แค่ทางผ่าน

493 Words

หลังจากที่ชายหนุ่มจัดการกับเสื้อตัวโคร่งของเธอ แต่มันกลายเป็นเสื้อที่พอดีกับสัดส่วนของเขาเรียบร้อยแล้ว นับดาวก็มองด้วยความพึงพอใจ เสื้อสูทราคาแพงของเขา เธอเอาใส่ถุงดำไว้รอทิ้งแล้ว มันคงใส่ไม่ได้อีกหรอก แต่ถ้าเขาจะเอากลับไปด้วย เธอก็จะให้ทั้งถุงดำนั่นแหล่ะ ทั้งขาดทั้งเปื้อนเลือด คงไม่คิดพิเรนทร์เอากลับไปซ่อมหรอกนะ “สูทแล้วก็เสื้อของคุณ ฉันเอาทิ้งแล้วนะ” นับดาวเอ่ยออกมาเบาๆ “อืม” หวังชิงหลงตอบแล้วก็พยักหน้ารับทราบทันที ก่อนที่เขาจะไม่ได้ใส่ใจเสื้อสูทของเขาที่มันถูกกระสุนปืนถากจนมันขาดไปแล้ว ของราคาแค่นี้เขาไม่สนใจหรอก “กินข้าวต้มก่อน จะได้มีแรง” นับดาวหยิบชามข้าวต้มที่เธอเอามาวางไว้ที่หัวเตียงตั้งแต่ต้น เพื่อที่จะส่งมันให้กับเขา ส่วนชายหนุ่มก็มองด้วยซาบซึ้งใจ แต่ทว่ามันถูกกดเอาไว้ด้วยสายตาคมกริบของเขา มันก็เลยทำให้หญิงสาวไม่เห็นว่าเขารู้สึกอย่างไร “กินได้แน่นะ” หวังชิงหลงเอ่ยถามออกมาเพ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD