ร่างบางดิ้นทุรนทุรายอย่างทรมานไปบนเตียงนอน เรียวขาบางยกขึ้นถูไถตนเองช้าๆดิ้นรนไปมาบนเตียงนุ่มนิ่ม นางร้อนรุ่มไปทั้งกาย นึกถึงบุรุษผู้หนึ่งขึ้นมาในดวงใจ บุรุษวิปริตของนาง ในยามนี้นางคล้ายพบเจอเหตุการณ์ซ้ำๆขึ้นมาอีกครั้ง บุรุษที่แท้จริงน่ากลัวเช่นนี้ทุกผู้คนเลยหรือ นางมิอาจจะต้านทานผู้ใดได้เลย นี่ซินะผู้แข็งแกร่งอย่างแท้จริง เป็นเช่นนี้เอง เช่นนี้นางจะรอดไปได้อย่างไรกัน
"ข้าจะต้องเป็นหญิงสองชายแล้วหล่ะหรือ"
" อาสวรรค์ ท่านช่างใจร้ายนัก"
เจี้ยนหวาหอบหายใจถี่กระชั้นขึ้นมา และแข็งใจใช้พลังดูดพลังของนางกลับคืนมา แต่ก็มิเป็นผลเท่าใดนัก นางค่อยๆคืบคลานลงไปจากเตียงช้าๆ และล้มลงไปในพื้นตำหนักนั้นอย่างทรมาน ร่างหนาขยับมากอดรัดนางในอกตึงแน่นอุ่นร้อนช้าๆ สูดดมเรือนผมของนางและผิวกายของนางอย่างเย็นใจ
"อา....ช่างหอมหวานยิ่ง"
มือหนากอดรัดนางจากด้านหลัง ดึงนางขึ้นไปจากจากพื้นและพานางอุ้มเดินไปที่เตีย
