"ความตายน่ากลัวเช่นนั้นหรือ?"
ความตายมิใช่สิ่งน่าหวาดกลัว เจี้ยนหวาถอนหายใจขึ้นมากับการทบทวนตำราต่างๆของลัทธิเต๋าทั้งสาม ทั้งเต๋าเต็กเก็ง เต๋าเยี่ยนจื่อ เต้าเต๋อจิง ล้วนรวมกันเป็นเต๋า นางเดินวนไปมา
กำหนดลมหายใจแล้วเดินลมปราณไปช้าๆ ครุ่นคิดถึงบางสิ่งในสมองของตนเองต่อไป ด้วยหย่งฉีนั้นหายไปจากสำนักมารแดงกว่าหนึ่งเดือนแล้ว
เจี้ยนหวาในคราแรกก็ตื่นเต้นดีใจที่มารแดงออกไปนอกพรรคเสียได้ นางจะได้ทำตามใจตนเองเสีย แต่มินานนักนางก็เริ่มห่วงหาบุรุษของนาง ที่เป็นผู้ที่ได้ชื่อว่าคือสามีของนางเอง
ในพรรคระส่ำระสาย ผู้คนต่างห่วงใยสามีของนาง คล้ายจะร่ำไห้ออกมาจนดวงตาแดงฉาน นี่นับเป็นครั้งแรกที่มารแดงนั้นจากพวกมันไปและมิกลับมาอีกเลย ตลอดหนึ่งเดือนแล้ว นางถามกระรอกปีศาจเบาๆขึ้นมาในวันหนึ่ง
"ในยามปกติท่านมารแดงของเจ้า หายไปจากสำนักนานเช่นนี้บ่อยๆหรือ"
กระรอกปีศาจสะดุ้งและดวงตาแดงฉาน เอ่ยเสียงสั่นๆขึ้นมา
