THIRST

CHAPTER 23

" Dada Rain, saan ka pupunta?", Kakagising lang ni Messie at naabutan akong papaalis this early in the morning.It is still Six in the morning , Mar is still sleeping at sure akong magigising yun mamaya pa dahil sa sobrang pagod kagabi.

" May aasikasuhin lang. ".

Our flight is in two in the afternoon. Don't forget.", nasabi niya kaya agad akong tumango at humalik sa kanyang pisngi.

" Ako na ang bahala sa mga gamit mo Dada. Just don't be late. ", .

" Thanks Love. ", . nasabi ko at nagmamadali nang umalis. I need at least this morning para masabi ko ang lahat nang gusto kong sabihin sa kanila. That I am trying my best to convince Mar that he will back all the shares that he buy from his family and be on tract to their empire.

" Where are you?", yun ang huling basa ko sa message na galing sa mama ni Mar. She texted Mar but ako ang nakabasa at ako rin ang nagreply. Nagpakilala naman ako kaya agad kong tinanggap ang paanyaya niyang pumunta ako sa bahay nila. Its been awhile since huling tungtong ko doon. It was my high school time together with my family when they are still alive.

" Rain. ", nakangiting sabi sa akin ni Tita. Kahit noon pa man, Tita was treating me like his child. Dahil narin malapit ang pamilya ko sa kanya.

" Good morning, Tita. I am sorry for coming this early. May flight kasi kami mamayang two in the afternoon.

" No, no. It's okay Rain. I just want to talk to you personally about your situation with Mar. Ahmm..Sasama ba si Mar sa inyo?"Nag aalangan man ay tumango ako.

"He booked a ticket by himself. He wants to be with us.", Tumango tango siya sa akin at nakangiti na. Pero makikita mo sa kanyang mga mata ang lungkot at pagsisisi. I feel it. Her regrets for letting his son get close to me and the fact that we are in relationship is a sinful to them.

Nang makapasok na kami sa loob, nakita ko kaagad ang Daddy ni Mar. He looked at me with blazing eyes. His still intimidating as ever despite of sitting in the wheelchair.

" Good morning, Tito Leo.",

Hindi siya sumagot. Pero andodoon ang respeto sa mga titig niya sa akin at agad na bumuntong hininga.

"Sit down.", mala awtoridad niyang sabi sa akin. Agad ko yung sinunod. I am bravely came here ,trying to defend myself as a lover of their son. In order to move forward and have a peaceful life, mas maiging atleast nakapag usap kayo nang mga taong magiging dahilan ng kalungkutan sa hinaharap. I don't want a regrets. I don't want a what if in the future.

" Saan na ang walang utang na loob na anak ko?.", kalmado niyang sabi sa akin. Medyo nagulat ako don at gusto na lang lumabas at umuwi. His voice was loud at parang galit na galit, pero hindi mo makikita sa mukha niya.

Hinawakan ako ni Tita at pinapakalma. Nanginginig ako at biglang natakot sa decision ko ngayon.

Baka umuwi ako nitong wala nang ulo.

" Leo, natatakot ang bata sayo. ", kunot ang noo niyang nakatitig sa akin at agad na napabuntong hininga.

" Sit down , Rain.", sa pangalawang pagkakaton, pinaupo niya ako. Kahit nagdadalawang isip man ay agad ko siyang sinunod. Naupo ako sa pinakadulong sulok nang sofa.

" Mukha ba kaming may nakakahawang sakit , Hah Rain?.", galit niyang sabi kaya natataranta na ako.

" Hindi po, tito. Pasyncia na. ", sabi ko pa habang pilit na pinapakalma ang sarili. .

God. Give me a lot of strength ngayon,parang naiihi na ako sa kaba.

" Kumusta kayo nang anak ko?. Balita ko, naging aso yun, sunod nang sunod sayo.", nakangiwi niyang sabi sa akin.

Nagulat ako sa unang tanong niya sa akin.

" O...O...Okay na po kami ngayon. ", matapang kong sabi . Nakita ko pa ang maikling tawa ni Tita at agad na hinawakan sa balikat si Tito Leo.

" Bata pa lang kayo, sinabi na ni Mar sa amin na ikaw ang magiging kasama niya sa buhay. Inamin niya yun , simula umpisa hanggang sa ngayon. ". seryosong sabi ni Tito. Nagulat man ay hindi ko yun pinahalata. Alam ko naman yun since sinabi niya yun sa harap nang mga magulang namin na gustong gusto niya ako. Na tatanda kaming magkasama. Hindi naman yun binegdeal nang mga matatanda since mga bata pa kami noon at itinuturing namin ang isa't' isa bilang mag best friend.

"At pinanindigan niya yun, Rain. Talagang napatunayan niyang hindi siya lalaki, hindi siya magkakagusto sa babae. Na kahit masakit aminin, bakla ang aming anak. ", si Tita na naiiyak na nakatingin sa akin. Napayuko ako doon. Seeing them like this, remembering how my parents embrace me for who I am. Kaya naging magaan sa akin ang pagtanggap na ganito ako, babae ang puso dahil kahit na ipinanganak akong lalaki, nagkakagusto ako sa kapwa ko lalaki.

" Sinikap naming ituwid yun. Nirereto sa mga kababaihan , nagbabayad kami nang babaeng naglalandi sa kanya. Pero, Wala pa rin. Until nalaman nalang namin na nagkita kayo, naging sunod sunuran si Mar sayo at naging kayo nga. Nagawa pa naming takutin si Mar na ibabagsak namin ang kompanya mo at ang kompanya niya sa tulong ni Senyor Dela Cerna. Akala ko Okay na. Akala ko napapayag nanamin siya, Pero nang malamang nakipaghiwalay ka, at naging masalimuot ang buhay ni Mar nang mawala ka sa kanya, kami naman ang nahirapan nang ang empire namin ang binagsak niya at tinalo ang kompanya ni Senyor Dela Cerna. Nakakatakot ang aming anak Rain pagdating sayo, Katulad na katulad si MAr sa kanyang ama kung magmahal. Ganyan din siya sa akin ng sapilitan niya akong kunin sa pamilya ko. You know already that I am a chinese and I am destined only to marry a chinese. Pero pinili ko ang Tito Leo mo. "Namamangha ako sa sinabi nila. Lumalambot ang puso ko at masayang masayang malaman na ganito kung magmahal ang napuntang lalaki para sa akin.

" Kung naging babae ka lang sana , hindi na sana naging ganito. Gusto namin nang apo. Iyong galing sa dugo ninyo, iyong anak niyo at hindi ampon lang na kagaya nang inampon mo. ", galit na sabi ni Tito.

Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. Nasaktan sa kung paano niya pinagsalitaan ang anak ko nang ganoong mga salita.

" Kahit hindi nanggaling sa akin si Messie Tito, tinuring ko siya na parang akin. At nagpapasalamat ako na siya ang ibinigay sa akin nang panginoon. Kaya huwag niyo siyang pagsabihan nang ganyan. At tungkol naman kay Mar. ", napatingin sa akin si Tita habang umiiwas naman si Tito sa akin.

" Mahal ko ang anak niyo. Kung gaano niya ako minahal , ganoon din ko siya kamahal. Na kaya kong isantabi ang sarili, maging masaya lang siya. Kaso Tito, Tita, ako ang kaligayahan niya. Inamin niya yun sa inyo at sa akin. Ako ang buhay niya. Kaya susuklian ko yun nang pagmamahal hanggang sa pagtanda. I am just here to formally introduce myself as his fiancee at magpapakasal kami sa LA para legal. Mayaman rin ako Tito, Hindi man kasing laki ng kay Mar, pero kaya ko ring bumuhay ng ilang anak,mag ampon pa kung ilan ang gusto namin maging isang pamilya lang kami.", naiiyak kung sabi. Pero tinapangan ko yun at maiparating sa kanila that I am serious, loving Mar until the end of my life.

Agad na tumawa si Tito Leo. I even saw how Tita got smirk at niyakap kaagad ako.

" Ang tapang mo namang ibandera ang yaman mo sa amin ngayon. Katulad ka nga nang tatay mo. Hambog. ", nakangising sabi ni Tito Leo at agad akong sinenyasan na lumapit sa kanya at agad akong niyakap.

" Alam mo namang, kahit hindi ka namin kadugo, mahal ka namin dahil anak ka ng matalik naming kaibigan. ", naiiyak niya pang sabi sa akin. " I am sorry for giving you a hard time, Rain. You've proven enough for me, Rain. Kahit noon pa man. Gusto na kitang maging anak, hindi ko lang inaasahang ganito ang naging daan para maging anak na kita. Tinatanggap na namin ng buo ang pagiging bakla ninyo nang anak ko. ", pranka nitong sabi sa akin at agad akong niyakap uli.

Halos hindi ko mapigilan ang sariling humagulgol. This acceptance from his parents are very important to me. Kung paano nila tinanggap ng buo ang pagkatao ni Mar, ganun din ang pagtanggap nila sa akin bilang minamahal niyang anak. .

" Thank you for accepting me, Tito. Tita. ", nasabi ko habang nagpupunas na nang luha.

" I'll get you water. Kay?", nakangiting sabi ni Tita sa akin kaya tumango kaagad ako. Nakaupo ako sa gilid, habang nagkukwento pa si tito kung paano bumagsak nang husto ang stocks nang Empire nila.

" Mom, Dad... Where is Rain.. ", Bumalik ako sa harap ng pinto nang makitang nakakunot ang noo ni Mar na nakatingin sa akin.

Mugto pa ang mata ko dahil sa pag-iyak habang nakaupo ako sa gilid.

" Mar. ", tanging nasabi ko .

" What the fu*k did you do this time?", galit niyang sabi habang sinusugod na ang nakangising si Tito. Agad ko siyang pinigilan.

" Mar, anong gagawin mo kay Tito.", galit kong sabi sa kanya. Graveh, hindi na nirerespeto ang ama at gusto nalang suntukin ito.

" See? Ganito ba ang gusto mong mapangasawa , Hah. Rain.. Wala talagang utang na loob. Bakit kaba pumunta pa dito?", sigaw

naman ni Tito Leo na ngayon ay nagtatagis na ang bagang sa anak.

" What's happening , Rain?. Are you okay? DId they threatened you again to leave me? Magsabi ka. ", natataranta niyang sabi habang nakahawak na sa balikat ko. Nakakamanghang ganito ang epekto ko sa kanya. It was so overwhelming that my heart is flattered now.

" Dada?", napatingin naman ako sa likuran namin. Messie was standing in front of the door. Nakakunot ang noong nakatingin sa mga taong nakapaligid at tiningnan nanaman akong may pagatataka.

" Why are you crying?", tanong niya at agad na lumapit sa amin.

" Wala ito. Tears of joy lang. ", nakangiti kong sabi sa kanila. May pagtataka sa kanilang mukha habang umiling iling na si Tito Leo na nakatingin sa aming lahat.

' Dito na kayo, kumain lahat, bago kayo pumunta nang airport. ", tanging sabi ni Tito at agad na tumayo, at naglakad na parang normal.

Napabuntong hininga ako at agad na napailing.

" Mag-ama nga kayo, ", sabi ko at agad silang niyakap isa isa.

...............NEXT.............