Venus POV
"Manang, kinakabahan ako." nanlalamig ang kamay kong hinawakan ang braso ni Manang Lucy. Hindi ko alam kung bakit ako kinakabahan?
"Huwag kang kabahan. Kasama mo naman ako." Tinapik niya ang balikat ko.
"Paano na po ang pag-aaral ko, Manang? Paano na po ako ngayon?"
"Huwag mo isipin 'yan. Hindi ba dapat ang asawa mo ang mag-isip niyan. Hahayaan ka ba niyang maging miserable? Kaya ka nga niya pinakasalan dahil... dahil... ahm... dahil mahal ka niya."
Natigilan na lang ako bigla sa sinabi ni Manang tsaka napangiti ako ng wala sa oras. Kapag kasama ko ito hindi puwedeng hindi ka mapapangiti dahil sa mga biro. Mabuti na lang talaga pumayag ang fake brother ko na sumama siya.
"Hindi niya po ako mahal, Manang. Nakalimutan niyo na po ba? Sabagay, hindi niyo nga pala alam... na
