กัลยาณมิตร
1172 Words
สักพัก
"สภาพก็อย่างที่มึงเห็น" แนนซี่กลับมาพร้อมเพื่อนสาวร่างเล็กที่แสนคุ้นเคย ไม่ต้องเดาให้เสียเวลาหรอกจริงไหมว่าเป็นใคร ก็อีเหน่ไงจะใครละ!
"ไงละมึง คราวนี้เรื่องอะไรอีก" เสน่ห์ตรงเข้าแย่งแก้วที่อยู่ในมือฉันไปกระดกลงคอรวดเดียวหมด ก่อนฉันจะได้เห็นว่ามันกำลังทรุดตัวลงนั่งบนตักผัวเด็กของมันที่ตามติดเมียอย่างอีเหน่ไปด้วยแทบจะทุกที่ก็ว่าได้
แนนซี่ก็เลยรับหน้าที่เป็นคนจัดการเล่าเหตุการณ์ก่อนหน้าให้เสน่ห์ฟังแทนฉันที่ในตอนนี้เริามที่จะเมาอ๋อแอ๋
"แล้วมึงก็บอกพ่อมึงไปว่ามึงมีผัวแล้วเนี่ยนะอีหวาน!" เสน่ห์ตวาดลั่นก่อนฉันจะสังเกตเห็นว่ามันกำลังยกสองมือขึ้นกุมขมับตัวเองอยู่
"เออ ก็กูไม่รู้จะทำยังไงนี่นา... อีกอย่างกูก็ไม่ได้อยากแต่งงานกับตาแก่พุงพลุ้ยนั่นนี่หว่า" แค่พูดก็ขยะแขยงจนขนแขนตั้งแล้ว ยี๋!
"ผมขอถามอะไรหน่อยได้ไหมครับ พ่อของน้ำหวานมีเหตุผลอะไรถึงต้องการให้น้ำหวานแต่งงานกับผู้ชายคนนี้ครับ" 'น้องอั๋น สราวุธ ศรันย์ติณห์ยคุณ' ผัวเด็กของอีเหน่เลิกคิ้วเชิงตั้งคำถามกับฉัน
"ก็พ่อของน้ำหวานไปติดหนี้เขา ทีนี้เลยอยากให้น้ำหวานไปแต่งงานกับเฮียคนนั้นแลกเปลี่ยนกับการหมดหนี้" มาถึงตอนนี้ฉันก็รู้สึกอับอายขายขี้หน้าน้องเขาจนแทบจะขุดพื้นหินอ่อนในผับหนีไปให้ไกลอยู่แล้ว
"ขอถามได้ไหมครับว่าเท่าไหร่?"
"ล้านห้า" ฉันว่า และเลือกที่ก้มหน้าลงอย่างจงใจที่หลบตาทุกคนเพราะความอับอายในความอัปยศอดสูของชีวิตตัวเอง
"อ้าวอีแนน! เรื่องนี้ทำไมมึงไม่บอกกู มึงก็รู้กูช่วยได้" ฉันก็พอจะรู้อยู่บ้างแล้วแหละว่าเสน่ห์นางจะต้องตำหนิพวกเราที่ไม่ยอมบอกเรื่องสำคัญนี้ให้มันรู้ตั้งแต่ทีแรก
"ไม่มีประโยชน์หรอกอีเหน่" น้ำตาฉันเริ่มไหลลงมาเป็นทางอีกครั้งเมื่อรับรู้ได้ว่าความฝันในการเรียนจบในระดับปริญญาตรีมันจะต้องจบลงไปเพียงเท่านี้
"ถึงกูจะช่วยให้พ่อหมดหนี้ แต่พ่อก็ยังต้องการให้กูแต่งงานเพื่อไปปอกลอกเอาเงินเขามาอยู่ดี ซ้ำร้ายไปกว่านั้นพอกูไม่ยอมพ่อก็ดันมาคืนทุนเข้าเรียนในมหานครของกูไปอีกเมื่อตอนเย็นนี่เอง" และน้ำตาของฉันมันก็ไหลลงมาอย่างบ้าคลั่งเมื่อพูดไปถึงเรื่องเงินทุนการศึกษานั้น ทั้งๆ ที่ฉันอุตส่าห์ได้เป็นคนที่ทางมหาวิทยาลัยคัดเลือกแล้วแท้ๆ...
"เรื่องเรียนกูจัดการเองน่า" เสน่ห์ใช้สองแขนเล็กๆนั้นกอดเอวที่ถูกก่อหุ้มด้วยไขมันของฉันเอาไว้แน่น
"อีเหน่" ฉันเรียกมันเสียงเบาและหันไปมองมันอย่างซาบซึ้งในน้ำใจของมัน ไม่รู้ว่าฉันเคยบอกไปหรือยังแต่เรื่องการศึกษา สำหรับเสน่ห์แล้วเป็นเรื่องที่สำคัญมากสำหรับนาง
"ส่วนเรื่องหนี้ ผมจัดการเองครับ" น้องอั๋นพูดอย่างจริงใจและมันก็ทำให้ฉันตกใจจนหัวอกหัวใจเต้นกระหน่ำไม่เป็นส่ำเพราะคิดไม่ถึงว่าเขาจะให้ความสนใจกับคนที่ไม่เกี่ยวข้องอันใดกับเขาได้มากถึงขนาดนี้
"อั๋น..." สองตาของฉันยังคงเบิกโพลงใส่ผู้ชายตรงหน้าอย่างไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ตัวเองพึ่งจะได้ยิน
"ถือว่าเรียบร้อยไปสองเรื่อง" เสน่ห์รีบแทรกทันทีเพราะนางคงกลัวว่าฉันจะคัดค้านน่ะ
"แล้วมึงจะหาผัวมาจากไม่ทราบ" นางถลึงตาใส่ฉันอย่างเอาเรื่องที่ฉันชอบพูดอะไรไม่คิดหน้าคิดหลังอยู่ตลอด
"กูไม่รู้" ฉันยกมือทั้งสองขึ้นอย่างยอมแพ้เพราะอับจนซึ่งหนทางที่จะแก้ไขในเรื่องนี้ได้จริงๆ
"เดี๋ยวนะ! กูว่ากูรู้ละ" แต่แล้วจู่ๆ ร่างเล็กกระจิ๋วของอีเหน่ก็ลุกไปจากโต๊ะก่อนพวกเราจะเห็นมันส่ายก้นอ้อนแอ้นเดินไปยังโต๊ะฝั่งตรงข้ามกันกับโต๊ะเรา
และพอฉันได้เพ่งเล็งไปยังโต๊ะนั้นดีๆ อีกครั้ง ฉันก็ได้เห็นผู้ชายคนหนึ่งที่เราทุกคนในที่นี้คุ้นเคยกับเขาเป็นอย่างดีคนนึง 'โฮป'
ก็ตาคนนี้นี่แหละที่เคยโดนน้องอั๋นแฟนอีเหน่มันต่อยเบ้าตาไปเมื่อหลายปีก่อนโทษฐานที่บังอาจเข้ามาขอเบอร์มือถืออีเหน่มัน
ผ่านไปหลายปีดูดีๆ ตาคนนี้ก็หล่อใช้ได้เลยนะเนี่ย... จากเด็กผู้ชายเอวบางร่างน้อยในวันนั้นกลับกลายมาเป็นไอ้หนุ่มล่ำบึกในวันนี้ แล้วทุกคนคิดดูสิคะว่ากล้ามเนื้อตรงแขนของเขาแต่ละข้างมันใหญ่พอๅ หัวฉันเลยนะ! แล้วมาบวกกับส่วนสูงที่น่าจะแตะร้อยเก้าสิบปลายๆ กับดวงตาโฉบเหยี่ยวสีน้ำตาลคู่นั้น ที่รับกับจมูกโด่งเป็นสันกับปากหยักสีแดงจัดจนน่ากระชากมาจูบซะให้ปากแตก ฮ่าๆ ทรงผมที่เคยตัดสกินเฮดเมื่อหลายปีก่อนก็ยาวขึ้นพร้อมย้อมเป็นสีแดงเพลิงที่มันช่างตัดกับผิวขาวดุจหิมะของเขาเอาซะเหลือเกิน เอาเป็นว่าเขาหล่อค่ะ คือแบบว่าหล่ออึ้ง เขาหล่อมากจริงๆ หล่อแบบตะโกน หล่อจนฉันนึกด่าอีเหน่ในใจว่ามันโง่หรือตาบอดกันแน่ที่เลือกน้องอั๋นให้ขึ้นแท่นมาเป็นตัวจริงเมื่อหลายปีก่อนอะคิดดูเอาเถอะ
รู้ตัวอีกทีฉันก็เห็นว่าอีเหน่ก็กำลังชี้นิ้วมาทางฉัน ในขณะที่ฉันยังมัวเมาไปกับความหล่อของเขาก็ได้แต่โบกมือกลับไปด้วยความสึกเพ้อฝันว่าฉันจะต้องได้เขามาเป็นผัว ฮ่าๆๆๆ
ให้ตายสิ ให้ตาย (เสียงรอน) ไอ้คำที่เขาพูดๆกันว่าเสียอาการมันคงจะเป็นแบบนี้ แบบที่น้องน้ำหวานคนสวยกำลังเป็นอยู่สิหนา... เกิดมาเกือบยี่สิบปีก็พึ่งจะมาเสียอาการเพราะผู้ชายเป็นครั้งแรด ทุกคนคะ...ฉันไม่ไหวจริงๆ ค่ะ ดาเมจความหล่อของเขามันรุนแรงเกินไปแล้ว!
แต่... หล่อล่ำบึกขนาดนั้นเขาก็คงมีแฟนไปแล้วแหละม้าง~ ถ้ารู้ว่าโตมาแล้วจะหล่อขนาดนี้ ฉันคงคาบเขาไปรับประทานตั้งแต่ตัวเมื่อครั้งที่เขายังผอมกระหร่องเมื่อหลายปีที่แล้วแล้ว~ โคตรเสียดายเลยอ่า!
เก็บอาการหน่อยจ้ะลูกสาว แอบมองลูกชายเขาจนน้ำลายหกไปกรุบหนึ่ง
เปิดตัวพ่อไอ้ฮั่นจ้า ต้นฉบับความชั่วของไอ้ฮั่นเองแหละ 🥹
- Writer
