ก็สมควรแล้ว...1

472 Words

“ไปถามตัวเองให้ได้ก่อนแล้วกัน เพราะแม่คงช่วยอะไรมากไม่ได้ น้าชิตเขาก็โกรธแม่กับพ่อเหมือนกัน แล้วอีกอย่างเรื่องเอื้อมพรน่ะเราจัดการหรือยัง” คุณแวววลัยแสร้งโกหกออกไป เพื่อให้บุตรชายได้พยายามทำทุกอย่างให้ฝ่ายหญิงใจอ่อน ตอนนี้บุตรชายของท่านอ่อนลงไปมาก แน่นอนว่าถ้าไม่ได้รู้สึกอะไร คนอย่างบุตรชายของท่านคงไม่ทุกข์ใจแบบนี้ “เรื่องเอื้อมผมให้เงินเขาไปก้อนใหญ่ เพื่อให้เขาเลิกยุ่งกับผม รับรองเขาไม่มีทางกลับมาวุ่นวายกับพรรณอีกแน่นอน แล้วทีนี้ผมจะทำยังไงถึงจะได้เจอพรรณล่ะครับ” เขมเอ่ยออกมาด้วยความเครียด เพราะดูท่าแล้วทางไร่โน้นคงกีดกันไม่ให้เขาพบพรรณวรทแน่นอน และมันคงจะเป็นอย่างนั้นไปเรื่อยๆ ถ้าเขาไม่มีแผนการรองรับ “แม่จะช่วยลูกแค่ครั้งนี้ครั้งเดียว เดี๋ยวแม่จะนัดหนูพรรณให้ ลูกตามไปดักพบเองแล้วกัน ถ้าครั้งนี้ทำไม่สำเร็จ แม่ก็คงช่วยลูกไม่ได้แล้วนะ เพราะหนูพรรณคงไม่เชื่อผู้ใหญ่อย่างแม่อีก” คุณแวววลัยตั

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD