“ลมพัดเย็นอย่างที่คุณยายว่าจริงๆ ครับ” อาคิระพูดพลางเอนกายนอนเหยียดยาวหนุนตักผู้เป็นยายหลับตาพริ้ม สายลมที่พัดกรูมาจากรอบทิศทางทำให้รู้สึกสดชื่นเย็นกายสบายใจอย่างบอกไม่ถูก
“ยายมักจะมาเอนหลังตรงนี้ตอนบ่ายๆ เป็นประจำ บางครั้งก็นั่งกินข้าวตรงนี้แหละ ที่นี่ไม่ค่อยมียุงเหมือนริมแม่น้ำทั่วๆ ไป” คุณนายเนียนยกมือลูบไล้ใบหน้าหล่อเหลาของหลานชายอย่างรักใคร่
“ตรงนี้ลมพัดเย็นจนอยากหลับจริงๆ ค่ะ แต่ปีนี้น้ำเยอะผิดปกติอย่างที่คุณน้าว่าจริงๆ ทางราชการประกาศให้จังหวัดนนทบุรีที่อยู่บริเวณริมแม่น้ำเจ้าพระยาเป็นพื้นที่เสี่ยงภัย เตือนคนที่มีบ้านเรือนอยู่ริมน้ำให้ระวังน้ำท่วมเฉียบพลัน คุณน้าย้ายไปอยู่ที่บ้านนันท์ก่อนดีกว่านะคะ” มนัสนันท์ถือโอกาสพูดเรื่องสำคัญตามที่ตั้งใจไว้ ทั้งเกลี้ยกล่อมผู้เป็นน้าไปในตัวด้วย
“ไม่ต้องห่วงน้าหรอกนันท์ บ้านของน้าสูงกว่าตลิ่งเยอะ น้ำคงท่วมไม่ถึงหรอกจ้ะ” ผู้เป็นน้ารีบเอ่ยปฏิเสธ
