Gittik. Ama arkadaşı bir kaç günlüğüne ailesinin yanına gitmişti. O an içim acıdı. Bende böyle yaşıyor olabilirdim. Sonra kırk yere uğradık. Adar' ın işi bitmek bilmiyordu. Bir kaç kişi arabaya yani daha doğrusu bana tuhaf tuhaf baktı. Bir kamyonet ile gelmiştik ve Adar bir sürü şey alıyordu. Yol boyunca hiç konuşmadık. Adar kendi kendine mırıldanıp hesap kitap yapıyordu. Bir şeyler unutmamak için uğraşıyordu. Bende sessiz kaldım. Beni eve bıraktı. Akşam yemek saati geçtiği için küçük eve geçtim. Yemek yaptım. Aç olduğum için yedim. Ama Adar gelmeden uyuyakaldım. Herhalde yemek ısıtmayı biliyordur diye düşündüm.
Sabah kalktığımda evde bir soğukluk hissettim. Her şey dün gece bıraktığım gibiydi; yemek masasında Adar için bıraktığım tabak bile olduğu yerde duruyordu. Yemek yememiş olabili
