“อย่าเพิ่งดีใจไปล่ะว่าท้องแล้วฉันจะเลิกยุ่งกับเธอ เธอยังเป็นของฉันจนกว่าจะคลอดลูก อย่าเพิ่งร่านแรดไปอ่อยไอ้หมอคมอีกล่ะ ถึงมันจะรอเธอแต่ฉันยังเป็นผัวเธออยู่ตอนนี้”
“ดูปากคนจะเป็นพ่อคน เหลนย่าอีกไม่นานแล้วนะได้เจอกัน พาน้องไปหาหมอตรวจและฝากท้องได้แล้วตาโตก อย่ามาพูดเยอะวางอำนาจ ถึงเวลาย่าจะส่งหนูหยกให้ผู้ชายดีๆ เอง ที่แน่ๆ ไม่ใช่เราแน่” นางพูดแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ไม่ให้ใครเห็น ก่อนจะเช็ดปากตัวเองแล้วลุกขึ้น
“รักจริงๆ หลานสาวคนนี้ ผมแตะต้องไม่ได้เลยใช่ไหมครับ หลานนอกไส้ก็หน้าระรื่นกินดีอยู่ดี ผมไม่พาไปหรอก ผมทำท้องแล้วคุณย่าก็พาไปสิ ผมจะเข้าฟาร์ม อีกอย่างเธอเหม็นผมขนาดนั้นยังจะให้ผมพาไปอีกเหรอครับ” เขาตอบอย่างหงุดหงิด เพิ่งเคยได้ยินเนี่ยแหละแพ้ท้องเหม็นพ่อของลูก โรคบ้าบอห่าอะไร
“ไปกันเถอะลูก ย่าพาเราไปโรงพยาบาลเอง ขนุนไปตามหนุ่มมาให้ฉันหน่อย ฉันจะให้พาฉันกับคุณหยกไปโรงพยาบาล ส่วนพ่อของเหลนฉัน
