"ฝุเหรินท่านมารแดงนั้นหายตัวไปยามนี้ พวกเราย่อมขาดผู้นำแล้ว ฝุเหรินได้โปรดขึ้นเป็นผู้นำของพวกเราด้วยเถิดขอรับ "
เจี้ยนหวาใบหน้าซีดลงน้อยๆและพยักหน้าเบาๆ นางแต่งเข้ามาแล้วคงถอยหลังมิได้แล้ว อย่างไรนางก็ได้ชื่อว่าเป็นฝุเหรินพรรคมารแล้ว เช่นนี้คงยากจะมิรับตำแหน่งแทนสามีของนาง เจี้ยนหวาจึงสั่งการออกไปอีกครา
"ต่อจากนี้ในทุกๆวัน พวกเจ้าออกไปค้นหาร่องรอยของท่านประมุขของพวกเจ้า กระจายกันออกไปให้ทั่ว ออกไปนอกแคว้นทางทิศนั้นด้วย แม้แต่ในคุกใต้ดินก็ต้องต้องแฝงตัวเข้าไปให้ได้ ฝีมือเช่นประมุขของเจ้า ข้ามิเชื่อว่าจะตกเขาตายไปโดยไร้ซากเฉกเช่นนี้ ต้องเจอซากก่อน ข้าจึงจะยอมรับว่าประมุขของพวกเจ้า ได้ตายจากเราไปแล้ว"
"ขอรับฝุเหรินพวกข้าจะรีบออกไปเสาะหาไปทั้งสามแคว้น จะให้ยอดฝีมือของสำนักเราแฝงตัวออกไปด้วยขอรับ "
จิ้งจอกแดงมองฝุเหรินแล้วก็ถอนหายใจออกมา เดินเข้าไปตบบ่าของนางเบาๆ
"เข้มแข็งเถิดฝุเหริน ท่าน
