Zion's Akira (BxB)

Read the The Deceived first before reading this story. Disclaimer: This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental. All rights reserved. No part of this publication may be reproduced, distributed, or transmitted in any form or by any means, including photocopying, recording, or other electronic or mechanical methods, without the prior written permission of the writer/publisher, except in the case of brief quotations embodied in critical reviews and certain other noncommercial uses permitted by copyright law. I do not own any of the pictures, lyrics, songs used in this story. All credits go to the artists/owners of the images, songs, and composers. Copyright 2017 © Xakni_allyM ................ I Don't Wanna Miss A Thing (Sean Rumsey Cover) I could stay awake just to hear you breathin' Watch you smile while you are sleeping While you're far away and dreaming I smiled as I opened my eyes. I love listening to that song. Sa lahat ng kantang napakinggan ko, iyon ang paborito ko at tanging kanta na kabisado ko. Saglit akong natigilan nang mamulatan kong nasa estrangherong lugar ako. Dinagsa ako ng kaba ngunit nang muli kong marinig ang mahinang pagkanta ng magandang boses na iyon ay unti-unting naging panatag ang loob ko. It seems that the soothing voice was telling me to relax and I don't have anything to worry about... That I'm safe. I slowly calmed down. Nakikiramdam akong bumangon sa malambot at napakaluwang na kama. Nasaan kaya ako? Bumaba ako sa kama at nakita kong hindi na ako nakasuot ng uniform. I'm actually wearing a pajama that were actually too big for me. Iginala ko ang aking mga mata sa paligid. Ako lang ang nasa loob ng napakaganda at napakaluwang na silid. Masculine ang mga disenyong nakikita ko at ang mga ito ang nagsasabing lalaki ang nanunuluyan sa silid na kinaroroonan ko. Kung sino siya ay hindi ko pa alam. But he must be nice para bihisan ako ng mga kumportableng damit sa aking pagtulog. I slowly walked towards the door. Background music ko ang piano at ang magandang boses ng lalaking kumakanta. Lumabas ako ng silid at hindi ko napigilan ang hindi mapanganga at humanga sa mga paintings na nakasabit sa hallway. Maya-maya pa sa aking paglalakad ay natanaw ko na kung saan nanggagaling ang musikang gumising sa akin. Nakatalikod ang isang lalaki at nagpi-piano habang madamdaming kumakanta. Unti-unting tumataas ang mga balahibo ko habang papalapit ako sa kanya dahil naaapektuhan ang damdamin ko sa himig ng lalaking tila umiiyak na. Namumuo na nga ang mga luha sa aking mga mata dahil nakakapanikip sa dibdib ang musikang aking naririnig. Nakapagtataka. The voice brought me back to the memories of my childhood kasama sina Daddy at Mama. Sina Azyra at Jayden. At si... I felt depression seeping my heart kaya napatigil ako sa aking paglapit sa lalaki. Bakit? Bakit hindi ko maalala ang batang naging matalik kong kaibigan noon? Bakit hindi ko maalala ang mukha at pangalan ng bata na lagi kong kalaro noon? Bakit napakapurol ng memorya ko para hindi matandaan kahit 'yung pangalan man lang niya? I could only remember how happy I was whenever I was with him during those times. And I'm longing for that kind of happiness, been longing for it for a long time. Nasaan na kaya siya? Nakalimutan niya na rin kaya ako gaya ng pagkalimot ko sa pangalan at itsura niya? Sana magkita pa kami ulit. I want to feel that kind of happiness again. Sa hindi sinasadyang pagkakataon ay napasinghot ako. Awtomatiko namang naestatwa ang lalaking nagpi-piano at napatigil sa pagtugtog. Dumagundong ang kaba sa aking dibdib nang tumayo siya at nilingon ako. Napanganga ako nang makilala ko siya. Anong ginagawa niya rito? Napaatras ako nang humakbang siya papunta sa akin. His creepy eyes were penetrating my skin kaya lalo pang nagsitayuan ang mga balahibo ko isama pa na nanlalamig na ang buong katawan ko. Napasandal ako sa pader nang tuluyan niya na akong gitgitin. I closed my eyes, waiting for a punch or a slap. Pero isang mainit na kamay ang humawak sa pisngi ko, his thumb caressing my cheek. Unti-unti kong iminulat ang mga mata ko and slowly looked at him. Sinalubong ng mga mata niya ang mga mata ko. Wala akong makitang inis o galit sa mga mata niya. He was looking at me with tenderness and passion. Napalunok ako when his thumb started caressing my lower lip. What the hell is he doing?! "Zion..." he softly called my name as I saw his face getting nearer and nearer towards me. In just a second, his lips met mine. Nanlaki ang mga mata ko. Nanigas ang buong katawan ko. But as his lips and tongue gently played with mine, my lids grew heavy and heavier. As I closed my eyes to enjoy the kiss, my mind whispered his name. "Akira..."