เราสองคนมาถึงห้องโดยที่พี่ฟีนิกซ์ก็ยังคงทำหน้าเป็นตูดอยู่แบบนั้น นี่อย่าบอกนะว่าเคืองฉันเรื่องพีทอะ ฉันมองพี่ฟีนิกซ์ที่ถอดเสื้อออกและพาร่างฮอตๆ ของตัวเองไปนั่งที่โซฟา
“นี่อย่าบอกนะว่าพี่เคืองหนูเรื่องผู้ชายที่มาลวนลาม คือหนูไม่ผิดนะ”
“ไม่ใช่เว้ย”
“แล้วเรื่องอะไรเล่า”
“ไอ้เวรนั่นไง” ฉันชะโงกหน้าไปมองพี่ฟีนิกซ์ที่ทำหน้าบูดๆ อยู่ ฉันมั่นใจเลยว่าเขาคงจะหมายถึงพีทใช่ไหม? ฉันเท้ามือลงกับโซฟาและเอนตัวไปข้างหน้าเพื่อมองใบหน้าหล่อที่หลบหน้าฉันไปมองทีวี
“เรื่องพีทเหรอ?”
“พูดชื่อมันทำไม หรืออยากโดน”
“ก็พีทเขาไม่ได้ทำอะไร เราเป็นแค่เพื่อนกันนะพี่” ใบหน้าหล่อของเขาหันมาสบตากับฉัน มือหนาคว้าต้นคอฉันไว้และตวัดร่างฉันให้ลงมานอนหนุนตักเขาพอดี แต่เป็นฉันนี่สิที่ตกใจเพราะว่าถ้าพลาดไปถึงกับคอหักเลยนะนั่น
“พี่เล่นอะไรของพี่เนี่ย ถ้าคอหักไปจะว่ายังไง!”
“เพื่อนก็ไม่ให้เป็น หวงเข้าใจปะ?” ฉันที่กุมคอตัวเอ
