CHAPTER 2
1086 Words
"Eto pa dalhin mo. Tsaka eto. Pati eto." Sabi ni sammy habang may pinapasok sa maleta ko.
"Ano ba sammy! Wag ka ngang Oa Nandito ako every weekend tsaka di naman kailangan madaming dala uuwi naman din ako." I said while pulling out the things she put on my maleta.
"Naninigurado lang baka kase mag short ka ng mga damit You know na bawal kapa naman mag leave." Paliwanag niya at umirap ako.
"You know You know.. Just admit na gusto mo lang talaga akong paalisin dito . lapstangan ka.." Isaid in a cold tone
"Hoy! Grabe ka hah. Hindi kita pinapalayas gagi . Concern tawag dun . Kung gusto man kitang palayasin matagal na sana." She paused
"Kaso hindi mo magawa?..kase ako lang taga linis ng bahay mo?" I Frown
"Hindi rin. Tumayo kananga diyan at baka malate ka galingan mo performance mo.." Sabi niya habang sinisirado ang maleta.
"Bakit diba ako magaling kumilos Sammy? Sapag kakaalam ko mas malinis pakong kumilos kaysa sayo.." I Said Emphasizing evry word.
Wala na siyang sinabi pa baka mag world rap 2 Kami. Pagtapos kong mag ayos ay hinatid niya na ako sa labas para sumakat. Nag Insist siya na ihatid ako hanggang sa trabaho ko. But di na ako pumayag baka kase malate siya sa trabaho niya.
"Ingat ka doon mamimiss kita." Maarteng paalam niya at umaktong humahagulgol. I frown really? Ang OA niya talaga. Nilagay ko ang kamay sa bewang.
"Ikaw rin tsaka sammy Pls. lang wag kang mag dadala ng lalake tapos tigiltigilan mo nayung Cray nayan at baka makulong kana kakapatol mo sa estudyante mo." Sermon ko sakanya. (Abangan niyo po ang book ni sammy Intittled Tutor with benefits)
"Hays Oo na Oo na byers.." Sabi niya habang tinutulak ako pa pasok sa taxi.
At tuluyan nakong nag paalam.
Pag karating sa Bahay ay agad ako sinalubong ni linda. Tinulungan niya kong buhatin ang gamit papasok sa bahay hanggang samagiging room ko or should I say namin.
"So Ate eto po yung higaan niyo." Sabi niya habang tinuturo ang taas ng double deck. "Ito po yung damitan.. pagnatapos na po kayo sa pagaayos ng gamit sundan niyo nalang po ako sa garden at ituturo ko po sa inyo yung mga gawain." Ani niya at tumango ako. At tuluyan na siyang lumabas kinuha ko ang mga gamit sa bag at isa isa iyong tinanggal pagkatapos kong mag ayos ay agad kong sinuot yung uniform na nasa gilid ng kama at lumabas.
Inilibot ko ang tingin sa mansyon for me di ito matatawag na bahay dahil kung sa titingnan Gazillion Ang halaga nito.
Sa pag libot libot ng mata ko di ko na napansin ang dinadaanan ko. I sudden bumb into another person. At napaupo ako sa lakas ng impak.
"Ouch!" Daing ko habang nakahawak sa pwet. "Fvck!" I curse at agad na tiningnan ang nakabangaan.
I want to shout at him but hell no.
"Who are you?" He coldly ask. I scan his face his handsome like a bed monster nanakikita ko sa mga palabas o bar but mas gwapo pa siya doon at naka toxido siya. Di ako bobo para di malaman agad kung ano siya sabahay nato. Tumayo ako no emotion written on my face as always I don't smile kung kinakailangan lang and I swear to death na peke yun. I dont show emotion lalo na sa di ko kilala.
"You must be.." What his name again sa sobrang tagal na di ko na natandaan ang pangaln niya. Tumaas ang isang kilay niya. Tsk, Displeasing.. May hawak itong wine sa kabilang kamay at hinigop yun.
"Get out of my way." Utos niya I moved a little para bigyan siya ng daan.
At nilagoasan niya na ako.
How could he be that rude tsk.
Maswerte siya at maganda buhay niya pero kung tratuhin niya ko tsk! that man.
Hindi naman sa nasaktan ang ego ko he insult my ego at sagad yun hanggang buto. I hate that kind of attitude. Sadness crept on my eyes. I just remember kung ano ba dapat ang posisyon ko ngayon. umiling iling ako.
Palakad na sana ako papuntang garden ng salubungin ako ni linda.
"Uy ate ang tagal mo po kaya pumasok na po ako ." She smiled at I coldly look at her.
"Wag kang mag Po were just in the same position." Isaid
"Ahy? Hindi naman po perket parehas po tayo ng position eh di na po kita gagalangin. Ang pag Po po ay pagrespeto at deserve po yun ng kahit sino." Sagotniya hell yeah she's right Matalino ako pero di ko yun na isip. Siguro sobrang drain na nung utak ko dahil lagi nalang ako iniinsulto tsk.. ang Dating matalinong Sapphira Venasco ay naging katulong nalang ngayon.Siguro nag diriwang na ngayon ang mga busher ko noon.
"Just don't ." Halos pabulong kong sabi at nagdadalawang isip naman siyang tumango.
"Ok sige." Sabi niya at ngumiti ulit. "Maghanda na tayo ng pagkain darating nayon si senyorita tsaka Senyorito." Ani nito at tumango naman ako.
Nandito na nga yung senyorito niyo sama ng ugali.
Tapos na kaming mag luto nilalagay ko na ang plato sa lamesa ng mapansin kong kanina pang wala si manang yung matanda na nag bukas sakin noon.
"Linda nasan pala si manang ? " Nag tataka kong tanong habang maingatna nilalagayang kutsara.
"Si manang Berna ba? wala na siya nagretiro na siya." Halata ang lungkot sa mga mata niya. "Sayang nga e kaso kailangan niya ng tumigil kasi matanda na siya ayaw naman nung mga anak niya na mapagod siya kaya pinatigil na siya." Kwento niya at napatango tango naman ako.
"Kaya pala naghire sila ng iba?" Tanong ko at marahan siyang tumango.
"Tsaka.. Papasok narin po kase ako si senyorito po kasi sabi niya siya nadaw bahala salahat at baka hindi nako makakatrabaho sa susunod na mga araw." Paliwanag niya. tumayo ako ng matuwid at tiningnan siya.
"So that means na ako lang ang kikilos sa bahay nato?" Tanong ko di yun reklamo tanong lang yun.
"Ganon na nga. Uuwi naman ako pag weekdays." Sabi niya at ngumiti siya
"Edi maganda ayaw ko ng may kasama akong kumilos " Ani ko
"Tatawagin ko lang sila senyorita hah ikaw tatayo kalang diyan tapos-"
"Tapos panonoorin ko silang kumain. I know my work here." Dugtong ko sa sinabi niya
"Hindi ah.. maghihintay ka ng utos nila." Sabi niya na ikinatango ko. That was just the same tatayo rito maghihintay ng utos nila is just a same of pinapanood.
Maya maya pa ay pumasok na sila ng kusina.
- Writer
