เสียงเคาะประตูทำให้ทั้งคู่หยุดชะงักการสนทนา หันมองไปยังประตูก็เห็นร่างอรชรของตะวันวาดก้าวเข้ามา ในมือถือถาดใส่กาแฟสองแก้วมาด้วย หลังวางลงบนโต๊ะเรียบร้อยก็ก้าวออกจากห้องทันที โดยที่คีตภัทรยังไม่ทันได้เอ่ยปากขอบคุณ
ทว่าคนที่ได้รับอานิสงส์โดยไม่รู้ตัวกลับยิ้มหน้าบาน เรื่องเครียดๆ ที่สุมอยู่ในหัวก่อนหน้าทุเลาเบาบางลงได้อย่างน่าอัศจรรย์
“แหม…ไอ้นาย กาแฟน่ะฉันเป็นคนขอนะโว้ย แต่คนไม่ได้ขออย่างแกกลับได้อานิสงส์ด้วย น่าหมั่นไส้จริงๆ” คีตภัทรค้อนเพื่อนประหลับประเหลือก
“เอาละ แกไม่ต้องมาทำค้อนเป็นผู้หญิงเลยไอ้คีย์ รีบๆ ดื่มกาแฟให้หมดแก้วเดี๋ยวจะได้คุยเรื่องงานกันต่อ” น้ำเสียงของอาคิระเริ่มจริงจัง
คีตภัทรวางแก้วลงหลังจากดื่มกาแฟหมด แล้วเงยหน้าขึ้นถามอย่างสงสัย
“ตกลงแกมีเรื่องอะไรจะให้ฉันช่วย หน้าตาท่าทางดูซีเรียส”
“อืม ประมาณนั้น ว่าแต่แกรู้จักบริษัทที.เอ.เอ็น เอ็นจิเนียริ่ง คอนสตรัคชั่น จำกัด
