CHAPTER 21

1775 Words
I was wake up with the heavy legs and a hug of someone. Napatingin ako at agad na nakita si Mar na mahimbing na natutulog. Tiningnan ko ang sarili at nakasuot na ako nang boxer, malinis na at walang trace nang kanyang semilya. Napatitig ako ng husto, hinawakan ang magkabilang pisngi niya at agad na naging emotional. Thinking of all he said the other night was giving a hope na sana nga, kami na lang, Na ibigay sa amin ng tadhana na maging kami hanggang sa pagtanda. Pero alam ko naman, at tanggap ko na para bang imposible ang mangyari despite of loving each other. Hindi magiging sapat yun na mahal namin ang isa't isa nang walang acceptance galing sa pamilya niya, nang mga taong nakapaligid sa amin. Bumangon ako nang dahan dahan at agad na naligo, nagbihis. Mar was still sleeping soundly. As if , ngayon lang ito nakatulog ng mahimbing. Kaya kahit wala na ako sa tabi niya, he still sleeping. Napagod nang dahil sa kalandian nya kagabi?. Hindi pa ako tinigilan kahit na nakakatulong na ako, cge na cge pa rin siya hanggang sa makuntento. Bumaba ako at natigilan nang makitang bumangon na si Messie , naghahanda ng agahan. Though this is her usual routine kahit na noon pa, but ngayon. I was happy at the same time, nag aalala na baka mabinat siya at makaapekto ito sa kanya. " Good morning , Love?", I said while smiling at her. She immediately come to me and give me her warm hug. Nagulat ako don. It was her first doing this na ganito ka sweet sa akin. " Morning Dada,", She said at agad na ngumiti sa akin. " What's with you today?", nagugulat ko paring sabi sa kanya. She just shrug and continue what she's doing. " I was thinking to value whats important to me and that is to show always my gratitude and love to them. Especially you Dada Rain.", emotional niyang sabi sa akin. Naging emotional na rin ako at agad siyang niyakap. " I love you so much, Love. You know that right?. ", . Ngumiti siya sa akin at agad na tumango. " Where is Dada Mar?.", " Tulog. ", Tumaas ang kilay niya sabay ngisi sa akin." Napagod ba?", Kumunot ang noo ko. " SIguro. Busy siya this few days, baka nga napagod nga",hilaw kong sabi kahit na alam ko naman ang sinasabi niya. Tinapos ni Messie and ginagawa habang naghihintay naman ako sa lamesa. She prepare everything until Mar is going down, tumingin sa akin habang inaabala ko ang sarili sa pagbabasa nang dyaryo. Pumunta kaagad siya sa gawi ko at agad na hinalikan sa ulo. Hindi pa nakunteto, nakangisi akong hinawi at ginawaran nang halik sa labi. " MOrning", nakangiti niyang sabi. Kumunot ang noo ko. Aba't naka score lang kagabi, feeling close na? Hindi ko siya sinagot at hinawi pa ang nakaakbay niyang kamay sa balikat ko. NApansin ko si Messie na naguguluhan sa amin . Kunot noo at nagpabaling baling sa aming dalawa. " Nag away ba kayo?.. Morning Dada Mar. ",sabi nito at agad niyakap ang isa pa niyang daddy. Na baka sa susunod, hindi na sila magkita pa. " Morning Palangga. You cook already? Are you okay?", nag aalala niyang sabi kay Messie. " I am okay now. Normal na nga ang kilos ko diba? Mas mainam nato nang madali akong maging Okay kapag gumagalaw ako. ",nakangiti nitong sabi. There is something on her that makes me bother more. Napatingin kaagad ako sa kanya. I know, Messie was lonely, worried and there is a regrets on his face for what happened to her friends. On how it become like this. Hind was suffering from severe trauma, Nekkie was not allowed to see her. Even Other friends she have in school is not allowed to be with her dahil sa nangyari, and I know, hirap na hirap na siya kahit na masaya siya sa harap, pero sa loob loob niya, she is suffering also. Nagdaan ang mga araw na ganun parin ang takbo ng buhay namin. Mar was still trying on me, pero hindi na nasundan ang huling nangyari sa amin. I was let myself busy in work and for Messie. Hindi ko siya pinahintulutan at palagi akong natutulog sa kwarto ni Messie. Putting some other bed on her room ,the reason , to monitor her medicine and condition. May pagkakataon kasi na kailangan niya pa ang assistant lalong lalo sa paglinis ng sugat galing sa operation niya sa ulo. " Rain. ", rinig kong sabi ni Mar nang makita siyang umiinom nang Beer sa veranda. Mag-isa at emotional na nakatingin sa akin. Matapos naming mapuntahan ang mga kaibigan ni Messie kanina, just to say sorry, to clear up everything na nauwi naman sa pagka worst nang lahat. Mar was affected also sa mga situation. Lalong lalo na sa aming situation. Though hindi pa alam ni Messie and situation namin, as much as possible, inililihis ko ang sarili kay Mar , hanggang kusa na siyang sumuko at maging masaya sa fiancee niya. "LInisin mo yan, bago pa makita yan ni Messie bukas. " I said in a cold voice. Despite of worrying too much for him. Halatang naka ilang bote na ito dahil sa pamumula. He just smirk at agad na suminyas na lumapit ako sa kanya. Tumaas ang kilay ko at umiling iling siyang tiningnan at agad na tumalikod. Pero napatigil ako nang bigla niya akong hinablot at pinaupo sa kandungan niya. He hold me forcely, iyong hindi ako makagalaw dahil sa yakap niya. Nahulog ko pa ang dala kong tubig dahil sa marahas niyang pagkakahila sa akin. " Ano ba, Mar. You are hurting me already. ", galit kong sabi. He is already hurting me. Amoy alak pa siya at nararamdaman ko pa ang hininga niya sa may batok ko. Hot and kissing me with his breath. Nanindig ang balahibo ko at agad na umusbong ang pagnanasa sa kanya. " What's this then? Going to London without me?", ipinakita niya ang ticket namin ni Messie. It was the date on her birthday at plano kong magpunta kami nang london para makapag umpisa nang hindi siya kasama. Messie wants to be out. Gusto niyang magpakalayo dahil sa nangyayari sa kaibigan niya. She is hurting and wants to move forward just to be away. Parehas kami nang nararamdaman ni Messie kaya mas mabuting kami nalang dalawa ang magpakalayo layo nang maka move on na kami sa mga nangyayari. " You are leaving me right?", kita ko ang pag igting nang panga niya at galit akong tiningnan. Kumonot ang noo ko. Paano niya ito nalaman? " How did you know that?", seryoso kong sabi sa kanya. Sinisikap paring makawala kahit nasasaktan na ako sa subrang higpit nang pagkakayakap niya sa akin. " I know everything you are planning, Rain. For leaving me behind, for what? To move on, to be with Messie forever without me? Or plano mo nang palitan ako at kailangan mo ng makapunta nang london just to what? Find another men? Move forward? be a single again. What, Rain? ", galit niyang sabi sa akin at agad na ibisagsak ang bote nang alak na ikinagulat ko. " I said, I want you. I..... I love you and I will do everything just to be with you. Bakit parang napakadali sayong iwan ako dahil sa Lintik na desisyon na yan nang magulang ako. ", Nang nararamdaman ang unti unting pag hina ng kanyang yakap sa akin habang naiiyak na nakayakap ay hindi ko mapigilan ang maging emotional narin. Seeing Mar like this makes me kneel down and accept him.Forget everything because of the reason why we are like this. Pero kasi, hinding hindi parin kami magiging masaya kapag hindi kami accepted nang mga tao na mahalaga sa amin. His parents are valuable to him. I know that. And Its hurt me more that he is neglecting it for the sake to be with me. Alam ko ang pakiramdam ng walang magulang. And ayaw kong maranasan ni Mar na magsisi sa huli dahil lang sa pinili niya ako. " Just move forward , Mar and be happy with your fiancee ",seryoso kong sabi at agad na tatayo nang hinigpitan nanaman niya ang hawak sa akin. Napapikit pa ako sa sobrang sakit at agad siyang tiningnan ng masama. " You mean you? You are the only one . You are my fiancee , Rain.You are making me sad and pitiful here ,Rain. Dahil lang hindi ko magawang sabihin kina Dad and Mom ang relasyon natin dahil ayaw kong magkaroon sila ng dahilan para may gawin sila sayo Rain na ikakasira ng pangarap mo. But guess what?, they are begging for me now just to forgive them and be back sa kompanya nila just to not be bankrupt. I make them suffer in exchange , they will accept you for myself, Rain. I do that all of that. Pero iiwan mo parin ako?" nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. " What do you mean?", kunot noo kong sabi sa kanya. Agad siyang ngumisi at pinaharap ako . Nakakandong parin habang hawak hawak niya ang mukha ko. " YOu know already that your the only one for me right? You are my life that i need to protect with all my might and wealth. Kahit kailangan ko pang kalabanin ang pamilya ko just to get you back, gagawin ko yun , Rain. You are the most important to me now. You are my dose for my life and you are already my everything. If you will not with me, I'd rather die and end my life in an instant. ",Nang sabihin niya yun ay agad niya akong hinalikan. mapusok at nanghahanap. Agad ko siyang tinulak at hinawakan sa balikat para mapigilan siya I saw how his face lewd and lust at me. Pero kailangan kong klaruhin ang sinabi niya. "Kinalaban mo ang pamilya mo Mar? Bakit mo yun ginawa?", I said in hysterically. Gosh.. ano ba ang iniisip ng taong to. Nasubrahan naman yata sa pagmamahal niya sa akin at nagawa niya yun. I saw his phone ringing.His mom his calling him kaya kinuha ko yun pero tinabig niya lang at agad nanaman akong hinalikan. Halos hindi ko na mapigilan ang pag ungol ko nang maramdaman ang bawat hagod nang halik niya sa bawat parte nang katawan ko. " Rain.. Can you remove your shirt for me please. ", nagmamakaawa niyang sabi sa akin. " Answer your phone, first. " Sabi ko habang inilalahad ko nanaman ang phone niya sa kanya nang magring ulit ito. This time, it was Jen. His fiancee. ........NEXT...
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD