EP.3 พบเจอครั้งที่ 2
2179 Words
EP.3 พบเจอครั้งที่ 2
เช้าวันใหม่
เช้านี้หญิงสาวตื่นขึ้นมาในห้องที่ไม่คุ้นตานัก แถมในห้องนี้ยังมีแค่เธอเพียงคนเดียวอีกด้วย
“โอ้ย!” ทันทีที่ชาร์ลอตค์พยายามจะตวัดขาลงจากเตียง ความเจ็บที่ใจกลางความเป็นสาวก็ได้เริ่มทำงานทันที ทำให้ภาพเรื่องราวของเมื่อคืนฉายซ้ำขึ้นมาอีกครั้ง
“อ๊าส์ๆ จะ..เจ็บ!”
“มะ..ไม่นะยัยชาร์ลอตค์~” ทันทีที่หญิงสาวจำได้ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น ก็ทำให้เธอนั้นรู้สึกกลัวขึ้นมาทันที และสิ่งที่เธอกำลังกลัวนั้นก็คือ เธอไม่รู้ว่าชายคนเมื่อคืนนี้ได้สวมใส่ถุงยางอนามันไหม เพราะเมื่อคืนนี้สติของเธอนั้นเลือนลางมาก เธอคิดเพียงอยู่อย่างเดียวคือต้องการให้เค้านั้นช่วย
“แล้วกระเป๋าไปไหนว้ะเนี่ย~” หญิงบ่นพึมพำขึ้นพร้อมกับมองหากระเป๋าสะพายของตัวเอง ก่อนจะตัดสินใจหยิบโทรศัพท์ของห้องนี้ต่อสายหาใครบางคน
“พี่พีช~”
“คุณหนูครับ! หายไปไหนมาครับ! คุณกันกับคุณปิ่นโทรมาถามผมเมื่อคืนว่าคุณหนูกลับมาบ้านหรือยัง คุณหนูไปอยู่ไหนครับเนี่ย!” ทันทีที่พีชพี่เลี้ยงคนสนิทของหญิงสาวรับสาย เค้านั้นก็ยิงคำถามใส่เธอรัวๆทันทีจนไม่เว้นว่างให้เธอนั้นได้ตอบคำถาม
“พะ..พี่พีชใจเย็นก่อนนะคะ ให้ชาร์ตอบแป๊ปนึง~”
“คุณหนูอยู่ไหนครับ”
“เอ่ออ ผับ RM ค่ะ มารับชาร์ได้ไหมคะ~”
“ได้ครับ คุณหนูรอแปปนึงนะครับ ผมจะรีบไป”
“ค่ะ เอ่อเดี๋ยวค่ะพี่พีช!”
“ครับคุณหนู”
“ดี๊กับมี๊อยู่หรือป่าวคะ เค้าถามหาหนูชาร์ไหม”
“ถามครับ แค่ตอนนี้นายใหญ่กับนายหญิงออกไปหาลูกค้าแล้วครับ”
“ค่อยโล่งอก งั้นพี่พีชช่วยมารับชาร์ทีนะคะ”
“ครับคุณหนู” ทันทีที่พีชวางสายไปหญิงสาวนั้นก็ดันตัวเองลุกขึ้นทันที และทันทีที่หญิงสาวยืนขึ้น ความเจ็บที่มีทั้งหมดก็เริ่มทำงานอีกครั้ง รวมไปถึงขาทั้งสองข้างที่กำลังสั่นผับๆอยู่ในตอนนี้ด้วย
“รู้อย่างนี่ฟังไอ้กันมันก็ดีอะ~” หญิงสาวตัดพ้อออกมาก่อนจะพาตัวเองเข้าไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำและเดินออกมาจากห้องนั้น
ทันทีที่หญิงสาวเดินออกมา เธอนั้นก็ไม่พบกับใครแล้วแม้กระทั่งพนักงาน ทำให้เธอนั้นต้องรีบเดินออกมายืนรอพีชที่หน้าผับ เพียงไม่นานพีชนั้นก็มาถึงเธอ
“ทำไมคุณหนูยังอยู่ที่นี่ล่ะครับ เมื่อคืนคุณกันกับคุณปิ่นบอกว่าตามหาคุณหนูที่นี่แล้วแต่ไม่เจอนะครับ”
“เอ่อ พอดีชาร์นอนอยู่ข้างบนหน่ะค่ะ ชาร์ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าภาพตัดไปตอนไหน”
“คุณหนูปลอดภัยใช่ไหมครับ รู้อย่างนี้ผมตามคุณมาดีกว่า~” พีชพูดออกมาด้วยน้ำเสียงห่วงใย เพราะเค้านั้นเป็นคนดูแลชาร์ลอตค์มาตั้งแต่วันที่เธอนั้นได้ลืมตาดูโลก
“ชาร์ปลอดภัยค่ะพี่พีช ว่าแต่กันเอากระเป๋ามาคืนที่บ้านหรือยังคะ”
“ยังครับ พอดีเมื่อคืนคุณกันโทรมาตอนที่นายใหญ่กับนายหญิงยังไม่หลับหน่ะครับ ผมเลยบอกว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้ผมไปเอาเอง”
“งั้นพี่พีชพาชาร์ไปบ้านกันหน่อยนะคะ”
“ได้ครับ” หลังจากนั้นพีชจึงมุ่งหน้าตรงไปที่บ้านของกันทันที
เมื่อมาถึงก็พบว่ารถของกันนั้นยังคงจอดอยู่ในบ้าน ทำให้หญิงสาวนั้นต้องรีบเดินเข้ามา
“ไอ้กันนน!” ทันทีที่หญิงสาวเดินเข้ามาในบ้าน เธอนั้นก็รีบตะโกนหากันทันที เพียงไม่นานกันนั้นก็ลงมาพร้อมกับสภาพที่เผ้าผมยุ่งเหยิง
“ชาร์ลอตค์!” ทันทีที่กันเห็นว่าเป็นเพื่อนสนิทของตัวเอง เค้านั้นก็รีบตรงดิ่งเข้ามาหาเธอทันที พร้อมกับจับตัวเธอหมุนไปมา
“โอ้ยย! อีกัน! ฉันเวียนหัว!”
“มึงหายไปไหนว่ะ! กูตามหาให้ทั่วเลย! โทรหาพี่พีชเค้าก็บอกมึงยังไม่กลับ!”
“เอ่ออ พอดีกูภาพตัดอะ ตื่นมาอีกทีก็อยู่บนห้องนอนในผับแล้ว”
“ห้ะ!! นี่มึงโดนเปิดซิงไปยังเนี่ย! ใครแม้งอุ้มมึงขึ้นไปว่ะ!”
“อะ..อะไรของมึงอีกัน! ไม่มีใครได้จิ้มพรหมจรรย์ฉันหรอกย่ะ!”
“โถ่เอ่ย! มึงจะให้กูคิดดีๆได้ไงล่ะ มึงไม่ตกใจหรือไงที่ไปตื่นอยู่บนห้องคนอื่นเค้าอะ!”
“เออ! กูก็ตกใจ แต่ก็แค่พนักงานมาหิ้วกูไปนอนล่ะมั้ง!”
“มึงมีสิทธิ์พิเศษอะไร ทำไมพนักงานต้องอุ้มมึงไปนอนบนห้องพักของผับ!”
“มึงเลิกเซ้าซี้กูสักทีเถอะน่า กลับบ้านก่อนนะเดี๋ยวดี๊กับมี๊กลับมา!”
“เออๆ นู้นกระเป๋ามึง”
“ขอบใจไปล้ะ” หลังจากนั้นหญิงสาวจึงออกมาจากบ้านของกันและมุ่งตรงกลับบ้านของตัวเองทันที
บ้าน โรมัน
เช้านี้มาเฟียหนุ่มตื่นขึ้นมาเพราะเสียงโทรศัพท์ และสายที่เรียกเข้านั้นก็คือ แด๊ดดี๊โรเบิร์ตของเค้า
“ครับ”
“วันนี้ดี๊ฝากแกร์ไปคุยงานแทนดี๊หน่อยนะ”
“ไม่เห็นบอกเลยคว่ามีงาน”
“มันด่วน กะว่าจะไปคุยเอง แต่ติดงานที่นี่ส้ะก่อน เลยไม่ได้บินตามแกร์ไป”
“ไปที่ไหน”
“สนามแข่ง KT บอกการ์ดที่นั่นว่ามาหาคุณคาเตอร์แทนดี๊”
“ครับ” โรมันรับคำสั่งบิดาของตัวเองก่อนที่เค้านั้นจะเป็นคนกดวางสายไป
คลืดดดด คลืดดดด
ในขณะเดียวกันก็ได้มีสายเรียกเข้าอีกครั้ง นั่นก็คือสายของริท มือขวาของเค้าเอง
“นายครับ”
“…”
“เธอคนเมื่ิอคืนกลับไปแล้วนะครับ”
“บอกกูทำไม”
“เอ่อ.. “
“เตรียมรถไปสนามแข่งรถ KT”
“ครับนาย”
โรมันไม่ได้สนใจเรื่องผู้หญิงเมื่อคืนเลยด้วยซ้ำ ถึงแม้ว่าตัวเองจะเป็นคนแรกของผู้หญิงคนนั้นก็ตาม เพราะตอนนี้เค้ายังคงฝังใจอยู่กับนังผู้หญิงแพศยาคนนึงที่ทิ้งเค้าไปในวันที่ทั้งสองกำลังจะหมั้นกัน..
และนั่นก็คืออดีตที่ทำให้โรมันนั้นเกลียดผู้หญิงไม่น้อย รวมไปถึงแม่ของตัวเองที่ทิ้งเค้าไปตั้งแต่เด็ก ..
สนามแข่ง KT
ทันทีที่รถหรูของมาเฟียหนุ่มเข้ามาจอดในลานจอดรถของสนามแข่ง เค้านั้นก็กวาดสายตามองไปรอบๆทันที เพราะเค้าเองก็เป็นคนที่ชอบเรื่องการแข่งรถ..
เมื่อมาเฟียหนุ่มลงจากรถเค้าและริทก็รีบสาวเท้าของตัวเองไปที่ฝ่ายบริการทันที พร้อมกับบอกให้ริทนั้นจัดการเรื่องการเข้าพบคาเตอร์ เพียงไม่นานก็มีการ์ดของคาเตอร์เดินมาหาเค้านั่นก็คือ รอณ มือขวาคนสนิทของคาเตอร์นั่นเอง
“เชิญทางนี้ครับ” รอณบอกกับโรมันและการ์ดของเค้าอีก 3-4 คนให้เดินตามมา ซึ่งทางที่เค้ากำลังเดินไปนั้นก็คือโกดังเก็บของที่อยู่หลังสนามแข่ง
เมื่อโรมันเข้ามาก็ต้องพบเจอกับคาเตอร์ที่กำลังนั่งรอเค้าอยู่ที่โซฟาตัวใหญ่
“สวัสดีครับ ผมมาคุยงานแทนดี๊โรเบิร์ต”
“…” ทันทีที่คาเตอร์ได้เห็นชายหนุ่มเค้านั้นก็รู้สึกไม่ถูกชะตาทันที แต่ทว่าเค้านั้นเลือกที่จะไม่ได้สนใจอะไรและเริ่มคุยเรื่องงานทันทีนั่นก็คือการขายยาล็อคใหญ่
ทางด้านของชาร์ลอตค์เนื่องจากวันนี้เธอนั้นไม่มีเรียน เธอจึงรีบกลับมาแต่งตัวที่บ้านและมุ่งหน้าตรงมาที่สนามแข่งรถของพ่อตัวทันที เนื่องจากวันนี้รถของเธอที่ส่งไปซ่อมจะกลับมาส่งให้กับเธอที่สนามในวันนี้
“คุณหนูครับ แต่วันนี้นายใหญ่กับนายหญิงอยู่ที่สนามนะครับ คุณหนูจะลงแข่งจริงๆหรอครับ”
“ลงค่ะ พี่พีชก็อย่าบอกสิคะว่าคนในรถเป็นหนู เรื่องรถเรายังปิดแด๊ดดี๊ได้เลย เรื่องคนขับก็ต้องปิดได้สิคะ!” หญิงสาวส่งเสียงพูดคุยกับพี่เลี้ยงคนสนิทของตัวเอง ในขณะที่เธอนั้นกำลังเดินทางไปที่สนามแข่ง
“โถ่คุณหนู~ นายใหญ่รู้เอาผมตายแน่ๆเลยนะครับ”
“ไม่ตายหรอกค่ะ เดี๋ยวเกิดอะไรขึ้นชาร์รับหน้าให้เอง เพราะพี่พีชเป็นคนของชาร์ โอเคนะคะ”
“ไม่โอเคได้หรอครับ”
“พี่พีช!”
“ครับๆโอเคครับคุณหนู~”
เมื่อหญิงสาวเดินทางมาถึงสนามแข่งรถเธอนั้นก็พบเจอกับรถคันที่ไม่คุ้นตาทันที เพราะตรงนี้คือที่จอดส่วนบุคคลเท่านั้น
“วันนี้แด๊ดดี๊มีแขกหรอคะ”
“ก็ที่ผมบอกไงครับว่าวันนี้นายใหญ่มีคุยงานกับลูกค้าที่โกดัง”
“อ๋อออ เข้าใจแล้วค่ะ” หญิงสาวพูดพลางพยักหน้าให้กับพีชอีกครั้งก่อนที่เธอนั้นจะรีบเดินเข้ามาภายในอ๊อฟฟิตของสนามแข่ง
“สวัสดีค่ะคุณชาร์ลอตค์” ทันทีที่หญิงสาวเปิดประตูเข้ามา อิม พนักงานที่ทำหน้าที่บริการลูกค้าจุดหน้าก็เอ่ยทักทายหญิงสาวทันที
“สวัสดีค่ะพี่อิม มี๊อยู่ข้างบนไหมคะ”
“คุณปลายฟ้าออกไปกับเพื่อนเมื่อสักครู่นี่เองค่ะ มีแต่คุณคาเตอร์คุยกับลูกค้าอยู่ที่พื้นที่ส่วนตัวค่ะคุณชาร์ลอตค์”
“ดีเลยสิคะ อิอิ”
“อย่าบอกนะคะว่าวันนี้คุณชาร์จะลงสนามอีกแล้ว”
“เหมือนรู้ใจกันเลยนะคะ ฮ่าๆ”
“คุณชาร์~ ไม่ลงไม่ได้หรอคะ วันนี้ดูท่าเหมือนฝนจะตกด้วยนะ”
“ไม่ได้ค่ะพี่อิม อีกอย่างเหยียบให้มิดเลยนะคะ”
“เห้อ ก็คงต้องเป็นอย่างนั้นแหล่ะค่ะ” หลังจากนั้นหญิงสาวจึงขึ้นมาด้านบนเพื่อวางสัมภาระของตัวเอง ก่อนจะรีบลงมาที่จุดเช็ครถ ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันกับที่รถของเธอนั้นมาส่งพอดี
โรงจอดรถแข่งข้างสนาม
“ว้าว~ ลูกชายฉันกลับมาแล้ว” หญิงสาวพูดพลางใช้มือเรียวของตัวเองลูบไปตามรถคู่ใจของตน
“แรงกว่าเดิมแน่นอนครับคุณชาร์ ผมลงมือทำให้เองกับมือ”
“ขอบคุณค่ะพี่เอ เอาไว้จะช่วยโปรโมทร้านให้นะคะ”
“ด้วยความยินดีครับ ขับขี่ปลอดภัยนะครับคุณชาร์”
“ขอบคุณมากค่ะ” ทันทีที่เอเดินออกไปหญิงสาวก็หันมาสนใจรถของตัวเองทันทีก่อนจะรีบไปแต่งตัวเพื่อเตรียมความพร้อม เพราะตอนนี้คู่แข่งของเธอนั้นก็กำลังเตรียมความพร้อมอยู่เหมือนกัน
“หมวกครับคุณหนู”
“ขอบคุณค่ะพี่พีช จริงๆไม่ต้องใส่ก็ได้นะคะ5555”
“อย่าดีกว่าครับ ผมจะไม่รอดเอานะครับ แค่นี้ก็เหมือนตายทั้งเป็นแล้วครับคุณหนู”
“เกินไปค่ะพี่พีช บอกแล้วไงคะ ว่ามีชาร์ไม่มีอะไรต้องกลัว อิอิ”
“ครับ~” พีชพยักหน้าให้กับคุณหนูของตัวเองก่อนที่เค้านั้นจะหันกลับมาตรวจความเรียบร้อยของรถและการแต่งตัวของชาร์ลอตค์อีกครั้ง
เวลาล่วงเลยผ่านไปได้เพียง 15 นาที ตอนนี้ข้างสนามเต็มไปด้วยผู้คนมากมายที่ตั้งใจมาดูการแข่งขันในวันนี้ โดยที่นักแข่ง เบอร์ 05 นั้นไม่ได้เผยตัวตนให้ใครได้รู้ เพราะเธอนั้นคือชาร์ลอตค์
ครึมมมม !
ในขณะเดียวกันก็มีเสียงฟ้าร้องดังขึ้น บ่งบอกว่าตอนนี้ฝนกำลังจะโหมกระหน่ำลงมาและดูเหมือนว่าน่าจะตกหนักไม่เบา..
“ฝนจะตกแล้วครับคุณหนู”
“ฝนมาตกอะไรตอนนี้เนี่ย~” ทันทีที่หญิงสาวเห็นว่าท้องฟ้ามีท่าทีฝนจะตก เธอจึงเดินออกมาด้านหน้าโรงจอดรถเพื่อมองไปที่ท้องฟ้า
ซู่!!!
และในทันไดนั้นฝนก็โหมกระหน่ำลงมาทันที ทำให้หญิงสาวต้องถอยหลังเข้ามาในโรงจอดรถ2-3เก้า ก่อนจะถอนหายใจออกมาด้วยความรู้เซ็ง ซึ่งและในขณะเดียวกันหญิงสาวนั้นก็ได้ไปสดุดตาเข้ากับใครบางคนที่ตอนนี้เค้านั้นกำลังยืนอยู่ที่ขอบสนาม โดยมีชายอีกคนยืนกางร่มสีดำให้กับเค้าอยู่
“ตะ..ตาฝาดป้ะว่ะ!” หญิงสาวพูดพลางขยี้ตาของตัวเอง ก่อนจะเพ่งเร็งไปที่ชายหนุ่มชุดสูทสีดำคนนั้นอีกครั้ง ซึ่งชายคนนั้นก็มองมาทางเธอพอดี
ถ้าเจอกันครั้งที่3นี่เนื้อคู่ใช่ป้ะ🤣
อย่าลืมเมนท์ + กดใจให้ไรท์คนล้ะดวงนะค้าบ🫶🏻🤍
รีไรท์เมื่อ 16/12/65
- Writer
