช่นนั้นรบกวนด้วยขอรับ.." เป็นฮุ่ยจือที่พูดออกมา
จวนตระกูลมี่เป็นจวนใหญ่ที่มีพื้นที่กว้างขวาง มีอาคารอยู่มากมายหลายหลัง สมกับที่เป็นจวนของคหบดีใหญ่ที่ร่ำรวย ดนุสรณ์หรือคุณชายหมิงเซียนได้มานั่งอยู่ภา
