ตอนที่ 6 คิดถึงอดีต

1723 Words

เมื่อเขาออกไป เพียงรักจัดการทำความสะอาดตัวเอง เธอหัวเราะเบาๆ เมื่อสายธารขาวขุ่นไหลลงมาตามเรียวขาของเธอ หญิงสาวจัดการล้างทำความสะอาดตัวเองจนเรียบร้อยก็กลับขึ้นบ้านไปด้วยความเงียบเช่นกัน เพียงไม่กี่นาทีหลังจากนั้น เขาก็ทักมาหาเธอ ‘เสียดาย ต้องรีบ’ ‘เฉียดตาย ลุงกลับมาแล้ว’ ‘มาพอดีเลยเหรอ’ ‘อือ ขึ้นมาข้างบนก็มาพอดีเลย’ เพียงรักไม่ได้โกหกเขา หลังจากเธอขึ้นมาบนบ้าน ลุงของเธอก็กลับมาถึงบ้านพอดี หญิงสาวได้แต่โล่งใจที่เขาออกไปเร็ว ถ้าช้ากว่านี้เพียงนาทีเดียว อาจจะทำให้เป็นเรื่องใหญ่ ‘ทำความสะอาดยัง’ ‘เรียบร้อย’ ‘ดีมากคร้าบ’ ‘เฉียดตายแบบนี้บ่อยไม่ไหวนะ หัวใจจะวาย’ ‘ผมก็จะวาย 5555…..ไว้ว่างออกไปด้วยกันนะ’ ‘ถ้าว่างนะ ของขาดหรือไงคะพ่อ หญิงสาวแซวเขาเล่น อันที่จริงเขาก็อยู่กับญาติของเธอตลอด เธอไม่เชื่อว่าคนอย่างเขาจะไม่กินหล่อนทุกวัน อาจจะหลายรอบในหนึ่งวันเสียด้วยซ้ำ ‘รอ…..ของไม่ขาด แต่คิดถึงอดีต 555’ เสียงหัวเราะชอบใจดังขึ้น หัวใจดวงน้อยฟูอย่างช่วยไม่ได้ เมื่อเธอได้เห็นคำตอบของเขา ‘แหวะๆๆๆ’ ‘จริงๆ’ ‘จะให้ตื่นเต้นแบบนี้ทุกครั้งเลยดีไหม สนุกดี’ ‘ม่ายๆๆๆ ตื่นเกินไปจ้ะ’ ‘55555’ ‘พักผ่อนได้ เดี๋ยวทักนะคนสวย’ ‘เล่นเกม ต้องทำงาน แต่ยังขี้เกียจอยู่’ ‘ทำงานๆ หาเงิน’ ‘สมองไม่แล่น ปิดเล่มนิยายไม่ได้สักที แต่งนานสุดละ ตั้งแต่แต่งมา’ ‘พักๆ เดี๋ยวคอยเป็นกำลังข้างหลัง’ ‘ห๊ะ อะไรนะ อ๋อ ชอบข้างหลัง’ เธอลองเชิงเขา เธอมั่นใจว่าเขาไม่ธรรมดาในเรื่องนี้แน่ ‘บ้า….55555’ ‘5555555555555’ ‘เดี๋ยวรอไปแบบไม่ต้องกลัวใคร ขอแก้ตัวใหม่นะจ๊ะ อันนี้มัดจำไว้ก่อนนะ 5555’ ‘มีมัดจำด้วย’ ‘ต้องมัดจำไว้ก่อน เดี๋ยวโดนคนอื่นแย่ง’ ‘เดี๋ยวแอบไปกรุงเทพดีกว่า’ เพียงรักแอบยิ้มพอใจกับสิ่งที่เขาบอกเธอ หญิงสาวจึงลองเชิงเขา เธออยากรู้ว่าเขาจะมีอาการหวงเธอหรือเปล่า ‘ตลกละ พอละ’ ‘55555555’ คำตอบของเขาทำให้เธอหัวเราะเบาๆ ด้วยความพอใจ ‘อย่าๆ ต่อไปทำอะไรมีคนคอยดูอยู่นะ รู้ไว้ด้วย’ ‘แหม กล้าพูดอะ’ ‘พักผ่อนแล้วแต่งนิยายให้เสร็จเร็วๆ นะจะได้ทำอย่างอื่นต่อ’ ‘ทำอย่างอื่นต่อ?’ ‘ทำงานต่อไง จะอยู่แบบไม่ทำอะไรเลยไม่ได้นะจ๊ะ’ ‘จะรีบปิดเรื่องนี้ เดี๋ยวต้องทำขนม’ ‘ดีๆ’ ‘ออเดอร์ช่วงปีใหม่…..จ้องหน้าจอคอมจนสายตาแย่ลงเยอะเลย’ ‘อยู่แล้ว เสียเลยล่ะ’ ‘ปกติสั้นอยู่แล้ว พอกลับมาทำงานหน้าคอมแล้วยิ่งสั้น’ ‘แว่น แต่ก็นะ อะไรก็เอาไม่อยู่ เพราะจอคอมแสงอย่างเยอะ’ ‘รอตัดใหม่ รอได้เงินก่อน ปล่อยกู้ไปหมดละ เงินก็หมดละ 55555’ ‘เสร็จแล้วก็หยุดเขียนก่อน’ ‘3 เรื่อง เรื่องนี้เรื่องที่ 3’ ‘นั้น หยุดก่อนไง’ ‘ชีวิตนักเขียนนิยาย มีเรื่องใหม่ตลอดแหละ’ ‘เดี๋ยวค่อยมาทำ’ ‘เรื่องเดิมยังไม่จบ…’ ‘55555’ ‘2 เรื่อง เขียนเดือนเดียว เรื่องนี้นานละ 2-3 เดือน ไม่จบสักที’ ‘คนเขียนหัวไม่ไป’ ‘ใช่ เหนื่อยไง ไป รพ.กับแม่ทุกอาทิตย์ ลากยาวมาหลายเดือนแล้ว’ ‘เดี๋ยวทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดี’ ‘อยู่บ้านก็โทรมๆ ไปข้างนอกก็เป็นผู้เป็นคนขึ้นมาหน่อย ขี้เกียจแต่งตัว อยู่บ้านสบายๆ’ ‘วันนี้เหนื่อย ตื่นเช้าอีกวันก็หาย’ ‘อือ สบายๆ’ ‘555 เราแต่งตัวโทรมไป ดูแลตัวเองดีๆ ผู้หญิง อย่าหยุดสวย’ ‘ขี้เกียจจับใจ แต่งให้ใครดูล่ะ แหม่’ ‘ตัวเองดูเองไง’ ‘ดูเบื่อแล้ว’ ‘ดูผม ไม่หยุดหล่อเลย 5555’ ‘…..’ ‘แต่งไงก็ไม่หล่อ ชมตัวเองไว้ก่อน’ ‘ไว้รอมีเงินจะไปสักดอกคาร์เนชั่นกับวันเกิดแม่ที่หลัง’ ‘เดี๋ยวก็เต็ม’ ‘ฟิลแบบดอกไม่ใหญ่ ตรงก้านเป็นวันเกิดแม่’ ‘อ่อ’ ‘กับอยากได้สัญลักษณ์ Infinity แล้วก็ I will wait for you พอละ เยอะละ’ ‘อย่างว่าแหละ ชอบแนวแบบนี้ เหมือนจังเลย สักแบบจุดนั้นที จุดนี้ที’ ‘หืม จังสักด้วยเหรอ เห็นวันก่อนตกใจ จำไม่ได้’ ‘หล่ออะดิ’ ‘ฉันแก่แล้ว เด็กจะไม่โตได้ไง เห็นตั้งแต่ตัวนิดเดียว’ ‘5555’ ‘เมื่อก่อนไม่เคยคิดจะสัก พอสักแล้วอยากได้เพิ่ม’ ‘เหมือนกันเลย ไม่เคยคิดจะหยุดสัก ถ้ายังไม่เต็ม’ ‘เต็มไม่ไหว มันดูไม่สวย ผู้หญิงอะ’ ‘แต่ติดตรงเดี๋ยวนี้สักที 10k+’ ‘จริงแพงมาก’ ‘แพงเกิน’ ‘อันนี้ที่สักมา 3900 มั้ง จำไม่ได้แห๊ะ’ ‘แพงจริง เดี๋ยวนี้ ตอนสักหน้าอก 2 ข้าง 3000-4000 เอง’ ‘ไม่ไหวๆ พี่บอยอะ สักโคตรสวย เส้นคม แต่แพง สมฝีมือ’ ‘ถ้าบอกแบบนี้คือแพงมากกก’ ‘เขาประกวดชนะ รางวัลที่ 1 ปีไหนไม่รู้ ลายเส้นโคตรสวย’ ‘แพงเพราะฝีมือล้วนๆ อยากได้มาก คนสักสวยๆ’ ‘ถ้ามีเงินสักก็คุ้มอะ’ ‘ติดแต่แบงก์ในกระเป๋ามันไม่เป็นใจ’ ‘พอกันแหละ 555’ ‘คุ้มสิ เพราะอยู่กับเราตลอด’ ‘ออกไปหรือยังเนี่ย คุยได้เหรอ’ ‘ออกไป กลับมาละ ก็แค่อ้อมใหญ่’ ‘เร็วแท้’ ‘15 นาที’ ‘แล้วคุยได้ยังไง’ ‘พิมพ์ได้สิ จอดรถพิมพ์ๆ แล้วขับต่อ 555’ ‘บ้าไปละ’ เขาอ่านแล้วเงียบหายไป เพียงรักหันไปมองนาฬิกา จึงได้รู้ว่า เกือบจะ 4 ทุ่มแล้ว นี่เขาคุยกับเธอแทบจะทั้งวันเลยก็ว่าได้ ตั้งแต่วันที่เขาทักมาหาเธอ เขาคุยกับเธอแทบทุกชั่วโมง เดี๋ยวทักมาหา เดี๋ยวโทรมาหา จนบางครั้งเธอก็อดคิดไม่ได้ว่าเขามีเวลาว่างขนาดนั้นเลยเหรอ หรือเขาแอบญาติของเธอยังไง แต่คนอย่างเขาคงไม่ได้คิดอะไรเยอะ คงแค่อยากได้ ไม่นานก็คงเบื่อ พอเบื่อเดี๋ยวก็เลิกมาคุยกับเธอ ถึงเวลานั้นก็แค่ทำตัวปกติ เพราะแค่คนเอากัน ไม่ได้จริงจัง ไม่ได้คบกัน มันก็เป็นเหมือนคนแก้เหงาให้กันเท่านั้นเอง หญิงสาวคิดแล้วก็ส่ายหน้ากับตัวเองเบาๆ ก่อนจะหันไปนั่งทำงานต่อ จนลืมเรื่องของเขาไปชั่วขณะ ‘ทำอะไร’ เสียงแจ้งเตือนดังขึ้นอีกครั้งในเวลา 5 ทุ่มเกือบครึ่ง เพียงรักเหลือบมองหน้าจอคอมเล็กน้อย ก่อนจะกดเข้าไปตอบเมื่อเห็นว่าคนที่ทักมาคือกิตติธร ‘หืม’ ‘ยังไม่นอน?’ ‘ไหลไปเรื่อยแหละ เปิดคอมแต่ยังไม่ลุกเลย’ ‘ขี้เกียจจริงจัง 555’ ‘มากกกกกกกกก เหนื่อยมาหลายวันไง’ ‘อ่า ช่วงพัก เติมน้ำมันให้แล้ว เดี๋ยวก็หายเหนื่อย’ ‘เดี๋ยวนะ!!!’ ‘ต้อง ‘เดี๋ยวนะ’ เลย 5555’ ‘อยู่บ้าน คุยได้ไง เดี๋ยวก็เป็นเรื่องหรอก’ ‘ได้สิ’ ‘ไม่ปลอดภัยเลยแห๊ะ’ ‘อย่าคิดมากน่า’ ‘ไม่ได้ดิ มันใกล้ตัว ถ้าไกลๆ ก็ว่าไปอย่าง’ ‘จะนอนตอนไหน’ ‘ยังอีกนาน’ ‘ก็คิดว่าไกลสิ’ ‘ไกลเกิ๊นนนนน’ ‘55555’ หลังจากนั้นเธอก็เงียบไป เขาเองก็ไม่ได้ตอบอะไรมา หญิงสาวเองก็ไม่ไปเซ้าซี้หรือวุ่นวายอะไรกับเขา เพราะเธอรู้ดีว่าเขาก็มีครอบครัวของเขา ต้องมีเวลาให้ครอบครัวเขา เธอเองไม่เคยคิดจะทักไปหาเขาก่อนด้วยซ้ำ เพราะกลัวไปรบกวนเวลาเขา ถึงแม้เมื่อก่อนเธอจะเคยชอบเขามากก็ตาม ตั้งแต่วันที่เขาทักมาคุยกับเธอจนถึงวันนี้ เพียงรักไม่เคยทักไปหาเขาก่อนเลย เพราะถึงยังไงเธอก็คิดว่าเขาแค่เล่นๆ เหมือนคนอื่นๆ ไม่ได้จริงจังอะไรกับเธอ เธอเลยไม่คิดจะเก็บเรื่องนี้มาใส่ใจนอกจากคุยเพื่อความสุขทางใจของตัวเธอเองก็เท่านั้น ณ ตอนนี้ เธอไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรถึงเป็นฝ่ายเข้ามายุ่งกับเธอ ทั้งที่ตัวเธอและเขาแค่คุยเล่นเป็นพี่เป็นน้องกันก็ดีอยู่แล้ว ตัวเพียงรักเองรู้ดีแก่ใจว่าเธอเองยังไม่ลืมเขา และไม่ลืมสิ่งที่ติดค้างอยู่ในใจ เรื่องราวระหว่างเขาและเธอตั้งแต่สมัยเธอยังวัยรุ่น เธอไม่คิดว่าจะได้กลับมาสานต่อกันเสียด้วยซ้ำ ในเมื่อตัวเขาเองก็ลงหลักปักฐานเลือกญาติของเธอแล้ว เพียงรักได้แต่ปล่อยให้ความคิดของตัวเองล่องลอยไป เธอยอมรับว่าตอนกลับมาอยู่ที่บ้านแรกๆเธอเองก็ใจสั่นไม่น้อย ความรู้สึกที่เคยชอบเขามากๆมันหวนกลับคืนมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เธอเลือกที่จะเงียบเพราะรู้ดีว่าเขามีครอบครัวแล้ว เธอไม่อยากทำลายครอบครัวของใคร อีกอย่างเธอคิดว่าเขาน่าจะหยุดเจ้าชู้ไปแล้ว จนวันที่เธอมารู้ว่าเขาเคยทักไปหาลูกน้องของป้าเธอ เธอจึงแอบรู้สึกหึงหวงเขานิดหน่อย นั่นเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมเธอถึงรู้ว่าผึ้งตึงใส่เธอ เพราะหล่อนหึงหวงชายหนุ่มเหมือนที่เธอเองก็รู้สึก แต่เธอแค่เลือกที่จะเก็บอาการให้มิดชิดที่สุดเท่านั้นเอง แต่สิ่งที่เธอไม่คิดก็คือเขาจะกลับมาคุยกับเธออีกครั้ง ไม่คิดว่าเขาจะกลับมาสานต่อเรื่องที่เคยเริ่มต้นและค้างคาเอาไว้ ไม่คิดเสียด้วยซ้ำว่าตัวเขาเองจะเป็นคนพูดถึงเรื่องในอดีตก่อน หัวใจดวงน้อยที่มันแห้งเหี่ยวมานานพองโตขึ้นไม่น้อย แต่เธอก็ต้องหักห้ามใจตัวเองไม่ให้รู้สึกไปมากกว่านี้ การที่เขากลับมาหาเธอครั้งนี้เธอคงทำได้แค่หักห้ามใจ แม้ว่าจะรู้แก่ใจดีว่าเขาเองก็คงเห่อเธออีกสักพัก ความสัมพันธ์ระหว่างเขาและเธอจะไม่มีวันไปถึงจุดที่เรียกได้ว่าคนรักกัน นอกเสียจากว่าเวลานั้นเธอเป็นฝ่ายห้ามใจตัวเองไม่ได้ แล้วเอาใจลงไปเล่นกับเกมนี้เสียเอง

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more