6 ผู้หญิงอีกคนของเขา
1539 Words
อริสาหยิบ iPad ที่พกมาด้วย เปิดเข้าแอพวาดรูป แล้วก็นั่งวาดรูป ออกแบบเสื้อผ้าไปพรางๆ ความฝันในการจะเปิดห้องเสื้อ และทำแบรนด์เสื้อผ้าของตัวเอง ตอนนี้ต้องพับไว้ก่อน รอให้อาการพ่อเธอดีขึ้น หรือหลังแต่งงานค่อยว่ากัน
"เอกสารค่ะคีย์" นีด้าเดินเข้าไป ด้วยท่าทางที่ยิ้มแย้ม พร้อมกับแฟ้มเอกสารในมือ
"เอิ่ม สวัสดีค่ะ" เธอก็หันมองผู้หญิงที่เดินเข้ามา พร้อมกับทักทาย ถึงแม้จะรู้สึกแปลกๆ แต่ตามมารยาทก็ต้องทำแบบนั้น
"..." ผู้หญิงสวยหวานคนนี้มันเป็นใคร ทำไมเข้ามาอยู่ในห้องทำงานของผู้ชายเธอได้
"พี่คีย์ไม่ได้อยู่ในห้องหรอกค่ะ ออกไปดูงานข้างนอก" อริสาก็พูดพร้อมกับฝืนยิ้มให้คนตรงหน้า ผู้หญิงคนนี้สวยและเซ็กซี่มาก ดูมากกว่าพนักงานทั่วไป
"แล้วเธอเป็นใครถึงมาอยู่ในห้องคีย์ได้"
"เอิ่ม ฉันมากับพี่คีย์ค่ะ"
"แล้วเป็นใครคีย์ถึงพามาที่นี่ด้วย" นีด้าก็โผงผางถามออกไป ด้วยความไม่พอใจ
"..." พอผู้หญิงคนนั้นเริ่มพูดเสียงดัง และดูท่าทางแล้วก็ไม่ชอบเธอเลยสักนิด ด้วยสีหน้าและอาการที่แสดงออกมา เธอก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าผู้หญิงคนนี้จะเป็นอะไรกับว่าที่สามีของเธอหรือเปล่า
"ฉันชื่อ ไอริส ค่ะ เป็น..."
"เป็นอะไร"
ผู้หญิงคนนั้นก็ตวาดขึ้นเสียงดัง พร้อมกับมองเธอด้วยสายตาที่จิกกัดมากกว่าเดิม จนเธอต้องมองกลับบ้าง เธอไม่ใช่ผู้หญิงจำพวกอ่อนแอที่จะให้ใครมารังแกได้ ยิ่งพฤติกรรมไม่น่ารักแบบนี้ เธอเองก็ไม่ชอบเหมือนกัน
"เป็นว่าที่ภรรยาของพี่คีย์ค่ะ เราสองคนกำลังจะแต่งงานกัน" อริสาก็ตอบไปแบบไม่ปิดบัง เพราะยังไงสถานะของเธอก็จะชัดเจนกว่าผู้หญิงคนไหนอยู่แล้ว แล้วกิริยามารยาทของผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ได้น่ารักเลยสักนิด ทั้งยังไม่ให้เกียรติเธอ แล้วทำไมเธอต้องให้เกียรติด้วย
"กรี๊ดดดดด ไม่จริง ฉันกับคีย์เรากำลังคบหาดูใจกันอยู่ แล้วเขาจะไปแต่งงานกับเธอได้ยังไง" ตอนนี้นีด้าก็เริ่มโกรธจนตัวสั่น ทำไมผู้หญิงคนนี้ต้องออกตัวแรงขนาดนั้น จะเป็นไปได้ยังไง ที่ผู้หญิงคนนี้จะเป็นว่าที่ภรรยาของผู้ชายที่เธอกำลังหมายปองอยู่ และเขาก็หลงเธอขนาดนั้น
"ค่ะ คุณก็รอดูเอาแล้วกัน เราสองคนกำลังจะแต่งงานกันจริงๆ ซึ่งพฤติกรรมของคุณมันก็ไม่ได้น่ารักอะไรเลย ถ้าเขามีคุณจริงๆ เขาก็คงไม่แต่งงานกับฉันหรอก" ที่เธอกล้าพูด เพราะเธอถามเขาแล้ว ซึ่งถ้าตามนั้นจริงๆ ผู้หญิงคนนี้คงเป็นหนึ่งในคู่นอน แต่นี่ก็ทำให้ใจดวงน้อยของเธอรู้สึกเจ็บ แปล๊บๆ ชีวิตหลังแต่งงานจะเป็นยังไง เมื่อเขายังมีผู้หญิงคนอื่นอยู่ตลอดเวลาแบบนี้
"แก!" ด้วยความโมโหก็รีบเดินออกจากห้องไป เธอจะไปถามเขาให้รู้เรื่อง
"นีด้า" เขาที่เดินตามหาเธอ ก็รู้ทันทีเห็นที่เธอโกรธแล้วเดินออกมาจากห้องทำงานเขา ถึงไม่บอกก็พอเดาออก ว่าผู้หญิงทั้งสองคนนั้นต้องมีทะเลาะอะไรกันบ้างแล้ว
"นีด้า" เขารีบตามเธอไปแล้วดึงแขนเธอไว้
"คีย์ คุณปล่อยนีด้านะ" เธอก็พยายามแกะมือเขาออกจากแขนเธอ ด้วยอารมณ์ที่ขุ่นเคือง
"ไม่ คุณฟังก่อนนีด้า ให้ผมอธิบายก่อน" เขาก็ยังอยากพยายามพูดให้เธอเข้าใจ
"คุณจะอธิบายอะไร ในเมื่อผู้หญิงในห้องได้อธิบายทุกอย่างกับนีด้าหมดแล้ว"
"นีด้า..." เขาเรียกเธอเสียงแผ่ว
"คีย์ไม่ต้องมายุ่งกับนีด้าอีก ให้เรื่องระหว่างเรามันจบแค่นี้"
"ไม่ นีด้า ไม่ คุณก็รู้ว่าผมรู้สึกยังไงกับคุณ"
"แต่นั่นภรรยาคุณ ว่าที่ภรรยา ที่กำลังจะแต่งงานกัน แล้วนีด้าล่ะ นีด้าเป็นใคร เป็นใครในชีวิตคุณคะคีย์ ฮึกๆ" เธอก็พูดพร้อมกับร้องไห้ออกมา จนตัวโยน
เขาก็รีบสวมกอดเธอไว้แนบอก นีด้าเป็นผู้หญิงคนเดียวที่เขารู้สึกดีด้วย ถ้าเขาได้คบกับเธอจริงๆ เขาก็โอเคทุกอย่าง แต่ในเมื่อตอนนี้ จังหวะเวลาของเขาและเธอไม่เหมาะสม ตอนที่เขาชอบเธอมาก เธอกลับมีแฟนอยู่แล้ว แต่พอเธอโสดไม่มีใคร กลับเป็นเขาที่กำลังจะแต่งงาน
อริสาพยายามหลอกตัวเองว่าไม่ได้คิดอะไร แต่ในใจเธอตอนนี้มันก็คิดมากไม่น้อย ผู้หญิงคนนั้นกล้าต่อว่าเธอขนาดนี้ ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ ก็คงไม่ได้ธรรมดา
Rrr Rrr Rrr
(ทิวเขา : เจ้ไปไหน มาหาที่บ้านก็ไม่อยู่)
"เจ้อยู่ที่ไซด์งานก่อสร้าง" เธอก็พยายามปรับอารมณ์และทำตัวให้ร่าเริงเฉกเช่นเดิม
(ทิวเขา : ไซด์งานก่อสร้าง เจ้นี่นะไปอยู่ไซด์งานก่อสร้าง แล้วไปทำอะไรที่นั่น)
ทิวเขา ชายหนุ่มวัย 24 ปีเป็นลูกชายโกววิว น้องสาวของเจ้าสัวชาตรี ซึ่งเธอกับทิวเขา ก็ถือว่าเป็นพี่น้องที่รักและสนิทกันมาก เพราะอยู่เมืองนอกด้วยกันตั้งแต่เธอไปเรียนต่อ
"ใช่ พอดีเจ้มาดูงานนิดหน่อย"
(ทิวเขา : งาน?)
"อือ...งาน"
(ทิวเขา : งานใคร อะไรยังไง บอกมานะ)
"งานของว่าที่ เอิ่ม...สามี" เธอก็ตอบเสียงเบาด้วยท่าทางที่เคอะเขิน คำว่าสามีของคนที่ไม่เคยมีแฟนแบบเธอดูยิ่งใหญ่มาก ถ้าจะใช้คำนี้
(ทิวเขา : โห้ววว ที่ม้าบอกคร่าวๆ ว่าเจ้จะแต่งงานนี่เป็นความจริงใช่ไหม)
"ใช่ เจ้จะแต่งงานจริงๆ" เธอพูดพร้อมกับยิ้มหน่อยๆ ความรู้สึกดีในใจก็เกิดขึ้นมา การที่จะแต่งงานกับใครสักคนมันยิ่งใหญ่มากจริงๆ
(ทิวเขา : ดีใจด้วยนะ ที่เจ้เจอคนที่อยากแต่งงานด้วยแล้วจริงๆ)
"อือ แต่ก็หวังอย่างนั้นแหละ" ก็ได้หวังว่าเขาจะรู้สึกดีกับเธอ เหมือนที่เธอมีความรู้สึกให้เขาบ้างก็ยังดี
(ทิวเขา : งั้นก็แค่นี้แหละเจ้ พอดีมาหาแล้วไม่เจอ เซ็งเลยเนี่ย)
"อือ ไว้เดี๋ยวเจ้ไปหาที่บ้าน อยู่บ้านให้ติดเถอะ" เธอก็ปรามน้องชายที่ชอบเที่ยวยิ่งกว่าอะไร
(ทิวเขา : ก็นั่นแหละที่มาหา ตอนนี้กลับมาอยู่ไทยถาวรไม่เจอแล้วนะ)
"หึ นายก็ร้ายเหมือนกันนั่นแหละ"
(ทิวเขา : ฮ่าๆๆ เจ้ก็รู้ทันผมตลอดเลยนะ)
สองพี่น้องคุยกันอีกสักพัก ก่อนจะวางสายไป แต่เธอไม่รู้เลยว่า ผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าจะเป็นสามี ยืนอยู่ตรงนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่ เขาจ้องเธอตาเขม่ง ด้วยสายตาที่อ่านไม่ออกว่าเขาคิดอะไรอยู่
"เอิ่ม พี่คีย์มีอะไรหรือเปล่าคะ" เธอก็ถามเพราะเขาไม่พูดอะไรเอาแต่จ้องอยู่แบบนั้น
"ขนาดยังไม่แต่งงานเธอยังป่าวประกาศขนาดนี้ ถ้าแต่งงานกันแล้วจะขนาดไหน"
"พี่คีย์หมายถึง" เธอก็ถามอย่างไม่เข้าใจ แล้วเธอไปป่าวประกาศอะไร
"อยากให้คนอื่นรู้นักหรอว่าฉันจะเป็นผัวเธอ" เขาพูดด้วยท่าทางที่ไม่สบอารมณ์ และเหมือนจะโมโหจนหน้าแดง
"พี่คีย์..."
"กลับ!" เสียงตะคอกที่ดังขึ้นมา ทำให้เธอถึงกับสดุ้ง
"พี่คีย์" เมื่อเขาเริ่มโมโหแบบนี้ เธอก็ลุกขึ้นดึงแขนเขาไว้ เพราะอยากคุยให้รู้เรื่องก่อน
แต่กลับเป็นเขาที่ดึงแขนเธอไว้ก่อน และพาเดินออกไปข้างนอก ซึ่งตอนนี้เหล่าทีมวิศวกร พากันประชุมที่ห้องตู้คอนเทนเนอร์อีกห้องหนึ่ง ทุกสายตาก็หันมามองที่เขากับเธอ
"วันนี้ผมกลับก่อนนะ เดี๋ยวนัดประชุมกันใหม่" เขาพูดเสียงเรียบ
"ครับ" ทุกคนก็ตอบเป็นเสียงเดียวกัน พร้อมกับทำสีหน้าแปลกๆ ออกมา
"พี่คีย์ ปล่อยริสเจ็บ"
"เธอไปพูดอะไรกับนีด้า" พอออกมาจากตรงนั้น เขาก็ถามเธอเสียงดัง
"ไม่มีอะไรค่ะ ก็แค่เรื่องที่เราสองคนกำลังจะแต่งงานกัน"
"นี่เธอ"
"เราสองคนกำลังจะแต่งงานกันแล้วนะคะพี่คีย์ แล้วผู้หญิงคนนั้น หรือคนไหน ก็ไม่มีสิทธิ์มาว่าอะไรริสทั้งนั้น" คราวนี้เป็นเธอที่พูดกับเขาบ้าง
"..." เขาได้แต่อึ้งไปเมื่อเธอพูดมาแบบนั้น
"ถ้าพี่คีย์จะทำงาน ก็กลับไปทำงานเถอะค่ะ เดี๋ยวริสกลับเองก็ได้"
"ไม่ได้"
จากนั้นเขาก็ขับรถไปส่งเธอที่บ้าน แต่ไม่แม้แต่จะลงจากรถเพื่อเข้าไปทักทายครอบครัวเธอ เธอก็ได้แต่ข่มความรู้สึกเอาไว้ แล้วก็บอกตัวเองได้แค่ว่าให้อดทน ให้อดทนไว้แล้วทุกอย่างจะดีขึ้น ก่อนจะทิ้งความเสียใจทั้งหมดไว้ตรงนั้น แล้วก็เดินเข้าบ้านไปอย่างคนที่ไม่คิดอะไรมากเช่นเดิม
- Writer
