ครั้นถึงเวลาเลิกงานตะวันวาดก็สอนงานสำคัญต่างๆ เกี่ยวกับแผนกจัดซื้อให้ปานชนก ซึ่งใช้เวลาร่วมสองชั่วโมง โดยมีนุดีช่วยชี้แนะเพิ่มเติม จนเลขาฯ แผนกคนใหม่เข้าใจอย่างกระจ่าง
“วาดเป็นคนหัวไว เข้าใจอะไรง่ายดีนะ บางคนสอนงานเป็นวันกว่าจะรู้เรื่อง คนสอนก็พูดจนปากเปียกปากแฉะ” นุดีพูดชมเชย
“วาดไม่ได้หัวไวหรอกค่ะ อาจเป็นเพราะงานของแผนกการตลาดกับจัดซื้อไม่ได้ต่างกันมากมายมั้งคะ” ปานชนกถ่อมตัว “ต้องขอบคุณพี่นุ่นด้วยนะคะ ที่นอกจากอยู่เป็นเพื่อนแล้วยังช่วยชี้แนะเรื่องงานให้ด้วย”
“ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ พี่ดีใจนะเมื่อรู้ว่าคนที่ย้ายมาแทนเนยเป็นวาด”
นุดีพูดน้ำเสียงจริงใจแม้จะเพิ่งรู้จักกับปานชนกได้ไม่นาน แต่สัมผัสจากส่วนลึกได้ว่าอีกฝ่ายเป็นคนนิสัยดีไม่แพ้ตะวันวาด ที่เธอเห็นครั้งแรกก็นึกถูกชะตา ทั้งๆ ที่ปกติไม่ค่อยได้สุงสิงกับใครนัก
“เดี๋ยวแกช่วยขับรถไปส่งพี่นุ่นที่บ้านด้วยนะป้า” ตะวันวาดบอกเพื่อนพลางเก็บของใช้
