When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
สี่ปีต่อมา... เด็กทารกหญิงตัวน้อยในวันนั้น บัดนี้เติบโตขึ้นมาเป็นหนูน้อยน่ารักที่เริ่มพูดเก่ง ส่วนชื่อของเธอนั้นเป็นไปตามที่มารดาต้องการ เพราะเขมเป็นคนตั้งเอง บุตรสาวคนนี้ชื่อขวัญใจ เธอเป็นขวัญใจของทุกคนดังชื่อของเธอ ตอนนี้เด็กน้อยกำลังอยู่ในวัยช่างซักช่างถาม และอยากรู้อยากลองในสิ่งใหม่ๆ ที่ได้พบในแต่ละวัน “คุณพ่อคะ น้องขวัญอยากได้ลูกหมาน้อยค่ะ” เด็กน้อยรีบอ้อนผู้เป็นบิดา หลังจากที่ผู้เป็นมารดาไม่อนุญาต “ทำไมไม่ขอคุณแม่ล่ะคะ” เขมถามออกไปอย่างรู้ทัน ด้วยเพราะรู้ดีว่าภรรยาของตนไม่ค่อยจะตามใจบุตรสาวซักเท่าไหร่นัก “ขอแล้วค่ะ แต่คุณแม่ไม่ให้เลี้ยง น้องขวัญก็เลยมาขอคุณพ่อค่ะ เพราะคุณแม่ดุ” เด็กน้อยเอ่ยออกมาท่าทางจริงจัง มันเป็นอย่างนี้ทุกครั้ง เธอไม่เคยขอของแปลกๆ จากมารดาได้เลย มีแต่บิดาเท่านั้นที่ตามใจเธอ “แล้วถ้าพ่อไม่ให้หนูเลี้ยงหนูจะโกรธพ่อมั้ยคะ” เขมเอ่ยถามบุตรสาวด้วยรอยยิ้มเอ็นดู เขาอ