รถมินิคันเล็กขับเข้ามาภายในโรงพยาบาลของรัฐขนาดใหญ่ ที่มีผู้คนจำนวนมาก มาใช้บริการวันละหลายพันคน ร่างบอบบางในชุดนักศึกษา สะพายกระเป๋าใบเล็ก กระทัดรัดสมกับตัว เดินลงมา จากรถ ก่อนจะเข้าไปข้างใน
แมสก์สีขาวปิดบังใบหน้าเกือบครึ่ง ทำให้เห็นแต่ดวงตากลมโต และผมยาวประบ่า ที่ติดกิ้บลายการ์ตูนเอาไว้ แต่ความสวยทะลุแมสก์ ยังมองออกในทันที
"สวัสดีค่ะ สวัสดีค่ะ " เสียงอ่อนหวาน ทักทาย พี่ๆ ด้านหน้า ก่อนจะเคาะประตูเบาๆ แล้วหมุนลูกบิดเปิดประตูเดินเข้าไปข้างใน
"อุ้ย ขอโทษค่ะ ลิตา ไม่รู้ว่า คุณพ่อมีแขก "
คนเป็นพ่อ ยิ้มกว้าง เมื่อเห็นลูกสาว เดินเข้ามาในห้องทำงานของตัวเอง
"ไม่เป็นไรค่ะลูกมาเถอะค่ะ "
อาจารย์หมอเตวิช บอกกับลูกสาวสุดที่รัก เสียงนุ่มนวล อ่อนโยนลงอีกหลายระดับ จากที่เคยได้ยิน เสียงนุ่มนวล เวลาสอนแล้ว แต่เสียงเลเวลนี้ ทำเอา คนที่ได้ฟัง ยิ่งเคารพรักอาจารย์ ยิ่งกว่าเดิม
"ขออนุญาตเข้าไปนะคะ "
