วี๊….ว๊อ….วี๊…ว๊อ….
เสียงรถฉุกเฉินวิ่งเข้ามาจอด ที่โรงพยาบาลเอกชน ร่างบางที่เต็มไปด้วยเลือดของปันตัง นอนหมดสติอยู่ที่เตียง นนกุล ปั๊ก พอได้รับสายจากโรงพยาบาลก็รีบขับรถตามมา
“ แม่งเอ้ย… “ เสียงนนกุลสบถออกมาอย่างหัวเสีย เมื่อร่างบางเพื่อนรักของเขานอนมดสติอยู่ที่ห้องฉุกเฉิน จากนั้นไม่นานมาคัสก็วิ่งตามเข้ามาดูอาการเมียตัวน้อยด้วยหัวใจที่วูบไหว ปั๊กพอเห็นมาคัสวิ่งเข้ามาแค่นั้นแหละเขาสวนกำปันใส่หน้าของมาคัสอย่างแรงจนมาคัสล้มลงไปกองกับพื้น ก่อนจะขึ้นคล่อม
ร่างของมาคัสแล้วก็รั่วหมัดใส่ชายหนุ่มไม่หยั่ง
ปึก ปึก ปัก
“ เฮ้ย..ไอ้ปั๊ก ไอ้สัสหยุดก่อน “ นนกุลเห็นแบบนั้นเขาก็กระดจนเข้าไปดึงร่างของเพื่อนที่ตะบันหมัดใส่หน้ามาคัสอย่างเมามัน มาคัสลุกขึ้นเอามือเช็ดคราบเลือดที่ปากของตัวเองออก
“ ไอ้ลูกหมา มึงมันไม่ใช่ลูกผู้ชายมึงคิดว่ามึงยิ่งใหญ่มาจากไหนถ้า อีปันตังเป็นอะไรไปกูสาบานเลยว่ากูจะฆ่ามึงไอ้ลู
