5 เรียนรู้กันและกัน
1537 Words
"สวัสดีค่ะพี่คีย์" แล้วเธอก็ทักทายเขาด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้มสดใส
"พอดีหนูไอริส เอาของมาฝาก"
"ครับ" เขาก็ตอบเสียงเรียบ
"ไหนๆ วันนี้ก็ว่างแล้ว พาน้องไปเที่ยวสิ จะได้มีเวลาเรียนรู้กัน อีกไม่นานก็แต่งงานกันแล้วนะ" คุณเนตรก็แนะนำ
"ผมไม่สะดวก วันนี้ผมต้องไปไซด์งานก่อสร้าง ทิ้งงานมาสองวันแล้ว" เนื่องด้วยเขาเป็นวิศวกรในการควบคุมการก่อสร้างครั้งนี้ด้วยตัวเอง ในตอนนี้เขาเลยต้องไปคุมงานในไซด์งานก่อสร้างเป็นหลัก
"แล้วหนูไอริสอยากไปกับพี่เขาไหมลูก ไปดูหน้างานของพี่เขาบ้าง"
"แม่..."
"ก็ดีนะคะ ตั้งแต่ริสกลับมาเมืองไทย ริสก็แทบจะไม่ได้ไปไหนเลย เพื่อนๆส่วนมากก็อยู่เมืองนอกกันหมด"
"แต่มันทั้งร้อนทั้งฝุ่น" เขาก็พูดขึ้นเพราะไม่อยากให้เธอไปด้วย
"ไม่เป็นไรค่ะ ริสจะได้รู้เรื่องงานของพี่คีย์ด้วย"
"ไปเถอะลูก นานๆ ครั้งคงไม่เป็นไร"
"ค่ะคุณแม่" อริสาก็ยิ้มออกมาอย่างสดใส
"ตามใจแล้วกัน ถ้าบ่นร้อนไม่มาส่งนะบอกไว้ก่อน" พูดจบก็รีบเดินออกไปจากบ้าน
"ตาลูกคนนี้หนิ!" คุณเนตรก็เอ่ยออกมาอย่างตำหนิ
"งั้นริสไปก่อนนะคะคุณแม่ สวัสดีค่ะ" เธอก็ยกมือไหว้อย่างนอบน้อม ก่อนจะเดินตามเขาออกไป
คุณเนตรก็ได้แต่มองตามและส่ายหัวเบาๆ ก็ได้แต่เชื่อว่าสักวันลูกชายตัวดี จะรักว่าที่ภรรยาของตัวเองอย่างหัวปักหัวปำหัวปำได้ คนที่ดีและน่ารักขนาดนี้ มันหาได้ง่ายที่ไหนกัน เธอแน่ใจและมั่นใจที่สุด ว่าคนที่เธอเลือกให้ลูกชายนี้ คือผู้หญิงที่ดีที่สุดแล้ว
เมื่ออยู่ภายในรถความเงียบก็ปกคลุมอีกครั้ง เขาไม่ได้พูดอะไรกับเธอ เธอก็หันไปมองข้างทางดูวิวทิวทัศน์ไปเรื่อยๆ
"เธอไม่เคยมีแฟนจริงๆ เหรอ" แล้วเขาก็ถามขึ้น
"ค่ะ ริสไม่เคยมีแฟนมาก่อนเลย"
"แล้วไม่คิดอยากมีเหรอ"
"ไม่ค่ะ ริสไม่ได้รู้สึกชอบใคร" เธอก็ตอบไปตามจริง เพราะจริงๆ แล้วความรู้สึกชอบ เธอมีให้เขาแค่คนเดียว
"..." ถ้าเธอบอกว่าเธอไม่มีแฟน เธอก็น่าจะซิง คิดได้แบบนั้นเขาก็ส่ายหัวเบาๆ นี่คิดโยงไปถึงเรื่องนั้นไปได้ แต่มันจะเป็นไปได้ยังไง คนที่เรียนระดับเมืองนอกขนาดนั้น ใช่หรอว่าจะไม่เคยมีใคร
"แล้วพี่คีย์ล่ะคะ พี่คีย์ไม่ได้มีแฟนใช่ไหม" เธอก็กลั้นใจถามในสิ่งที่อยากรู้เหมือนกัน
"ฉันไม่มีแฟน แล้วก็ไม่เคยมีแฟน" เขาตอบพร้อมกับหันมาจ้องหน้าเธอ
"จริงเหรอคะ" แล้วเธอก็ยิ้มออกมาด้วยความดีใจ
"แต่ฉันมีคู่นอน คู่นอนฉันเยอะมาก บอกไว้ก่อนเผื่อเธอจะรับไม่ได้"
"..." เธอที่ยิ้มอยู่ก็ถึงขั้นชะงักและค่อยๆหุบยิ้มลง เธอควรดีใจหรือยังไง เขาไม่มีแฟนแต่เขามีคู่นอน
"ถ้ารับไม่ได้ก็..."
"เรื่องอดีตที่ผ่านมา ริสจะไม่ว่าอะไรนะคะ แล้วก็จะไม่คิดมากด้วย แต่ถ้าเราแต่งงานกันแล้ว ริสขอได้ไหม ให้พี่คีย์ให้เกียรติริสบ้าง และอย่าทำแบบนั้นอีกก็พอ" เธอเริ่มพูดเสียงสั่น ทุกคนก็อยากเป็นภรรยาคนเดียว อยากให้สามีซื่อสัตย์ทั้งนั้น
"..." นี่ใช่ไหมชีวิตของผู้ชายที่มีเมียแล้ว อิสระในชีวิตติดลบ จะทำอะไรก็ต้องคอยมาคิดหน้าคิดหลัง มันไม่ควรเกิดกับชีวิตคนอย่างเขา
"ตอนนี้เราไม่รู้จักอะไรกันเลย เราต้องเรียนรู้กันและกันอีกเยอะ ริสไม่ขออะไรมากเลยค่ะ ขอแค่พี่คีย์ให้เกียรติริส ในฐานะภรรยาแค่นั้นค่ะ" เธอพูดด้วยแววตาที่วูบไหว
เมื่อได้ยินประโยคนั้นของเธอ เขาก็รู้สึกแปลกๆ คนที่นอกจากงานแล้ว ก็มีแต่เรื่องอย่างว่าที่เป็นสีสันในชีวิต อย่างเขา ถ้าเขาต้องแต่งงานจริงๆ ชีวิตเขาคงจะไม่มีความสุขอีกต่อไป
"แล้วกินอะไรมาหรือยัง" พอเห็นว่าเธอเริ่มน้ำตาซึม เขาก็เปลี่ยนเรื่องคุย
"ค่ะ ริสกินมาจากบ้านแล้ว"
"อยากกินอะไรก็บอกนะ"
"ค่ะ แล้วพี่คีย์ชอบกินอะไรคะ"
"ทำไม"
"ก็เผื่อริสจะได้ทำให้กิน"
"ทำอาหารเป็นด้วยเหรอ" เขาก็หันไปมองหน้าเธอนิดหน่อย
"ค่ะ ถึงแม้ริสอยู่จะเมืองนอกหลายปี แต่ริสก็ทำอาหารไทยกินเองนะคะ ทำเป็นทุกอย่าง" เธอก็พูดพร้อมยิ้มออกมาอย่างภูมิใจ เรื่องแม่บ้านแม่เรือนไม่ต้องพูดถึง เธอทำได้ทุกอย่าง
"..." ใช่สินะ เธอไปอยู่ที่อื่นมาตั้งหลายปี
"พี่คีย์งานยุ่งมากเลยเหรอคะ"
"ใช่ งานฉันเยอะมาก ทั้งบริษัททั้งไซด์งานก่อสร้าง"
"อ๋อ แบบนี้นี่เอง" เมื่อเห็นว่า น้ำเสียงและการตอบของเขาดูเย็นชาขึ้นเรื่อยๆ เธอก็ไม่ถามต่อเพราะไม่อยากให้เขาหงุดหงิด
"สวัสดีครับบอส"
"เอ่อ เป็นไงบ้างกูไม่ได้มาตั้ง 3 วัน"
"ครับ งานเรียบร้อยดีครับ"
เมื่อเข้ามาถึง สุนทรลูกน้องคนสนิทของเขา ก็เข้ามาต้อนรับ ถึงแม้ปากจะพูดกับเขา แต่ตามันเหลือบไปมองคนข้างๆ จนตาแทบไม่กระพริบ
"สวัสดีค่ะ ไอริสนะคะ" เมื่อเห็นว่าผู้ชายคนนี้มองเธอ อริสาก็ทักทายก่อนอย่างมีมารยาท
"สะ...วัสดีครับ คุณไอริส ผมชื่อสุนทรนะครับ เป็นลูกน้องของบอส" แม้ว่าสงสัยมากว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร แต่เขาก็ไม่กล้าถามอยู่ดี เมื่อมองสีหน้าของผู้เป็นเจ้านาย ดูจะไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่ เขาก็ยิ่งไม่ควรอยู่ตรงนี้นาน
"มึงจะไปทำอะไรก็ไป ไป"
"ครับๆ บอส"
แล้วเขาก็พาเธอมาที่ห้องทำงาน ที่เป็นตู้คอนเทนเนอร์ของเขา
"นั่งรออยู่ในห้องนี้นะ"
"ค่ะ แล้วพี่คีย์จะไปไหนคะ"
"ฉันจะออกไปตรวจงาน ฉันบอกเธอไว้แล้วนะ เกิดเบื่อขึ้นมาไม่มีใครไปส่งเธอจริงๆ ด้วย"
"ไม่เป็นไรค่ะริสอยู่ได้" เธอก็พูดพร้อมกับยิ้มให้เขา
เมื่อตั้งใจจะแต่งงานกับเขาแล้ว เธอก็ไม่อาจเปลี่ยนใจ และเธอจะพยายาม ใช้ความดีเข้าหาเขาทุกอย่าง ต้องเริ่มต้นตั้งแต่การเรียนรู้กันและกัน เพราะคนต่างพ่อต่างแม่ ย่อมมีอะไรที่ต้องปรับความเข้าใจหากัน
"บอสครับ ผู้หญิงคนนั้นคือ" เมื่อเขาเดินออกมา สุนทรก็เดินเข้ามาดักถามในทันที
"มึงไม่ต้องรู้หรอก"
"แต่บอสไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนมาที่นี่เลยนะครับ แล้ววันนี้คุณนีด้าก็มาที่นี่"
นีด้า เจ้าของบริษัทอินทีเรียสุดสวย ที่ตอนนี้เธอมาทำงานควบกับบริษัทของเขา เพราะช่วงที่ผ่านมาบริษัทของเธอเกิดล้มขึ้นมา ด้วยที่เขาชอบเธอเขาก็เลยช่วยพยุงกิจการ และจัดการให้บริษัทของเธอมาควบกิจการกับบริษัทลูกของเขาอีกที ตอนนี้เขาก็เธอก็บริหารบริษัทนั้นไปเหมือนเดิม
"นีด้าเธอไม่สนใจหรอก" เขาก็พูดออกมาอย่างคนน้อยใจ นีด้าทำเหมือนว่าเธอไม่ได้ชอบเขา มีเพียงเขาที่ชอบเธออยู่คนเดียว
"แต่ผมว่าต้องสนใจนะ ถ้าคุณนีด้ารู้จะว่ายังไง ยิ่งตอนนี้บอสกับคุณนีด้า ก็กำลังมีความสัมพันธ์ที่ดีกันไม่ใช่หรอครับ" สุนทรก็พูดตามที่เห็น
"แล้วตอนนี้นีด้าอยู่ไหน" เขาก็ถามหาด้วยความสนใจ
นีด้าคือผู้หญิงที่เกือบอยู่ในใจเขา เขาและเธอทำงานร่วมกันมา 5 ปีแล้ว เขาชอบในความสวยและทำงานเก่งของเธอมาก ก็พยายามจะจีบเธอมาตลอด
แต่แล้ววันหนึ่งเธอกลับเปิดตัวแฟนที่เป็นคู่ค้าธุรกิจกัน ตอนนั้นเขาก็รู้สึกเหมือนอกหัก แล้วก็ค่อยๆ ห่างเธอไป แต่แล้วมาช่วงหลังที่เธอเลิกกับแฟน เธอก็มาใกล้ชิดเขามากขึ้น จนปฏิเสธไม่ได้เลยว่าบางครั้งเขาก็หวั่นไหว
และยิ่งตอนนี้บริษัทของเธอก็กำลังมีปัญหา เพราะเธอต้องช่วยแม่เธอ ที่พึ่งติดคุกไปในคดีฟอกเงิน และค้าทองปลอม ชีวิตเธอสำหรับเขาช่างน่าสงสาร บริษัทเขาเลยป้อนงานให้บริษัทเธอเป็นหลัก ทั้งเธอยังเป็นคนมาดูแลงานด้วยตัวเองอีกต่างหาก ซึ่งความใกล้ชิดนี้ เรื่องระหว่างเขากับเธอ อาจจะมีอะไรที่เป็นไปได้
"น่าจะอยู่แถวนี้นะครับ"
"อืม เดี๋ยวกูไปหานีด้าก่อน" เพราะเขาก็อยากอธิบายให้เธอรู้เรื่องด้วยตัวเอง เขาไม่ได้ชอบผู้หญิงคนนั้น... แต่ที่ต้องแต่งงานก็เพราะผู้ใหญ่ อยากให้นีด้ารู้จากปากเขาซะยังดีกว่า
- Writer
