ภายในห้องทำงานของคุณมนัสนันท์ นอกจากจะมีร่างสูงใหญ่ของอาคิระนั่งเอนกายอยู่บนชุดรับแขกเคียงข้างมารดาในท่วงท่าสบายๆ แล้ว ยังมีนนนทวัชและธวัชชัยรวมทั้งปานชนกนั่งอยู่ด้วย
“น้องเนยมานั่งใกล้ๆ ป้า”
รองประธานบริษัทพยักหน้าเรียกหญิงสาวที่เพิ่งเปิดประตูเข้ามาให้มานั่งลงอีกข้าง เจ้าของร่างระหงจึงหย่อนกายลงนั่ง และก้นยังไม่ทันหายร้อนเสียงนุ่มๆ ของคนนั่งอีกฟากก็ดังขึ้นอย่างยั่วเย้า
“ดีใจละสิ จะได้เป็นเลขาฯ ส่วนตัวของพี่นาย”
“ไม่เห็นจะดีใจเลยสักนิด เค้าไม่ได้อยากเป็นซะหน่อย” คนปากกับใจไม่ตรงกันบอกเสียงสูงตามด้วยตวัดค้อน
และก่อนทั้งคู่จะเถียงกันต่อ มนัสนันท์ก็รีบยกมือขึ้นห้าม และพูดเรื่องสำคัญออกไปทันที
“เอาละ อย่าเพิ่งเถียงกันตอนนี้ ป้ามีเรื่องบางอย่างจะถามน้องเนย สามเดือนที่ไปอยู่แผนกจัดซื้อหนูสังเกตเห็นอะไรผิดปกติบ้างหรือเปล่าจ๊ะ”
คิ้วเรียวสวยทั้งคู่ของตะวันวาดขมวดเข้าหากัน เกิดความสงสัยระคนก
