"คุณเเตชินขา... อย่าไปสนใจเลยค่ะ เราเข้าไปในงานกันนะคะ แนทอยากเต้นรำแล้ว" แนทพยายามออดอ้อนเตชิน เพราะเธอไม่รู้ว่าผู้หญิงตรงหน้าคือภรรยาของเขา แต่ถึงรู้คนอย่างแนทก็ไม่แคร์ ในเมื่อการแสดงออกของเตชินนั้น ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้อยู่ในสายตาของเขาเลยสักนิด
“ฮึกฮื้อ!!” เสียงสะอื้นเบาๆ ดังออกมาจากลำคอของหมอสาว ทั้งที่เธอพยายามกลั้นเอาไว้ แต่ความพยายามของเธอมันก็ไม่เป็นผล เมื่อสามียืนควงอยู่กับผู้หญิงอีกคน และก่อนหน้านั้นเขายังควงกันออกนอกหน้านอกตาไปทั่วงาน
"ฉันเหนื่อย เที่ยงคืนก็จะเข้าเวรแล้ว ฉันขอกลับบ้านไปพักผ่อนก่อนนะคะ" เสียงพูดของหมอสาวที่พยายามทำให้มันเป็นปกตินั้น ได้ปนออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ จนเตชินรู้สึกได้ถึงความอ่อนแอของเธอ เขาควรดีใจไม่ใช่หรือ ที่เธอกำลังจะหมดความอดทนต่อหน้าที่ภรรยาที่มีต่อเขา
