บทที่ 3 : เจ้านายคนใหม่ 3

1821 Words

“มัวมองอะไรอยู่ ฟาดผมสิ” เขาย้ำมาอีกครั้ง สีดาอึกอักขึ้นมา “แต่ว่าฉัน...” “ลองดู คุณจะได้รู้ว่าคุณจะไหวไหม” ตอบสนองความต้องการทางเพศของเขาไหวไหม...พระรามเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าหญิงสาวที่เขามองว่ามีแวว ยามต้องมาอยู่ในสถานการณ์จริงนั้นจะทำให้เขาพอใจได้หรือเปล่า สีดายังคงลังเลอยู่ เธอไม่อยากทำ แต่ก็ถูกล่อลวงด้วยเม็ดเงินที่ปรากฏในข้อตกลง “ทำเถอะ จะได้เซ็นสัญญาแล้วเริ่มกันจริงๆ จังๆ เสียที คุณต้องการเงินไม่ใช่เหรอ” สีดาปฏิเสธไม่ได้ว่าเธอต้องการเงินจริงๆ เอาวะ ลองดูสักตั้ง ถ้าไม่ไหวก็แค่กลับแค่นั้น หญิงสาวกล่อมตัวเองเพื่อรวบรวมความกล้า ก่อนที่จะบอกกับคนตรงหน้า “หะ...หันหลังมาสิคะ” พระรามหันหลังให้อย่างว่าง่าย สีดาลองแกว่งแส้ในมือเล็กน้อย ก่อนที่จะฟาดมันลงไปบนแผ่นหลังกว้างไม่แรงนัก เพียะ! เสียงแส้กระทบผิวหนังดังขึ้น พระรามเหลียวใบหน้าคมมามองสีหน้าตื่นๆ ของหญิงสาวเล็กน้อย เขารู้ว่าเธอกำลังตระหนกระคนตื่นเต้น...ใช่ ตื่นเต้น เขาอ่านสายตาของเธอออก แม้ว่ามันจะมีความหวาดกลัวแฝงอยู่ ทว่าก็เจือไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นไม่น้อย “ฟาดอีกสิ คราวนี้ฟาดแรงๆ” เขาออกคำสั่ง สีดาอึกอัก กล้าๆ กลัวๆ อยู่ครู่ พลันก็สูดลมหายใจเข้าปอดราวกับว่าเรียกพลังให้ตนเอง เพียะ! เพียะ! แต่ยังไม่ทำให้พระรามพึงพอใจได้ เขาขมวดคิ้วมุ่น ออกปากสั่งกับเธออีกครั้ง “แรงอีก คราวนี้ขอหลายๆ ครั้ง อย่ายั้งมือ” สีดาไม่กล้าหรอก เธอพยายามจะบอกว่าเธอกลัวเขาเจ็บ หากแต่พระรามก็แทรกขึ้นมาเสียก่อน “บอกแล้วไงว่าไม่ต้องกลัวผมเจ็บ ให้กลัวว่าผมจะไม่พอใจจะดีกว่า” “แต่ว่า...” “ฟาดลงมา อย่าหยุดจนกว่าผมจะบอกให้หยุด” ในตอนนี้เขาสวมบทเป็นเจ้านายอยู่ เขาออกคำสั่งกับเธอได้ สีดาประหวั่นพรั่นพรึงในใจอยู่ชั่วครู่ แต่สุดท้ายก็ลงมืออยู่ดี “ถ้าเจ็บก็บอกนะคะ” เพียะ! เพียะ! เพียะ! เธอฟาดแส้ลงไปบนแผ่นหลังกว้างหลายต่อหลายที กระนั้นก็ยังยั้งแรงเอาไว้ พระรามสัมผัสได้ว่าแรงตีนั้นไม่แรงมากนัก แต่ก็แรงกว่าเดิมคล้ายกับว่าเธอพยายามทำให้เขาพึงพอใจ ซึ่งเขาก็พอใจเป็นอย่างมากที่เธอเริ่มเรียนรู้การรับบทบาทเป็น ‘นาย’ ในแบบที่เขาต้องการ “ฟาดอีก ฟาดจนกว่าผมจะบอกให้พอ” เพียะ! เพียะ! เพียะ! สีดาทำตามคำสั่ง ทำไป ใจก็สั่นไหวไป ความรู้สึกประหลาดสายหนึ่งวิ่งแวบเข้ามาในใจ เธอไม่แน่ใจนักว่ามันเป็นความรู้สึกอะไรกันแน่ นอกจากตื่นเต้นแล้ว มันคงเป็น...ความหฤหรรษ์ที่เธอเพิ่งจะค้นพบกระมัง “อีก...แรงอีก...” เพียะ! เพียะ! เพียะ! พระรามร้องสั่งไม่หยุด น้ำเสียงนุ่มทุ้มเริ่มสั่นกระเส่า ไม่ใช่แค่สีดาหรอกที่สัมผัสได้ถึงความหฤหรรษ์ แต่พระรามเองก็เช่นกันที่เข้าสู่วังวนของความหลงใหลนี้แล้ว เขารู้สึกตัวว่าอีกไม่นานคงจะห้ามตัวเองไม่ได้อีกต่อไป พลันก็เหลียวไปหน้าไปหาหญิงสาวซึ่งยังคงฟาดแส้ใส่แผ่นหลังของเขาอยู่ เขาจะบอกให้เธอหยุดดีหรือไม่ ในเมื่อเขาเริ่ม...รู้สึกอยากจะเป็นทาสของเธอขึ้นมาเสียแล้ว “คุณดา...” น้ำเสียงพร่าแหบร้องเรียก สีดาชะงักมือหยุดโดยพลัน สีหน้าตื่นตระหนกไม่น้อยด้วยความกังวล “เจ็บเหรอคะคุณราม” พระรามส่ายหน้ารัว เขาสูดหายใจเข้าเต็มปอด ยืดตัวตรงราวกับพยายามควบคุมอารมณ์ของตัวเอง ความกำหนัด...มันพร่างพรายไปทั่วสรรพางค์กายของเขาแล้ว หากสังเกตดีๆ ก็จะเห็นว่ากึ่งกลางเป้ากางเกงนั้นพองนูนขึ้นมา หากแต่พระรามไม่ได้ปริปากบอกอะไรกับคนตัวเล็กตรงหน้า นอกเสียจากยื่นข้อเสนอให้เท่านั้น “คุณคิดว่าคุณไหวไหม” คำถามนี้เป็นอะไรที่เขาอยากรู้เป็นอย่างมาก สีดาพินิจตัวเองไปชั่วครู่ เมื่อกี้เธอก็รู้สึกดีนะที่ได้ฟาดเขา เป็นแบบนี้ แสดงว่าเธอไหวหรือเปล่า? “ว่าไง ตกลงไหวไหม” ถามย้ำมาอีกครั้ง สีดาก็ตอบไปด้วยความมั่นใจ “ฉันคิดว่าไหวค่ะ” เป็นคำตอบที่น่ายินดีเป็นอย่างยิ่ง พระรามยกยิ้มมุมปาก ค่อยๆ ก้าวเดินจากบริเวณนั้นไปยังประตูห้อง “ถ้าอย่างนั้นก็มาเซ็นสัญญากัน ก่อนที่ผมจะทนไม่ไหว” ทนอะไรไม่ไหวนั้น สีดาพอจะคาดเดาได้ เพราะเมื่อตอนที่เขาเดินผ่าน สายตาเจ้ากรรมก็ดันเหลือบไปมองเห็นเป้ากางเกงที่พองนูนของชายหนุ่มขึ้นมา เธอเบนสายตาไปทางอื่นอย่างรวดเร็ว ใบหน้าเห่อร้อนวูบวาบ ขณะเดียวกันก็มีความภูมิใจพร่างพรายโดยที่เธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าภูมิใจเรื่องอะไร ก่อนที่จะรีบเดินตามพระรามออกไปข้างนอกเพื่อจัดการกับสัญญาให้เสร็จสิ้น ชายหนุ่มนั่งรออยู่ที่โซฟาอยู่แล้ว กระดาษระบุรายละเอียดในสัญญากางอยู่ตรงหน้า และทันทีที่สีดาจรดปลายปากกา สัญญานั้นก็ถือว่าสมบูรณ์ โดยพระรามให้สีดาได้ทดลองงานก่อนเป็นระยะเวลาหนึ่งเดือน ซึ่งครั้งแรกของเขากับเธอจะเริ่มขึ้นในวันเสาร์ที่จะถึงนี้ “ยินดีที่ได้ร่วมงานกัน...คุณดา” เป็นความยินดีอย่างยิ่งยวดที่พระรามรู้สึกได้ เขาไม่คิดเลยว่าของขวัญวันเกิดที่ได้ในคืนนั้นจะมากลายเป็นนายของเขาในบทบาทสำหรับการมีเซ็กซ์ในวันนี้ สีดายกยิ้มน้อยๆ เป็นรอยยิ้มที่อีหลักอีเหลื่อมากทีเดียว เพราะเธอไม่รู้ว่าสิ่งที่ตัวเองทำนั้นเป็นเรื่องที่น่ายินดีหรือไม่ มันจะไปเป็นเรื่องน่ายินดีได้อย่างไร ก็เธอทำทุกอย่างเพื่อเงินนี่... สีดาไม่อยากจะคิดถึงเรื่องนั้นเลย เธอจึงใช้มือลูบแส้ที่ยังคงถือในมือไปมา พลางก้มหน้าก้มตาตอบรับไป “ยินดีที่ได้ร่วมงานเช่นกันค่ะ คุณราม” น้ำเสียงเจือไปด้วยความไม่สบายใจ เธอยังคงต้องการเวลาในการปรับตัวสักหน่อย หากทว่าดูเหมือนพระรามจะรอให้ถึงวันนั้นแทบไม่ไหว เขาปราดสายตามองไปมือบางที่ลูบแส้ไปมาแล้วก็เกิดร้อนเร่าไปทั่วร่าง ท่าทางของสีดานั้นเย้ายวนเป็นอย่างมาก เขาอยากจะให้เธอฟาดแส้นั้นลงมาบนแผ่นหลังและก้นหนั่นของเขาเต็มแรง พร้อมกับออกคำสั่งให้เขาทำอะไรก็ตาม ที่เธอต้องการ เขากระสัน เขาอยากได้ อยากให้เธอมาบังคับเขาแทบเป็นบ้าอยู่แล้ว! ยิ่งคิด ความต้องการก็พุ่งทะยานขึ้นสูงราวกับสัตว์ป่าที่ควบคุมความกำหนัดของตัวเองไม่ได้ พระรามรู้สึกว่าตัวเองไม่ต่างจากสัตว์ตัวผู้ยามติดสัดเลยแม้แต่น้อย เขาคิดแต่อยากจะให้เธอทำให้เขาสุขสมจนเก็บคำพูดของตัวเองไว้ไม่ไหว “ผมยังไม่อยากให้คุณกลับ” พอพูดออกไปแล้ว มือบางที่ลูบไล้แส้อยู่ก็ชะงัก พร้อมกับการเลิกคิ้วของหญิงสาวด้วยความไม่เข้าใจ “ทำไมคะ” “เพราะผม...” พระรามคิดครุ่น ไม่แน่ใจว่าจะพูดดีไหม “ผมอยากให้คุณเริ่มงานวันนี้เลย” แล้วก็พูดไปจนได้ สีดาทำหน้าตาตื่นเล็กน้อย “แต่ตามสัญญาแล้ว ครั้งแรกของเราจะเริ่มในวันเสาร์นี้...” “ไม่ต้องห่วง ผมจะเพิ่มค่าเสียเวลาให้คุณ เอาเป็นหนี้นอกระบบของแม่คุณทั้งหมดเป็นไง” จับจุดหญิงสาวอย่างนี้ สีดาก็นิ่งงันไปครู่ เขาเล่นวิธีนี้ แล้วเธอจะทำอย่างไรต่อล่ะ “แต่ฉัน...” “หรือมันไม่มากพอที่จะทำให้คุณอยู่ต่อ?” สีดาพูดไม่ออก อันที่จริงมันก็มากพอนั่นล่ะ เพราะถ้าใช้หนี้นอกระบบของมารดาได้หมดสิ้น เธอก็จะไม่ต้องมาคอยกังวลในเรื่องนี้ แต่...เธอยังไม่พร้อมนี่นา จะให้เธอมาฟาดเขาในวันนี้เลย มันดูจะประหลาดไปหน่อยไหม “ผมเข้าใจนะว่าคุณยังไม่พร้อม แต่ผมอยากให้คุณลอง ถือซะว่าเป็นการทดลองแล้วกัน” กระนั้นพระรามก็หว่านล้อม เขาไม่เคยทำอย่างนี้กับผู้หญิงคนไหนเลย ไม่เคยตื๊อ ไม่เคยเสียเวลาด้วยถ้าหากอีกฝ่ายไม่ยินยอม แต่ที่ต้องทำในตอนนี้เป็นเพราะหิวกระหายการทรมานจากคนตรงหน้าจริงๆ และมันต้องเป็นเธอเสียด้วย เป็นสีดา...ผู้หญิงที่เขาคาดหมายว่าจะทำให้เขามีความสุขจนกระอัก หากแต่สีดายังอึกอัก ทำให้พระรามต้องสลัดคราบชายหนุ่มผู้สูงศักดิ์ออกไป ในเมื่อเขาต้องการมากขนาดนี้ เห็นทีเขาคงจะต้องเป็นคนเริ่ม คิดแล้วก็คุกเข่าลงบนพื้นแล้วคลานมาตรงหน้าของหญิงสาว ขณะที่เธอเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ “คะ...คุณราม ทำอะไรคะเนี่ย!” พระรามไม่อยากจะบอกด้วยคำพูดหรอกว่าเขาต้องการเป็นทาสของเธอในวันนี้ ตอนนี้ วินาทีนี้ เขาอยากให้เธอรับรู้ด้วยสัญชาตญาณของเธอมากกว่า เขาก้มลงลูบหลังเท้าขาวนวลของหญิงสาว สีดานั่งตัวแข็ง ไม่กล้าชักเท้ากลับเลยแม้แต่น้อย ขณะที่เขาบรรจงจูบลงไปบนหัวเข่าของเธอ แม้ว่ามันจะคลุมไปด้วยกางเกงยีนส์ แต่สีดากลับรู้สึกร้อนวาบที่ตรงนั้นเสียจนใจเต้นระส่ำไม่เป็นจังหวะ ในใจของเธอรับรู้แล้วว่าผู้ชายตรงหน้าต้องการอะไร สายตาที่เขามองเธอในยามนี้ต่างจากตอนที่เขามองก่อนหน้านั้นเป็นอย่างมาก มันไร้ซึ่งศักดิ์ศรี ไร้ซึ่งความสูงส่ง มีแต่ความปรารถนาที่พวยพุ่งขึ้นมาและความวิงวอนที่หมายจะให้เธอเมตตาเท่านั้น มือของสีดาสั่นเทาน้อยๆ แม้ว่าจะกำด้ามแส้ไว้แน่น เธอรู้ว่ามันไม่ใช่ความกลัว แต่มันเป็นความตื่นเต้นที่จะได้กลายเป็น ‘นาย’ ของผู้ชายที่ใครๆ ก็มองว่าเขายิ่งใหญ่คนนี้ต่างหาก เธอกำลังจะได้ทรมานเขา...ด้วยรสรักอันรัญจวนจับขั้วหัวใจ ยิ่งได้ยินเสียงของเขาที่ดังแว่วมาในโสต สีดาก็รู้สึกราวกับว่าตัวเธอไม่เป็นตัวของตัวเองฉับพลัน “ผมต้องการ...ให้คุณทรมานผม...” “...” “ที่นี่...เดี๋ยวนี้”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more