Zilan' ın anlatımı...
Mirza ’nın eve geleceğimi kaynanamdan duyduğum an, içimde bir ağırlık çöktü. Uzun zamandır yoktu, varlığını aramamıştım. Hatta huzurluydum. Her şeye rağmen. Onun nefret dolu bakışları, küçümseyen sözleri olmadan geçirdiğim her gün bana nefes almak gibi gelmişti. Ama şimdi geri dönmüştü, üstelik her zamanki gibi sessiz bir fırtına gibi. Gece sessiz geçti. Onlara yemek hazırladım. Mutfakta yedim. Mutfakta yemek daha keyifliydi. Sohbet ediyorduk. Gülüyorduk. Onların sofrası donuktu tıpkı kendileri gibi. Daha çok iş konuşuluyordu. Gözleri paraya doymuyordu. Gece olup odama gidince sessizce ders çalışıyordum. Kayıt işini neyse ki internet üzerinden halledebilmiştim. Evde internet vardı ama şifresini kırmak zaman almıştı. Kimse bana şifre vermezdi elbette. Zaten bende yak
