BAD GUY :: CAHPTER 3 [30%]
1185 Words
BAD GUY
3
“พี่เนี่ยลามกสุดๆ เลยนะ”
“อะไรกันวะ บ่นฉันแต่เช้าเลยนะ เมียนะเมีย ไม่ใช่แม่”
“แฟนค่ะแฟน ไม่ใช่เมีย” พี่ฟีนิกซ์นั่งกอดอกอยู่ที่โต๊ะอาหารสุดหรูหราอลังการของเขา เช้านี้ฉันตื่นขึ้นมาเข้าครัวและจัดการทำอาหารเช้าง่ายๆ ให้เขากิน ครัวคอนโดของพี่ฟีนิกซ์มีเคาน์เตอร์ด้วยนะ และของกินในตู้เย็นขนาดใหญ่เท่าตู้เสื้อผ้าก็อัดแน่นไปด้วยของสด และเบียร์ที่พี่ฟีนิกซ์คงจะซื้อมาเป็นลังเลยมั้งแช่อยู่ เล่าต่อจากเมื่อคืนหน่อย พี่ฟีนิกซ์หื่นสุดๆ ให้ตายเหอะ ผู้ชายคนนั้นที่ฉันเห็นและภาคภูมิใจเมื่อห้าปีก่อน ใช่คนนี้จริงๆ เหรอ ไม่อยากจะเชื่อเลยนะ พอเขาพูดกับฉันแบบนั้นเสร็จก็ลุกออกจากห้องไป แต่ก็หันมาพูดกับฉันที่กำลังมึนงงและตกใจกับของเขาอยู่
‘ช่วยตัวเองข้างนอกดีกว่า เดี๋ยวได้กลิ่นตัวเธอ แล้วจะอดใจไม่ไหว หึ’
เหอะ ลามกมากเลยว่าไหมล่ะ? แต่ทำไมฉันถึงมีความสุขจังนะ ไม่รู้สิแค่ได้อยู่ใกล้กับเขา มันก็คุ้มแล้วนะสำหรับฉันที่ตามหาเขามานาน
“มาแล้วข้าวต้มร้อนๆ”
“ทำอาหารเป็นด้วย กินได้เปล่าเนี่ย?”
“พี่ดูถูกหนูมากเลยนะพี่ฟีนิกซ์ ลองชิมก่อนค่อยว่ากัน” ใบหน้าหล่อคมของเขายกยิ้มที่มุมปาก และตักข้าวต้มเข้าปาก มองฉันด้วยสายตานิ่งๆ จนฉันประหม่ามากเลยนะ ก็ฉันเคยทำอาหารให้ตัวเองกินแค่คนเดียว ไม่เคยทำให้ใครกินเลยนะ พี่ฟีนิกซ์เนี่ยคนแรก
“เป็นไงบ้างพี่”
“อือ อร่อยดี”
“ฟู่ โล่งอก” ฉันนั่งลงตรงข้ามกับพี่เขาที่นั่งอ่านหนังสือพิมพ์ไปด้วย ว่าจะบอกเขาเรื่องไปทำงานที่ร้านพี่ไอติมต่อน่ะสิ ถึงยังไงฉันก็อยากจะทำงานอยู่นะ ไม่ได้ต้องการเป็นผู้หญิงเกาะผู้ชายกิน ทำงานหาเงินเองมันดีกว่านี่นา
“พี่ฟีนิกซ์ หนูขอทำงานที่ร้านพี่ไอติมต่อได้ไหม?”
“ทำไม ฉันให้เธออยู่สบายแล้วนะ ยังจะหาเรื่องไปทำอีก”
“ก็หนูไม่ได้อยากสบายนี่นา ที่สำคัญขอแค่ได้อยู่กับพี่หนูก็ดีใจมากแล้วนะ แต่เรื่องงานหนูขอทำได้ไหม พี่ไอติมไม่มีคนช่วยแน่เลย” พี่ฟีนิกซ์เหลือบสายตามามองฉันและก้มลงอ่านหนังสือพิมพ์ต่อ จนฉันทำปากจู๋อย่างเซ็งๆ ให้ตายเหอะ ใครจะไปอยากสบายกัน ถึงยังไงฉันก็อยากจะทำงานเก็บเงินนะ ทำมาตั้งนานจู่ๆ จะให้มาออกแบบนี้ได้ไงเล่า
“พี่ฟีนิกซ์หนูทำงานมาทั้งชีวิตแล้วนะ หนูดิ้นรนตัวเองมานาน แล้วพี่จะมาให้หนูหยุดทำงานหาเงิน หนูทำไม่ได้หรอก ที่สำคัญหนูไม่อยากแบมือขอเงินพี่ใช้ไปตลอดนะ... เงินที่หามาได้มันคือความภาคภูมิใจของหนู”
“อืม เธอพูดมีเหตุผลนะ”
“จริงใช่ไหม พี่ให้หนูไปทำงานต่อเถอะนะๆ”
“ได้”
“จริงนะ”
“แต่ต้องมาอ้อนฉันก่อน” ฉันชะงักใบหน้าที่ยิ้มออกมาอย่างดีใจ ส่งสายตางุนงงไปมองเขาที่ยกยิ้มอย่างร้ายกาจ สายตาและรอยยิ้มของเขาเนี่ย มันน่าเสียวสันหลังชะมัด พี่ฟีนิกซ์วางหนังสือพิมพ์ลงและเอื้อมไปหยิบบุหรี่มาจุดสูบ ก่อนจะกระดิกนิ้วเรียกฉันให้ไปหาเขา
“อ้อนอะไรอีกเล่า พี่นี่เจ้าเล่ห์จริงๆ เลยนะ”
“เจ้าเล่ห์อะไร แค่ให้แฟนตัวเองอ้อน เขาเรียกว่าเจ้าเล่ห์เหรอ”
“ชิ” ถึงจะว่าเขาแบบนั้น แต่ฉันก็ลุกขึ้นไปหาเขา พี่ฟีนิกซ์เงยหน้ามองฉันที่ทำหน้าหงุดหงิดใส่เขา ก่อนจะดึงฉันให้นั่งลงที่ตักแกร่ง มือหนาของเขาโอบเอวฉันไว้ ส่วนอีกข้างก็ยกขึ้นสูบบุหรี่
“อ้อนดิ รออะไร?”
“อ้อนยังไงเล่า หนูไม่เคยอ้อนใครเลยนะ”
“เฮ้อ เธอเนี่ยนะ... ก็อ้อนฉันแบบ พี่ฟีนิกซ์ขา ให้เนปจูนไปทำงานนะคะๆ หรือไม่ก็ ผัวขา ให้เมียไปทำงานนะคะ เดี๋ยวเมียจะตอบแทนให้ผัวทั้งคืน อะไรประมาณนี่ไง”
“ประโยคสุดท้ายของพี่เนี่ย ติดเรท 18+ มากเลยนะ”
“แล้วไงล่ะ ฉันชอบแบบนี้ เร็วๆ ไม่งั้นก็ไม่ต้องไป” ฉันถอนหายใจออกมา มองใบหน้าหล่อที่พ่นควันเหนือหัวฉันไป ก่อนจะสบสายตากับฉันอีกครั้ง แต่ทว่าเขากลับยิ้มออกมาจนฉันไปไม่เป็นเลยสักนิด
“แต่อย่าลืมใส่ท่าทางด้วยล่ะ แบบกอด หอมแก้ม หรือว่าจูบอะไรแบบนี้”
“พี่ฟีนิกซ์”
“ไม่รู้หรือไง ฉันเสพติดการกอด การจูบกับเธอไปแล้วนะ ยัยดาวเคราะห์น้อย” น้ำเสียงแหบพร่าของเขา ทำให้ฉันถึงกับหน้าร้อนผ่าวไปหมด เสพติดเลยเหรอ? แค่เป็นแฟนกันยังไม่ถึงสองวันเต็มเลยนะ พี่ฟีนิกซ์จะหื่นไปถึงไหนกันเนี่ย ริมฝีปากร้อนของเขาจูบมาที่แก้มฉัน ถ้ามันทำให้เขามีความสุข แค่นี้ถือว่าฉันทำได้อยู่แล้ว สบายมากๆ ฉันยกมือโอบกอดคอเขาและซบหน้าลงกับซอกคอเขาที่มีกลิ่นจากน้ำหอมของผู้ชายรู้สึกจะเป็นกลิ่นช็อคโกแลตด้วยนะ
“พี่ฟีนิกซ์ให้หนูไปทำงานนะๆ หนูสัญญาว่าจะเป็นเด็กดี”
“ไม่เอา อ้อนน้อยไป”
“หือ แล้วจะเอายังไงเนี่ยก็คนไม่เคยอ้อนใครนี่”
“อ้อนด้วยคำพูดไม่ได้ ก็อ้อนด้วยการกระทำ ฉันชอบมากกว่าอ้อนด้วยคำพูดซะด้วยสิ หึ” ฉันเงยหน้าจากซอกคอพี่ฟีนิกซ์ที่จ้องมองฉันด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์และร้ายกาจ คนอะไรจะร้ายกาจได้ขนาดนี้นะ และไอ้ใบหน้าที่หล่อหยิ่งนี่อีกล่ะ ถึงแม้พี่ไอติมจะบอกว่าเขาดูหยิ่ง แต่ก็เฉพาะใบหน้าหรือเปล่า เพราะสำหรับฉันแล้ว พี่ฟีนิกซ์ก็แค่มีใบหน้าที่หล่อเกินมนุษย์ผู้ชายที่ฉันเคยเห็นมาก็เท่านั้น
“การกระทำอะไรของพี่ ไม่เอาหรอกนะ”
“เอาดิ อยากเอาด้วย”
“พี่ฟีนิกซ์”
“อะๆ ไม่แกล้งล่ะ หอมแก้มพอ ให้ไปทำงานเลย เพราะฉันก็บังคับเธอมากเกินไป เพิ่งจะเป็นแฟนได้แค่วันเดียวก็ห้ามเธอซะเยอะแยะไปหมด”
“ไม่ใช่นะพี่ฟีนิกซ์ หนูแค่ไม่อยากให้พี่ลำบากก็แค่นั้น เพราะที่พี่ให้หนูมันก็มากมาย ถึงขนาดทำให้หนู...”
“หือ ฉันให้อะไรเธอไป ทำไมพูดเหมือนว่าฉัน...”
จุ๊บ
ก่อนที่พี่ฟีนิกซ์จะถามอะไรฉันต่อ เพราะเริ่มจะจับคำพูดของฉันได้ ริมฝีปากของฉันก็จูบไปที่แก้มนุ่มของเขาอย่างแนบแน่น และผละออกมา ขืนให้เขาซักถามฉันมากกว่านี้ มีหวังฉันได้หลุดเรื่องอดีตให้เขาฟังแน่
“ใจร้อนจังนะ”
- Writer
