“โอเคอะไร คนอย่างกูมีสิทธิ์โกรธมันด้วยหรือไง?”
“กูไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น แต่มันคงจะเป็นห่วงใบหม่อน”
“ห่วงแล้วไง กูผิดหรือไงล่ะ ที่เลิกกันเพราะหม่อนบอกเลิกกู ด้วยสาเหตุอะไรก็ไม่บอก แบบนี้จะให้กูทำยังไง”
“...”
“ให้กูรอใบหม่อนงั้นเหรอ ทั้งๆ ที่ป่านนี้ไม่รู้ว่าจะมีผัวใหม่ไปแล้วหรือยัง เหอะ” ผมปิดหนังสือลงและหยิบบุหรี่ที่อยู่บนโต๊ะมาจุดสูบเพื่อดับอารมณ์ตัวเอง แต่ดูท่าคงจะดับไม่ได้หรอกนะ
“ไอ้น็อคมันพูดแปลกๆ นะที่มันบอกว่า เหมือนเราสองคนไม่รู้อะไรสักอย่าง”
“มันก็รู้ทุกอย่างล่ะ มึงก็น่าจะรู้ว่ามันคิดยังไงกับหม่อน”
“แต่ใบหม่อนก็เลือกมึง”
“ใช่ เลือกกูและก็ทิ้งกูไง กูว่ามึงเลิกพูดเรื่องนี้เหอะ คนอย่างกูไม่มีวันยอมแพ้ ในเมื่อหม่อนมีใหม่ได้ ทำไมคนอย่างกูจะมีใหม่ไม่ได้ กูต้องเป็นฝ่ายรอเหรอ? มันใช่เหรอวะไอ้ริค” ลมหายใจของผมพ่นออกมา พร้อมกับควันบุหรี่ คนที่โดนบอกเลิกคือผม แถมผมยังไม่มีสิทธิ์มีแฟ
