"คุณชายอ้า....ท่านอย่าซนซิเจ้าคะ"
หญิงนางโลมหัวเราะคิกคัก และดึงมือไม้รุ่มร่ามออกไปจากเอวของนางอย่างว่องไว แต่ร่างหนาก็กอดรัดนางอีกครา ออดอ้อนนางขึ้นมา
"สัญญาก่อนซิว่าจะช่วยเหลือข้า มิเช่นนั้นข้าจะจองตัวเจ้าไปจนได้วิวาทกับเหล่าขุนนางเฒ่านั่นเสียเลย ดีหรือไม่เล่า เจ้าจะเลือกขุนนางเฒ่าผู้ร่ำรวย หรือข้าราชบริพารหนุ่มแน่นอนาคตไกลเช่นข้าเล่า จงเลือกเอาเสีย มิเช่นนั้นข้าจะมิยอมกลับไปเป็นแน่แท้ "
หญิงนางโลมถอนหายใจเฮือก และดวงตาหม่นแสงลงไปช้าๆ
"คุณชาย..ท่านกำลังทำให้หญิงนางโลมผู้หนึ่ง ก้าวไปสู่ความตายแล้วนะเจ้าคะ ข้ามิรู้จะเริ่มต้นช่วยท่านเช่นไร ข้ามิใช่คนโง่เขลาเบาปัญญาที่มองหาแต่เงินทอง แต่ข้านั้นอยู่ที่นี่เพราะถูกขายมา ท่านพ่อท่านแม่ของข้าถูกใส่ร้ายจนนำไปสู่การกล่าวโทษในวังหลวง ก่อนการตัดสินโทษ ข้าและสตรีมากมายในจวน ถูกสลับตัวโดยโจรใจทมิฬกลุ่มหนึ่ง สลับเอาสตรีชาวบ้านหน้าตาขี้ริ้วบ้าใบ้ไปย
