Ryan (POV)
Lakad patakbo akong pinuntahan ang aking sasakyan, pagsakay ko ay agad ko itong pinaandar. Napatingin ako sa aking relo pasado alas dose na ibig sabihin ay halos isang oras na din na naghihintay sa akin ang aking inaanak. Napamura ako ng malakas dahil may nag banggan pa yata. So I decided to get out in my Car at takbuhin ko nalang dahil malapit na man na. Nag park ako sa gilid ng kalsada, sinigurado kong naka locked ito bago ko iniwan.
Mabilis ang takbo ko at nag umpisa na akong pawisan, nang narinig ko sa aking secretarya na umiiyak ang aking inaanak ay nawala lahat ang libog ng katawan ko. I can't imagine that she is crying because of me. I lang beses pa man din niyang sinabi na lagi kong titignan ang cellphone ko.
Kita ko na ang gate ng School nila, I can see her sitting o
