ตอนที่ 3
วันนี้เป็นวันที่ทิวเขามีการคัดตัวนักบาสเข้าทีมบาสของมหาวิทยาลัย กวาง และพัฟพายเลยพากันไปให้กำลังใจทิวเขาถึงขอบสนาม
ถึงแม้แท้จริงแล้วกวางจะอยากมากเพื่อจะได้เจอ เฮียเหม กัปตันทีมบาสสุดหล่อคนที่แล้วมากกว่าให้กำลังใจทิวเขาก็ตาม
"ไม่เห็นเลย อยู่ไหนนะ" กวางชะเง้อคอมอง
พัฟพายมองตามสายตาของเพื่อน แล้วต้องหันไปถามด้วยความสงสัย "แกหาใครอะ"
"น้องทิวเขาไง" พัฟพายหรี่ตามองเพื่อนก่อนจะจับให้เพื่อนหันไปทางทิวเขาที่ยืนอยู่ตรงมุมสนามซึ่งเป็นคนละทางกับที่เพื่อนมอง
"น้องก็ยืนอยู่ตรงนั้นไง แกหาเฮียเหมสินะ"
"วร้าย เบื่อจังคนรู้ทัน" กวางยิ้มกว้างก่อนจะเดินเข้าไปตะโกนเรียกทิวเขา “ทิวเขา น้องรัก”
ทิวเขาหันมามองด้วยรอยยิ้มกว้าง เต็มไปด้วยความสดใสเช่นเคย
เขารีบวิ่งตรงเข้ามาหากวาง และพัฟพายซึ่งกำลังเดินเข้ามาในสนาม
“ผมนึกว่าพี่จะไม่มาแล้ว” ทิวเขาหันไปพูดกับพัฟพายด้วยสีหน้าดีใจ จนกวางที่ยืนอยู่ด้านข้างเบ้หน้า
“ฉันมาไม่ดีใจเลยสินะ”
“โธ่ พี่กวางมาผมก็ดีใจครับ นั่งขอบสนามเลยมั้ย มา ๆ เดี๋ยวผมหาที่นั่งให้”
“ขอนั่งด้วยคนสิครับ” ชายร่างสูงเดินเข้ามาในสนาม
ใบหน้าหล่อฉายแววความร้ายอย่างไม่ปิดบังแต่กลับสะกดตาผู้หญิงได้เกือบทั้งสนาม
“นายอีกแล้วเหรอ” กวางพูดขึ้นด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์นัก
ถึงแม้ทั้งคู่จะรู้ดีว่าความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาคืออะไร แต่เวลาอยู่ด้านนอก พวกเขาตกลงกันว่าต้องไม่ให้คนอื่นรู้ หรือสงสัยในความสัมพันธ์เด็ดขาด
หากพูดให้ถูกจริง ๆ คนที่ต้องการแบบนี้คือ กวางคนเดียว ส่วนเดลต้าแค่ทำตามความต้องการของกวางเท่านั้น
“ไม่เจอกันนานเลยนะครับน้องพัฟพาย”
"นายมาทำอะไรที่นี่" กวางถามขึ้น น้ำเสียงไม่สบอารมณ์เหมือนสีหน้าของเธอในตอนนี้
กวางแสดงออกชัดเจนว่าไม่ชอบเดลต้าเนื่องจากนิสัยกวนอารมณ์ และเจ้าชู้ของเขา หรือเธอยังเคืองที่เดลต้าเคยจีบพัฟพายเพื่อนของเธอแต่เรื่องนั้นเดลต้าได้บอกกับเธอแล้วว่า เขาทำไปเพราะต้องการแกล้งไฟเท่านั้น
"ทำไมฉันจะมาไม่ได้ มีป้ายห้ามเหรอ" มือเรียวกำเข้าหากันแน่น กวางมองผู้ชายผมสีแพลทินัมบรอนซ์ ตรงหน้าก่อนจะเตรียมพุ่งเข้าหาแต่พัฟพายห้ามไว้เสียก่อน
"อย่ามีเรื่องกันเลย รีบหาที่นั่งกันเถอะ การแข่งจะเริ่มขึ้นแล้วนะ"
"แต่ไอ้นี่..."
"ไม่เอาน่ากวาง คุณเดลต้าเขาอาจจะแค่มาดูบาสก็ได้"
พัฟพายห้ามปรามเพื่อนเพราะไม่อยากให้มีเรื่องในที่สาธารณะ ประกอบกับตอนนี้ พวกเธอเริ่มกลายเป็นเป้าสายตาแล้วด้วย หากเกิดอะไรขึ้น เดี๋ยวจะเรื่องใหญ่โตเสียเปล่า ๆ
"เหอะ หน้าอย่างหมอนี่น่ะเหรอมาดูบาส"
"อ้าว คนสวย ทำไมพูดแบบนี้ละ"
"ถือว่าพายขอแล้วกันนะ"
กวาง และเดลต้ามองหน้ากันก่อนจะสะบัดหน้าไปคนละทาง
พัฟพายรู้สึกแปลกระหว่างทั้งสองคนเล็กน้อยแต่ไม่ได้สนใจอะไรมาก เธอเลือกหันไปสนใจการแข่งขันในสนามแทน
ติ๊ง
กวางก้มลงมองข้อความในมือถือซึ่งคนที่ส่งมา ไม่ใช่ใครที่ไหนแต่คือผู้ชายหัวเทาที่นั่งถัดออกไปนี่เอง
'ไปซื้อน้ำกันมั้ย'
เธออ่านข้อความแล้วทำเป็นเมิน เดลต้าเห็นอย่างนั้นจึงส่งย้ำข้อความไปอีกหลายอันจนกวางหันไปชักสีหน้าใส่แต่ชายหนุ่มกลับยิ้มหน้าระรื่น
ไม่ได้รู้สึกเกรงกลัวใด ๆ เหมือนชอบด้วยซ้ำที่ได้เห็นหน้าตาเหวี่ยงของหญิงสาว
"ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะพาย" กวางลุกขึ้นยืน แล้วหันไปบอกเพื่อน
"ให้ไปด้วยเปล่า"
"ไม่เป็นไร แกเชียร์ทิวเขาไปเถอะ"
เดลต้ามองตามหลังกวางไป พร้อมทั้งกระตุกยิ้มมุมปาก
ถึงกวางจะดูขี้วีน ขี้โมโหแต่ลึก ๆ แล้วเธอเป็นคนน่ารักอยู่เหมือนกันในสายตาเดลต้า
"น้องพายครับ พี่ไปซื้อน้ำ เอาอะไรมั้ยครับ"
"ไม่ค่ะ ขอบคุณนะคะ"
———————-
เดลต้าเดินตามกวางออกมาถึงบริเวณข้างสนามซึ่งในเวลานี้ ไม่มีคนเนื่องจากทุกคนไปดูบาสที่สนามบาสกันหมด
“มีอะไรก็พูดมา” กวางยืนกอดอกมองเดลต้าด้วยใบหน้าเหวี่ยงเล็กน้อย
“ทำไมพูดจาห่างเหินจังอะ” เดลต้ายิ้มกริ่ม เดินเข้าไปประชิดตัวหญิงสาวแต่ทันทีที่มือหนาสัมผัสโดนเอวคอด เท้าของกวางก็กระทืบลงบนเท้าชายหนุ่มเต็มแรง
“โอ๊ย ยัยอำมหิต”
“อย่ามารุ่มร่ามมีอะไรก็พูด”
“เอาของมาคืน”
“ของอะไร?” คิ้วสวยเลิกขึ้น เดลต้าล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงแล้วหยิบกล่องสีเงินออกมายื่นให้กวาง
“อะไรของนาย”
กวางเปิดกล่องสีเงินออก เมื่อเห็นของด้านใน เธอเลยอดยิ้มออกมาไม่ได้ ไม่คิดว่าเดลต้าจะทำแบบนี้ให้เธอ
“คืนนั้นขอโทษที่รุนแรง สร้อยเธอเลยขาด”
แก้มใสแดงระเรื่อเมื่อคิดถึงค่ำคืนเร่าร้อนที่ชายหนุ่มพูดถึง
เมื่อสองคืนก่อน ทั้งคู่ไปดื่มด้วยกันแล้วมาจบที่ห้องของเดลต้า ฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้กิจกรรมในคืนนั้นร้อนแรงเป็นพิเศษ และเดลต้าเผลอทำสร้อยคอของหญิงสาวขาด เลยจัดการเอามันไปซ้อมแล้วเอามาคืน
“วุ่นวายไม่เข้าเรื่อง”
“เขินรึเปล่าเนี่ย” เดลต้ายื่นหน้าเข้าไปมองหญิงสาวที่ยังคงก้มหน้าอยู่ด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
“หุบปากไปเลย อยากโดนกระทืบเท้าอีกรึไง”
“ดุแบบนี้ รักตายเลย” ชายหนุ่มกระซิบข้างใบหูของอีกฝ่ายก่อนจะเดินหัวเราะชอบใจออกไป ทิ้งให้หญิงสาวยืนกระฟัดกระเฟียดอยู่คนเดียว
กวางก้มลงมองสร้อยในมือแล้วระบายยิ้มออกมา หัวใจของเธอรู้สึกเต้นแรงขึ้นกว่าปกติแต่ถึงอย่างนั้นก็อดไม่ได้ที่จะเตือนสติตัวเอง
“อย่าได้ใจเชียวกวาง ผู้ชายเจ้าชู้เป็นแบบนี้ทั้งนั้นแหละ”
------
หลังจากได้สร้อยจากเดลต้า กวางก็เดินกลับมาหาพัฟพายก่อน ส่วนเดลต้าตามหลังมาพร้อมเครื่องดื่มในมือสำหรับเธอและพัฟพาย
ทั้งสองคนยังทำทุกอย่างเหมือนปกติ คล้ายไม่รู้จักกันทั้งที่เดลต้าส่งข้อความหาหญิงสาวเกือบทุกห้านาที แถมยังส่งสายตาหวานให้เธอหลายครั้ง
การแข่งขันบาสยังไม่ทันจบ พัฟพายก็โดนไฟมาพาตัวกลับไปเสียก่อน วันนี้เลยกลายเป็นว่ากวางไม่ต้องไปส่งพัฟพายแล้วแต่เธอกลับต้องไปส่งอีกคนแทน
“อื้อ หยุดก่อนเดลต้า”
“หือ ทำไม?”
“นี่มันในรถนะ”
นิ้วแกร่งเกลี่ยแก้มเนียนใสเบา ๆ ก่อนจะกดจูบลงบนริมฝีปากบาง แล้วไล่พรมจูบไปทั่วลำคอระหง
“ฟังกันบ้างมั้ยเนี่ย อื้อ”
ใบหน้าสวยแหงนขึ้น ครางออกมาเสียงหวานเมื่อริมฝีปากร้อนเม้มผิวเนื้ออ่อนบริเวณลำคอ มือหนาเลื่อนลงปลดกระดุมของเธอออกเพื่อสอดเข้าไปสัมผัสความอ่อนนุ่มที่ถูกปกปิดอยู่
“รถฟิล์มดำขนาดนี้ ใครจะเห็น” เดลต้ากระซิบบอก
เขาขบเม้มติ่งหูแผ่วพร้อมทั้งเลื่อนมือลงมาดันขาเรียวสวยให้แยกออก
แขนเรียวเกี่ยวรอบลำคอแกร่งไว้ ตอบรับการปลุกเร้าของชายหนุ่ม เสื้อที่สวมใส่อยู่ของหญิงสาวหลุดลุ่ย เผยให้เห็นความอวบอิ่มชวนสัมผัส กระโปรงทรงเอถูกถลกขึ้นไปบริเวณเอว
“เดลต้า เข้ามาเลย”
“คนสวยพร้อมแน่นะครับ” เดลต้าถามย้ำ
เนื่องจากเขาพึ่งได้ปรนเปรอเธอไม่นาน กลัวหากรีบร้อน หญิงสาวจะเจ็บ
กวางพยักหน้า เธอซุกเข้ากับลำคอแกร่งแล้วดูดดึงจนเกิดเป็นรอย “ชอบจัง เวลาเธอร้อนแรง”
เดลต้ากระตุกยิ้มพร้อมทั้งให้ในสิ่งที่เธอต้องการ สองร่างกอดกัดแนบแน่น แลกเปลี่ยนความสุขให้กัน และกันภายในรถหรูของหญิงสาว
โชคดีที่บริเวณนี้ไม่มีคน และฟิล์มรถของกวางยังดำสนิทจึงมั่นใจได้ว่าไม่มีคนเห็นกิจกรรมร้อนแรงของพวกเขาแน่นอน
หลังจากเสร็จกิจกรรมคนที่ต้องจัดการแต่งตัวให้กวางเหมือนเดิมคือคนเดียวกับที่จัดการถอดมัน
“หอมจัง” เดลต้าเอ่ยชมขณะก้มลงหอมเนินอกขาว ตอนนี้กวางยังอยู่ในท่าเดิม เธอนั่งคร่อมตัก และหันหน้ามาทางเขาอยู่จึงง่ายต่อการเชยชม
“เลิกหื่นสักนาทีได้มั้ย”
“เธอก็เลิกสวยสิ” กวางส่ายหน้ากับท่าทางเจ้าเล่ห์ของเดลต้า เธอหยิบเครื่องสำอางมาเติมโดยปล่อยให้เดลต้าจัดเสื้อผ้าบนตัวเธอให้เรียบร้อยต่อไป
“เอาสร้อยมาสิ”
“หือ?”
“สร้อยที่ฉันพึ่งซ่อมมาให้ไง เอามา เดี๋ยวใส่ให้”
คิ้วสวยเลิกขึ้น ไม่ค่อยเข้าใจแต่ก็เอื้อมไปหยิบกล่องสีเงินจากกระเป๋าส่งให้เดลต้า
กวางมองเดลต้ากำลังหยิบสร้อยออกมาจากกล่อง และบรรจงใส่ให้เธอด้วยความวูบไหว มือหนาวางลงบนช่วงลำคอระหงแผ่วเบาหลังจากใส่สร้อยให้เธอเสร็จ
สัมผัสอบอุ่นจากฝ่ามือนั้นทำให้หญิงสาวหลงเคลิบเคลิ้มไปชั่วขณะ
“สวยจัง”
“ไม่ต้องชม รู้ตัวเองดี”
“หมายถึงสร้อยน่ะ สวยจัง”
“ไอ้เดลต้า!!”
———————